การยอมรับและพฤติกรรมการเลียนแบบทางวัฒนธรรมจากสื่อบันเทิงเกาหลีของวัยรุ่นไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
ขัตติยา ชาญอุไร. (2548). บทบาทของนิตยสารทางเลือกในการสื่อความหมายเชิงอัตลักษณ์ของวัยรุ่น. วิทยานิพนธ์ วารสารศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชุติมา ชุณหกาญจน์. (2550). พฤติกรรมการเลียนแบบวัฒนธรรมของวัยรุ่นไทยจากสื่อบันเทิงเกาหลี. วิทยานิพนธ์ นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิพยา สุขพรวิทวัส. (2550). พฤติกรรมการเปิดรับและการเลียนแบบสื่อละครโทรทัศน์เกาหลีของผู้ชมในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ธิดารัตน์ รักประยูร. (2545).การเผยแพร่วัฒนธรรมวัยรุ่นญี่ปุ่นผ่านสื่อในประเทศไทย.วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นภวรรณ ตันติเวชกุล.(2542). การวิเคราะห์อิทธิพลของภาพยนตร์โฆษณาทางโทรทัศน์ ตามแนวทฤษฎีการอบรมบ่มนิสัยทางวัฒนธรรมต่อเยาวชนในสถานศึกษา.วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปนัดดา อินทราวุธ. (2543).การยอมรับมาตรฐาน ISO 14001ของพนักงาน:ศึกษาเฉพาะกรณีบริษัทอินเตอร์เนชั่นแนล คิวริตี้ฟุตแวร์ จำกัด.วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปรมะ สตะเวทิน.(2531).รายงานการวิจัย.ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านสังคมและเศรษฐกิจ การดูโทรทัศน์ และทัศนคติของวัยรุ่นในกรุงเทพมหานคร,14 มิถุนายน 2531 ณ ภาควิชาการประชาสัมพันธ์ คณะนิเทศศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มยุรี เนียมสวรรค์. (2550). บุคลิกภาพของพิธีกรรายการโทรทัศน์ที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลียนแบบของวัยรุ่น.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มาโนชย์ ซื่อสัตย์. (2546). การยอมรับของพนักงานฝ่ายบริการผู้โดยสารภาคพื้น บริษัทการบินไทย จำกัด (มหาชน)
ประจำท่าอากาศยานกรุงเทพต่อหน่วยธุรกิจ.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิมลพรรณ รวยรื่น.(2530).จิตวิทยาวัยรุ่น. กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศรีเรือน แก้วกังวาล.(2540).จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย. กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภัทธา สุขชู. (2549). “Hallyu คลื่นความมั่งคั่งของเกาหลี”. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2555, จาก http://www.positioningmag.com/magazine/details.aspx?id=45405.
สุภาวดีมีนาภา. (2549). การยอมรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของชุมชนชายฝั่งทะเลเขตบางขุนเทียน. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2533).การสื่อสารกับสังคม.กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์จุฬาลงการณ์มหาวิทยาลัย.
อัจฉรา ทองอยู่. (2550).การเปิดรับสื่อโทรทัศน์กับวัฒนธรรมการแต่งกายของวัยรุ่นในเขตกรุงเทพมหานคร.วิทยานิพนธ์ วารสารศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อัจฉรีย์ จันทลักขณา. (2549). สถิติเพื่อการวิจัย: เชิงคุณภาพ-เชิงปริมาณ ด้านภาษา ภาษาศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์.กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อุบลรัตน์ ศิริยุวศักดิ์.(2550). กระบวนการเอเชียภิวัฒน์ของวัฒนธรรมป๊อปเกาหลี (เคป๊อป): การผลิต การบริโภค และการสร้างอัตลักษณ์ของวัยรุ่นไทย.วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.