กลยุทธ์การจัดการการท่องเที่ยวชุมชนเชิงวัฒนธรรมบนฐานทุนทางวัฒนธรรม ของกลุ่มโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพและนำเสนอกลยุทธ์การจัดการการท่องเที่ยวชุมชน เชิงวัฒนธรรมบนฐานทุนทางวัฒนธรรมของกลุ่มโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมที่เน้นการเรียนรู้ร่วมกันและพัฒนาไปด้วยกัน ใน 5 องค์ประกอบ คือ การสังเกต การสะท้อนคิด การวางแผน การลงมือปฏิบัติ และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย รวม 19 คน ประกอบด้วย 1) กลุ่มโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุงและผู้เกี่ยวข้อง 10 คน 2) ภาครัฐ/เอกชน 7 คน และ 3) ผู้เชี่ยวชาญด้านการท่องเที่ยวและด้านการตลาด 2 คน โดยใช้การประชุมกลุ่มเฉพาะเพื่อร่วมกันการวิเคราะห์ รูปแบบธุรกิจ ปัจจัยภายในและภายนอก ความแข็งแกร่งและโอกาสทางธุรกิจ และนำเสนอกลยุทธ์ วิเคราะห์ ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยที่สำคัญพบว่า 1) กลุ่มโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุงมีศักยภาพการจัดการการท่องเที่ยวชุมชน เชิงวัฒนธรรมบนฐานทุนทางวัฒนธรรมได้ และจากผลการวิเคราะห์ปัจจัยภายในและภายนอกแล้วพบว่า มีโอกาส และความแข็งแกร่งทางธุรกิจ จึงตัดสินใจขยายการท่องเที่ยวชุมชนเชิงวัฒนธรรมบนฐานทุนทางวัฒนธรรมไทย เบิ้ง 2) สามารถนำเสนอกลยุทธ์สำคัญการจัดการการท่องเที่ยวชุมชนเชิงวัฒนธรรมบนฐานทุนทางวัฒนธรรมของ กลุ่มโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง คือ 2.1) กลยุทธ์ SO “การอนุรักษ์ธรรมชาติและวิถีชีวิตวัฒนธรรมพื้นบ้าน โฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง” 2.2) กลยุทธ์ WO “การพัฒนามาตรฐานโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง” 2.3) กลยุทธ์ ST “การสัมผัสวัฒนธรรมนำที่พักโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง” และ 2.4) กลยุทธ์ WT “การพัฒนา ระบบการจัดการโฮมสเตย์ไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง”
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
Ampansirirat, A. & Wongchaiya, P. (2017). The Participatory Action Research: Key Features and Application in Community. Journal of Humanities and Social Sciences Mahasarakham University, 36(6), 192-202. [in Thai]
Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. In Richardson, J. (Eds.). Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education. New York: Greenwood Press.
Chaoprayoon, P., Saksirisopon, P., Trakarnsiriwanit, K., & Intarajak, M. (2013). Assessment of Tourism Activities in the Accommodation of Home Stay, Ban Phai Subdistrict, San Sai District, Chiang Mai Province. Chiang Mai: Maejo University. [in Thai]
Chum-oun, M. (2011). Marketing and Tourism Development of Community Businesses for Upgrading to Community Enterprise Case Study: Community of Muang Pattana Municipality, Mae Taeng District, Chiang Mai Province. Rajabhat Journal of Sciences, Humanities & Social Sciences, Pibulsongkram Rajabhat University, 20(1), 145-155. [in Thai]
Department of Tourism. (2015). Thailand Homestay Standard. Bangkok: Chulalongkorn University. [in Thai]
DinKhoksung, S. (2017). Guidelines for Development of Service Market Strategies and Tourism Potential of Homestay of Ban Nong Lom, Pho Sai Subdistrict, Don Tan District, Mukdahan Province. Ubonrajathanee: Ubonrajathanee University. [in Thai]
ICOMOS Australia. (1999). The Burra Charter: The Australia ICOMOS Charter for Places of Cultural Significance. Australia: ICOMOS.
Jittangwattana, B. (2005). Sustainable Tourism Development. Bangkok: Tourism Academic Center of Thailand. [in Thai]
Khuiapup, K. (2009). Cultural Tourism Case Study of Ban Luang Nuea Subdistrict, Luang Nuea District, Doi Saket, Chiang Mai Province. Chiang Mai: Chiang Mai University. [in Thai]
Kruejan, W. (2017). Participative Community Enterprise Development Strategy: A Case Study of Ban Laem Homestay Mangrove Conservation Group, Tha Sala District, Nakorn Srithammarat Province. Bangkok: Thammasat University. [in Thai]
Leelaphattana, W., Tongma, W., Jarungkon, C., Jakunchorn, S., & Yapan, P. (2011). Maesamai Community Development through Homestay Standard Thailand for Sustainable Tourism Services. Chiang Mai: Maejo University. [in Thai]
Onsalung, P. (2017, June 2). Interview. Chairman. Thaiberng Khoksalung Cultural Center. [in Thai]
Osterwalder, A. & Pigneur, Y. (2010). Business Model Generation a Handbook for Visionaries, Game Changers and Challengers. Hoboken, New Jersey: John Wiley and Sons, Inc.
Pipatyotapong, P. (2004). Homestay Accommodation Management for Ecotourism: A Case Study of Thai Culture Village, Ban Khok Kong Kuchinarai District, Karasin Province. Digital Research Information Center, National Research Council of Thailand. [in Thai]
Puechan, M. (2012). Guidelines for Organizing Travel Activities for Homestays. Faculty of Humanity, Chiang Mai University. [in Thai]
Raymond, C. (2008). The Practical Challenges of Developing Creative Tourism: A Cautionary Tale from New Zealand. In Wurzburger, R. (Eds.). Creative Tourism: A Global Conversation. New Mexico: Sunstone Press.
Sangraksa, N. & Luksananurak, S. (2012). Tourism Development and Enhancement Cultural to the Creative Economy through the Process Network Participation Sustainable in Ratchaburi Province. Digital Research Information Center, National Research Council of Thailand. [in Thai]
Suansee, P. (2003). Community Based Tourism Handbook. Bangkok: Tourism for Life and Nature Project. [in Thai]
Suansee, P. (2003). Guide to Managing Tourism by Community. Bangkok: Pimlak. [in Thai]
Teipo, K. & Potibat, P. (2018). Homestay Culture: Development of Tourism Management Model by the Community Wang Nam Khiao District Nakhon Ratchasima. Prae-wa Kalasin Journal of Kalasin University, 5(1), 20-40. [in Thai]
Thampramuan, P. & Tekhanmag, K, (2015). The Development of Strategies and Marketing Plans to Manage Participate Cultural Tourism of Community in Lopburi Province. Lopburi: Thepsatri Rajabhat University. [in Thai]
Tong-sanoer, N. & Sungkharat, U. (2015). Culture Local Wisdom Management for Creative Tourism: A Case Study of Koh Mark Sub-District, Pakpayoon District, Patalung Province. Inthaninthaksin Journal, 10(1), 187-206. [in Thai]
UNESCO. (2006). Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism Discussion Report of the Planning Meeting for 2008. International Conference on Creative Tourism, October 25-27, 2006. New Mexico, USA: Santa Fe.
Warunsap, D., Wongprasit, N., Jiradetprapai, S., & Tekhanmag, K. (2018). A Cultural Capital Management Model for Creative Tourism in Thailand. ARU Research Journal, 5(1), 17-24. [in Thai]
Weranuwat, N. & Sukpech, K. (2017). Factors Concerning the Value Enhancement for Community Based Tourism of Thailand. Rajabhat Rambhai Banni Research Journal, 11(1), 5-16. [in Thai]
Yodsalung, W. (2017, July 5). Interview. Chairman. Thaiberng Khoksalung Homestay Group.
[in Thai]