The Behavior To Purchase Fresh Coffee Of Consumers In Mae Chan District, Chiang Rai Province
Keywords:
Service Marketing Mix, Purchase Fresh CoffeeAbstract
The objectives of this independent study were 1) to examine the relationship between the demographic factors and consumer behavior on fresh coffee consumption in Mae Chan district, Chiang Rai province, and 2) to examine the relationship between the service marketing mix factors and consumer behavior on fresh coffee consumption in the study area. The sample group was composed of 400 respondents who lived in 3 sub districts, including Pa Tueng, Mae Chan and Mae Kham sub districts. The questionnaire was used as the instrument to collect the data. The data were statistically analyzed for percentage, mean, and standard deviation. The hypothesis testing was conducted through Chi-Square at the statistical significance level of 0.05.
Regarding the study findings, the majority of the participants were females aged between 21 and 40 years, whose educational background was at the undergraduate level.
Their occupations were students/college students with an average income between 5,001 and 15,000 baht. They consumed fresh coffee 2 - 3 times a week in the morning between 9.00 – 12.00 a.m. The most commonly consumed coffee was Cappuccino. The reason for choosing fresh coffee was the taste of the coffee (product). The cost of the service was 26 and 50 baht and decision making by themselves. As for the service marketing mix factors affecting consumer behavior on fresh coffee consumption, it was found that the product factor was the most important factor, followed by physical evidence factor, people factor, price factor, place factor, process factor, and promotion factor respectively.
The results of hypothesis testing indicated that gender factor was related to consumer behavior in terms of cost on fresh coffee, while other aspects of consumer behavior were not related. Age factor was not related to consumer behavior in terms of cost on fresh coffee, whereas other aspects of consumer behavior were related. Educational factor was not related to consumer behavior in terms of spending time on fresh coffee consumption, while other aspects of consumer behavior were related. Occupational factor and income factor were related to consumer behavior in all aspects. The seven service marketing mix factors were related to consumers’ behavior on fresh coffee consumption as follows: Product factor was related to consumer behavior in terms of spending time on fresh coffee consumption, the cost of buying fresh coffee for a time, people and reason were involved to decision making on fresh coffee consumption. Price factor and place factor were related to consumer behavior in terms of cost of buying fresh coffee for a time. Promotion factor was related to consumer behavior in terms of the frequency on fresh coffee consumption at an average time per week, duration of fresh coffee consumption and cost of buying fresh coffee for a time. People factor was related to consumer behavior in terms of the frequency on fresh coffee consumption at an average time per week and duration of fresh coffee consumption. Process factor was correlated to consumer behavior in terms of the frequency on fresh coffee consumption at an average time per week and duration of fresh coffee consumption. Physical evidence factor was related to consumer behavior in terms of duration on fresh coffee consumption, type of fresh coffee, and cost of buying fresh coffee for a time.
References
กานดา เสือจำศิล. (2557). พฤติกรรมการเข้าใช้บริการร้านกาแฟสด อเมซอน ของผู้บริโภคในจังหวัดปทุมธานี. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ขนิษฐา ยะหัตตะ. (2557). แนวทางในการพัฒนาธุรกิจร้านกาแฟสด Shrimp Zaa. (ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต).
คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2559). มารู้จักกาแฟกันเถอะ. สืบค้นจากhttp://www.anatomy.dent.chula.ac.th/coffee.html.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2558). การวางแผนและพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ชนัญญา ศรีลลิตา. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการร้านกาแฟสดของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร).
ชูชัย สมิทธิไกร. (2557). พฤติกรรมผู้บริโภค. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพ ฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐิติยาภรณ์ จิตราภิรมย์. (2558). พฤติกรรมของผู้บริโภคในการตัดสินใจเลือกใช้บริการร้านกาแฟสดในอำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 2(1), 115-131.
ณัฐวรรณ ศิริพันธ์พิริยะ. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการร้ านกาแฟ ในเขตกรุงเทพมหานคร. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
ดารา ทีปะปาล. (2556). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาส์น การพิมพ์.
ทัศนำหงษ์มา. (2556). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อสินค้า OTOP ที่ผลิตโดย กลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกาะเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. นนทบุรี: วิทยาลัยราชพฤกษ์.
ธงชัย สันติวงษ์. (2557). พฤติกรรมผู้บริโภคทางการตลาด. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ธนาคารกรุงเทพ. (2559). กาแฟรุ่งเครือข่ายร้านกาแฟแห่ ผุดเป็นดอกเห็ด. สืบค้นจากhttps://www.bangkokbanksme.com/article/1743
ธนาคารกสิกรไทย. (2559). Passion พลังลึกลับในตัวเรา. สืบค้นจาก http://www. kasikornbank.com/TH/SME/KSMEKnowledge/SMEStory/Pages/XSpeed.aspx
ธนิตา เวสารัชกิต. (2557). ส่วนผสมทางการตลาดที่มีผลต่อแนวโน้มพฤติกรรมการใช้บริการร้านกาแฟสด 24 ชั่วโมงยี่ห้ อหนึ่งของผู้บริ โภคในเขตกรุ งเทพมหานคร . (ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรินทรวิโรฒ).
นงนุช อุณอนันต์. (2557). พฤติกรรมผู้บริโภคในการใช้บริการร้านกาแฟสดในเขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 8(2), 69-80.
นรินทร บุญอา พล. (2556). การตั้งราคาของธุรกิจขนาดย่อยต่อแนวทางการประกอบการธุรกิจร้ านกาแฟสด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการประกอบการ มหาวิทยาลัยศิลปากร).
นิอร สิงหิรัญเรือง. (2556). พฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อบริหารจัดการร้ านกาแฟสด ในเขตอำเภอเมืองนครราชสีมา. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา).
บุรินทร์ รุจนพันธุ์. (2556). เกณฑ์การแปลความหมาย. สืบค้นจาก http://www.thaiall .com/blog/burin/4967/
ประชาชาติธุรกิจ. (2560). เชียงใหม่ เป้า 5 ปี ขึ้นแท่น ฮับเมืองกาแฟ ตลาดเติบโต3พันล้าน ดีมานอราบิก้าพุ่งหมื่นตัน. สืบค้นจาก https://www.prachachat.net/local-economy/news-45600
ปราณี หลา เบ็ญสะ. (2559). การหาคุณภาพของเครื่องมือวัด และประเมินผล. ยะลา: สาขาการวัดและประเมินผล คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
ปราโมทย์ ประสาทกุล. (2556). ดีโมพีเดียพจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาษา. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
พัชนี สุวรรณวิศลกิจ. (2558). สรรสาระ "กาแฟ 2". เชียงใหม่: บริษัท นันทพันธ์พริ้นติ้ง จำกัด.
มัทวัน กุศลอภิบาล. (2557). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการใช้บริการร้ านกาแฟสดของผู้บริโภคในอำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. (สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม).
ยุวธนำท้าวแก่น. (2556). พฤติกรรมในการบริโภคกาแฟสดของนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (การค้นคว้าอิสระปริญญาธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่โจ้).
วชริวัชร งามละม่อม. (2558). แนวคิด และทฤษฎีที่เกี่ยวกับลักษณะทางประชากรศาสตร์. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: http://learningofpublic.blogspot.com/2015/09/blogpost_11.html.
วราวุฒิ ตรีเวชวินิจ. (2552). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อกาแฟสดของผู้บริโภคในอำเภอเมืองนครสวรรค์. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
วศิน สันหกรณ์. (2557). ลักษณะทางประชากร พฤติกรรมการเปิดรับสื่อ และปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการซื้ออะไหล่ประดับยนต์ในสินค้าประเภทหลอดไฟหน้ารถยนต์. นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหวิทยาลัยกรุงเทพฯ.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2558). การศึกษาปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ ด้านพฤติกรรมผู้บริโภค และปัจจัยด้านเว็บไซต์พระเครื่องพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเช่าหรือประมูลพระเครื่องออนไลน์ (ECOMMERCE). In อ.ภ. พิริยะธนภัทร (E.d.) ม.ป.ท.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2560). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: บริษัท ธรรมสาร.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุภร เสรีย์รัตน์, องอาจ ปทะวานิช และปริญ ลักษิตานนท์. (2560). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: บริษทธีระฟิ ล์ม และไซเท็กซ์จำกัด.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2560). การวิจัยธุรกิจ. กรุงเทพฯ: เพชรจรัสแสงแห่งโลกธุรกิจ.
ศุภนารถ เกตุเจริญ. (2557). กาแฟ Coffee. กรมส่งเสริมการเกษตร.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2560). ผลิตภัณฑ์กาแฟปี’ 60: มูลค่าตลาด 25,600 ล้านบาท. สืบค้นจากhttp://www.kasikornresearch.com
ศูนย์วิจัยและฝึกอบรมที่สูง คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2560). ความรู้เกี่ยวกับกาแฟ. สืบค้นจาก http://www.mistercup.com/tips3.html
สำนักปลัดเทศบาลนครเชียงราย ฝ่ายปกครอง งานทะเบียนราษฎร. (2563). สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐาน. สืบค้นจาก https://www.chiangraicity.go.th/personal/show_personal_board?cid=6
สุพรรณี วิต่า. (2556). การตัดสินใจเลือกซื้อกาแฟของผู้บริโภคกาแฟในเขตอำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. (การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่โจ้).
เสรี วงษ์มณฑา. (2557). กลยุทธ์การตลาด การวางแผนการตลาด. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
หนึ่งฤทัย เซี่ยงฉิน. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด ของผู้บริโภคร้ านกาแฟสตาร์บัคส์ และร้านกาแฟทัม เอ็น ทัมส์ คอฟฟี่ สาขาวิคตอเรีย การ์เด้นส์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
Cronbach, L.J. (1974). Essentials of Psycological Testing. (3rd Ed). New York: McGraw – Hill.
Kotler P, Armstrong G.(2013).Principles of Marketing.15th Global Edition.Pearson.)
Kotler, P. (2000). Marketing Management. (The Millennium edition). Upper Saddle River, NJ: PersonPrentiec Hall.
Kotler, P. (2013). Marketing management. 11th ed. Upper Sandler Rive, NJ: Prentice- Hall.
Kotler, P. and Armstrong. (2008). Gray Principles of Marketig. New Jersey: Pearson Internation Edition.
Kotler, P. and Keller, L.K (2009). Marketing Management. New Jersey: Englewood Cliffs.
Philip Kotler (1997). Marketing Management: Analysis, Planning, Implementation and Control (14th Global ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Schiffman, L. G. and Wisenblit, J. L. (2015). Consumer behavior. 11th ed. England: Pearson Education.
Yamane, T. (1967). Statistics, An Introductory Analysis. (2nd Ed). New York: Harper and Row.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Pacific Institute of Management Science
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
