การสื่อสารวัฒนธรรมอาหารพื้นบ้านชายแดนใต้ของไทย

Main Article Content

ชินีเพ็ญ มะลิสุวรรณ
มีนา ระเด่นอาหมัด

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสื่อสารทางวัฒนธรรมของอาหารพื้นบ้านชายแดนใต้ของไทย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลักในการสนทนากลุ่มคือ ปราชญ์ด้านอาหาร นักวิชาการ นักโภชนาการ เชฟ และผู้ประกอบการอาหารในพื้นที่จังหวัดนราธิวาส จำนวน 10 คน จังหวัดปัตตานี จำนวน 10 คน จังหวัด ยะลา จำนวน 10 คน รวมทั้งสิ้น 30 คน และสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 15 คน ใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสนทนากลุ่มและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง โดยวิธีการสนทนากลุ่ม การสัมภาษณ์เชิงลึก และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการพรรณนาวิเคราะห์


ผลการวิจัยพบว่า การสื่อสารวัฒนธรรมอาหารพื้นบ้านชายแดนใต้ของไทย อาศัยปราชญ์ ผู้รู้ ญาติ หรือบุคคลในครอบครัวในการเป็นสื่อบุคคล เพื่อส่งสารถ่ายทอดภูมิปัญญาที่เกี่ยวข้องกับพืชพื้นบ้าน การเลือก ใช้วัตถุดิบขนบธรรมเนียมประเพณี ประเภทอาหารที่เหมาะกับฤดูกาล เทคนิค วิธีการปรุงอาหาร และการประยุกต์ ใช้วัตถุดิบที่มีอยู่ในท้องถิ่นมาสร้างสรรค์เมนูใหม่ ภายใต้ลักษณะทางภูมิศาสตร์สื่อสารไปสู่ คนรุ่นหลังซึ่งอาจ เป็นศิษย์ ลูก หลาน เพื่อให้เกิดการส่งเสริมคุณภาพชีวิตและจริยธรรมทางสังคม การพัฒนาคุณภาพชีวิตของ ชุมชน การพัฒนาอาหารพื้นบ้านแบบมีส่วนร่วม การสร้างความตระหนักให้ชุมชนเห็น และความสำคัญของอาหาร พื้นบ้านต่อสุขภาพ

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

Anderson, E. N. (2014). Everyone Eats: Understanding Food and Culture (2nd ed.). New York: New York University Press.

Chalayonnavin, A. (2018). Southern Border’s Local Wisdom Leadership Role to Its ASEAN Economic Community Readiness: Case Study of Pattani Province. The Journal of Social Work, 26(1), 165-191. [in Thai]

DeFleur, M. L. (1970). Theories of Mass Communication. New York: David McKay Publications.

Department of Academic Affairs. (1997). Research Findings on Local Wisdom and Development, Curriculum, and Activities Organization for Teaching. Bangkok: Ministry of Education. [in Thai]

Ditwirut, N. (2005). Cultural Communication: Exchange of Meaning Under the Basis of Equality. Journal of Sukhothai Thammathirat, 18(1), 51-59. [in Thai]

Edelstein, S. (2011). Food, Cuisine, and Cultural Competency for Culinary, Hospitality, and Nutrition Professionals. Sudbury: Jones and Bartlett Publishers.

Kaewthep, K. (2000). Mass Communication: Theories and Approaches to Education. Bangkok: Saladaeng Printing House. [in Thai]

Keatnaremon, J., E-sor, A., & Promsriya, U. (2018). Communication of Local Wisdom in Local Food of The Three Southern Border Provinces. Yala: Yala Rajabhat University. [in Thai]

Khaosaad, A. (1998). Thai Kitchen, Thai People. Bangkok: Sangdad Publishing. [in Thai]

Lazarsfeld, P. F. & Herbert, M. (1963). Mass Media and Personal Influence, the Science of Human Communication: New Directions and New Findings in Communication Research. New York: Basic Books.

Luzio, A. D., Günthner, S., & Orletti, F. (2001). Culture in Communication: Analyses of Intercultural Situations. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.

Multicultural Studies and Social Innovation Center. (2019). Secret Yet Not Mysterious: The Ends of the Ax-Like Land of Thailand. Bangkok: Institute of Asian Studies Chulalongkorn University. [in Thai]

Nakin, T. (2013). Southern Thai Menu is Indeed Delicious. Bangkok: Sangdad Publishing. [in Thai]

Narathiwat Provincial Cultural Office. (2013). Thai Food Culture: Southern Region. Bangkok: Office of the War Veterans Organization of Publishing House. [in Thai]

National Strategy Secretariat Office. (2017). National Strategy 2018-2037 (Summary). Bangkok: Office of the National Economics and Social Development Council. [in Thai]

Pattani Provincial Food Business Association. (2018). Pattani Menu: Pattani Heritage Recipes. Pattani: Pattani Provincial Office. [in Thai]

Phadungchivit, J. (2008). Culture, Communication and Identity (2nd ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]

Pirunsarn, A. (2003). Cultural Anthropology Teaching Materials. Phitsanulok: Department of Social Sciences, Faculty of Humanities Naresuan University. [in Thai]

Roger, E. M. & Svenning, L. (1969). Modernization among Peasants: The Impact of Communication. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.

Sapcharoen, P. (1997). Local Food of Four Regions. Bangkok: Office of the War Veterans Organization of Publishing House. [in Thai]

Suwannapha, C., Woowong, O., & Suphametheesakul, S. (2017). Local Cuisines: Management Process for the Improvement of Quality of Life and Social Ethics in the Northern Community. Phrae: Mahachulalongkornrajavidyalaya University Phrae Campus. [in Thai]

Thai National Food Committee. (2013). Strategic Framework for Food Management in Thailand. Nonthaburi: Food and Drug Administration. [in Thai]

Wasi, P., Pinprateep, P., Tiwapan, S., Noppakesorn, T., Nopparak, S., & Jirattikanchote, W. (1997). Song Quare Dialogue on Local Wisdom and Sustainable Development. Phitsanulok: Educational Club for Development. [in Thai]

Wilce, J. M. (2017). Culture and Communication: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press.