The Development of Academic Achievement by Using the Thai Communication Learning Activity Package for Third Grade Foreign Students in Thai-Chinese International School According to the Participatory Learning Approcach

Authors

  • Wansida Kumrit Master of Education Curriculum and Instruction Faculty of Education, Bangkokthonburi University
  • Tanadol Somboon Master of Education Curriculum and Instruction Faculty of Education, Bangkokthonburi University
  • Weera Wongsan Master of Education Curriculum and Instruction Faculty of Education, Bangkokthonburi University

Keywords:

Academic achievement, Communication Learning Activity Package, Participatory Learning, Foreign students, Thai-Chinese International School

Abstract

            The objectives of the research were: (1) Develop academic achievement using the Thai communication learning activity package for third-grade foreign students with the Participatory Learning Approach to meet 75 percent. (2) Examine the students’ academic progress who study using the Thai communication learning activity package. (3) Compare students’ academic achievement and satisfaction in Thai communication skills by using the Thai communication learning activity package and conventional teaching.

           This research was quasi-experimental research. The population consists of 2 third-grade foreign student classrooms in Thai-Chinese International School, 2nd semester, academic year 2021. The statistics used in the data analysis were percentage, mean, standard deviation and t-test.
             According to the Participatory Learning Approach, the development of learning achievement in Thai communication skills for third-grade foreign students research found: (1) Scores during the experiment using the Thai language activity package overall was 77.50 percent, compared to the standard 75 percent. (2) Student academic progress of Thai communication skills passed 58.78 percent. (3) The academic achievement and satisfaction of learning Thai communication skills of the students were higher overall than students who learned with the conventional method at 0.01 level of significance.

References

กิ่งกาญจน์ บูรณสินวัฒนกูล. (2561). กลวิธีการสอนภาษาไทยเพื่อการสื่อสารสำหรับผู้เรียนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.

กุมารี สุวรรณสิงห์. (2553). การศึกษาประสิทธิภาพของชุดการสอนการปฏิบัติขลุ่ยเพียงออเบื้องต้น ในรายวิชาดนตรีไทยปฏิบัติตามความถนัด. (ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล, กรุงเทพมหานคร.

กระทรวงสาธารณสุข, กรมสุขภาพจิต. (2544). คู่มือฝึกอบรมแบบมีส่วนร่วม. พิมพ์ครั้งที่ 4กรุงเทพมหานคร : วงศ์กมล โปรดักชั่น จำกัด.

กานต์รวี อาริยธนไพศาล. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน วิชาภาษาไทย ท 22101 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. เรื่อง การเขียนเพื่อการสื่อสาร โดยใช้กระบวนการจัดการเรียนรู้แบบ Active Learning. สืบค้นเมื่อ 2 มกราคม 2565. จาก https://www.donschool.ac.th/files/PDF60-65/Krukanrawee.pdf

จินดา ลาโพธิ์. (2562). การพัฒนารูปแบบการสอนรายวิชาการสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์สำหรับครูภาษาไทยตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน ผสมผสานกลวิธีซินเนคติคส์ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาภาษาไทย. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, สกลนคร.

ฉัตรธิดา ศัพทเสวี. (2564). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย เรื่อง การเขียนมาตราตัวสะกดของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวัดราชปักษีที่สอนโดยใช้หนังสือเสริมประสบการณ์. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, ปีที่ 8 (ฉบับที่ 1), หน้า 103-118.

ชฎาพร สถิตเสถียร. (2560). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องการหาร โดยใช้การเรียนรู้ที่ใช้สมองเป็นฐาน (BBL) ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนแก่นทองอุปถัมภ์ ปีการศึกษา2560. สืบค้นเมื่อ 29 เมษายน 2565. จาก. http://www.edu- journal.ru.ac.th/AbstractPdf /2561-3-1_1525837479_5914620001.pdf.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. นครปฐม : ศึกษาศาสตร์ศิลปากร.

ณัฐพร ผกาหลง. (2552). การพัฒนาชุดการสอนโซลเฟจประกอบหลักสูตรไวโอลินตามแนวของยามาฮ่าสำหรับนักเรียนโรงเรียนดนตรีสยามกลการระดับชั้นต้น. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

ทาริกา สมพงษ์. (2563). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้โดยการกำกับตนเอง เรื่อง ชนิดและหน้าที่ของคำ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. (ครุศาสตรมหาบัณฑิต (ค.ม.) สาขาวิชา หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, สกลนคร.

ทิพย์สุดา ทวีสิทธิ์. (2561). การพัฒนาชุดกิจกรรมการสื่อสารภาษาไทยเป็นภาษาต่างประเทศตามแนวทางการจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานและทฤษฎีภาษาศาสตร์สังคมสำหรับนักเรียนประถมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

ธัญญาดล อุปชิตกุล. (2559). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-books) เรื่อง หลักภาษาและการใช้ภาษา รายวิชาภาษาไทยพื้นฐาน (ท31102) กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. สืบค้นเมื่อ 29 เมษายน 2565. จาก.http://www.ska2.go.th/reis/data/research/25640706_195733_8618.pdf.

ธีรารัตน์ ไกรสีขาว. (2563). การพัฒนาทักษะการเขียนสะกดคำสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่ใช้ภาษาถิ่นในชีวิตประจำวันด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานร่วมกับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. (ค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.

นิตยา แห้วตะนะ. (2563). การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระภาษาต่างประเทศ เรื่อง Animals ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้ชุดฝึกทักษะภาษาอังกฤษประกอบการจัดการเรียนรู้แบบ BBL.การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ราชธานีวิชาการ ครั้งที่ 5. สืบค้นเมื่อ29 เมษายน 2565. จาก. http://rtunc2020.rtu.ac.th/Production /proceeding/pdf/Oral%20Presentation/Oral4ED/5ED_O27.pdf.

นวลทิพย์ เพิ่มเกษร. (2552). การจัดหลักสูตรการสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ประภัสรา โคตะขุน. การจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน (Brain based Learning : BBL). สืบค้นเมื่อ 5 ธันวาคม 2564. จาก. https://sites.google.com/site/prapasara/2-12.

ปราณี กองจินดา. (2549). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์และ ทักษะการ คิดเลขในใจของนักเรียนที่ได้รับการสอนตามรูปแบบซิปปาโดยใช้ แบบฝึกหัดที่เน้นทักษะการคิดเลขในใจกับนักเรียนที่ได้รับการสอนโดยใช้คู่มือครู. วิทยานิพนธ์ ค.ม.(หลักสูตร และการสอน). พระนครศรีอยุธยา : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

ปรุงฉัตร อินบุตรดี. (2560). เปรียบเทียบผลการเรียนรู้และความพึงพอใจในการอ่านภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 1 โดยการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน (Brain- Based Learning) กับวิธีสอนแบบปกติ. สืบค้นเมื่อ 5 เมษายน 2565. จาก. http://www.edu- journal.ru.ac.th/AbstractPdf/2560-5-1_1510561192_is-eng58-0007.pdf.

ผกาพรรณ จันทะ. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย เรื่องคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานร่วมกับสื่อเกมกระดานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (ค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.

ภัทธรวดี สีสด. (2556). ผลของการสอนแบบการจัดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษและความสามารถในการทำงานกลุ่มของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal ปีที่ 6 ฉบับที่ 3. สืบค้นเมื่อ 8 เมษายน 2565. จาก.file:///C:/Users/Nongsong/Downloads/boonsri1,+Journal+manager,+5_%E0%B8%A0%E0%B8%B1%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0.pdf.

ภพ เลาหไพบูลย์. (2552). แนวการสอนวิทยาศาสตร์กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.

มีชัย เอี่ยมจินดา. (2548). การเรียนรู้ภาษาที่สอง. วารสารศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยศิลปากร, ปีที่ 35 (ฉบับที่ 2). หน้า 54-64.

มณฑาทิพย์ อัตตปัญโญ. (2555). การพัฒนาแบบฝึกทักษะ การอ่านและการเขียนสะกดคำไม่ตรงมาตราตัวสะกด สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. การประชุมวิชาการแห่งชาติ :มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 9. สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2565. จาก.https://esd.kps.ku.ac.th/kuk-conference/img/gallery/article_9/pdf/pdu01.pdf.

รัตน์วิสาณ งามสม. (2560). การศึกษาผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน (BBL) เพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพมหานคร.

รุ่งฤดี แผลงศร. (2560). ศาสตร์การสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เรไร ใหม่วัน. (2544). การใช้ชุดการสอนคณิตศาสตร์เพื่อพัฒนาทักษะการแก้โจทย์ปัญหาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.

วารี รักหะบุตร. (2552). การเปรียบเทียบผลการเรียนเรื่องนาฏศิลป์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ด้วยโปรแกรมบทเรียนแบบฝึกปฏิบัติกับการเรียนแบบปกติ. (ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

ศรีวิไล พลมณี. (2545). พื้นฐานการสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

แสงดาว ถิ่นหารวงษ. (2558). การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม: จากทฤษฏีสู่การปฏิบัติในรายวิชาวรรณคดีสำหรับเด็ก. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์ปี ที่ 17 ฉบับที่ 1. สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2565. จาก.http://hs.pbru.ac.th/phocadownloadpap/hs_magazine/1_2558/1.pdf.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษา. (2560). หลักสูตรภาษาและวัฒนธรรมไทยสำหรับโรงเรียนนานาชาติ. กรุงเทพมหานคร.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน. (2558). แผนพัฒนาโรงเรียนนานาชาติและโรงเรียนที่ใช้สื่อการสอนเป็นภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร.

สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน). (2561). รูปแบบการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน (Brain based Learning: BBL). สืบค้นเมื่อ 17 ธันวาคม 2564. จาก. https://www.okmd.or.th/bbl/about/bbl.php.

อังคณา อ่อนธาน. (2564). ผลการใช้การจัดการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการทำงานและอาชีพสำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.

อรวรรณ ชูแก้ว. (2560). การศึกษากิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้สมองเป็นฐานเพื่อส่งเสริมความรู้ด้านคำศัพท์และความสามารถในการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. สืบค้น เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2564. จาก. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/99918/77609.

อรุณี วิริยะจิตรา. (2542). การเรียนการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร. เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

อุลัยวรรณ ชื่นใหญ่. (2563) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน (Achievement). สืบค้นเมื่อ 11 ธันวาคม 2564. จาก. https://kruoiysmarteng.blogspot.com/2016/08/achievement.html

Downloads

Published

2023-07-12

Issue

Section

Research Articles