การดำเนินงานและปัญหาของโรงสีข้าวชุมชนในภาคตะวันออก เฉียงเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดำเนินงานและปัญหาของโรงสีข้าวชุมชนในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เพื่อนำผลที่ได้มาเป็นแนวทางพัฒนาและปรับปรุงการดำเนินงานของโรงสีข้าวชุมชนเพื่อให้เกิดความยั่งยืนของการดำเนินงานของโรงสีข้าวชุมชน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบเจาะลึกเป็นรายบุคคล (Individual-Depth Interview) ของผู้จัดการโรงสีข้าวชุมชนเชิงการค้าที่ใช้เครื่องสีข้าวรุ่น CPR500 และ CPR1000 จำนวน 7 โรง ผลการศึกษาพบว่า โรงสีข้าวชุมชนส่วนใหญ่ยังขาดแคลนบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถในด้านการตลาด การขาย และการโฆษณา รวมถึงขาดแคลนบุคลากรที่มีทักษะในการดำเนินการในด้านต่างๆอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น การสีข้าว การบรรจุถุง เป็นต้น นอกจากนี้โรงสีข้าวส่วนใหญ่ขาดทักษะและแรงจูงใจทางด้านการวิจัยและพัฒนาตัวผลิตภัณฑ์ ขาดอุปกรณ์ที่ได้มาตรฐานมาใช้ในกระบวนการต่างๆ เช่น เครื่องตรวจวัดคุณภาพข้าวเปลือก และที่สำคัญโรงสีชุมชนส่วนใหญ่ขาดแคลนเงินทุนในการพัฒนาด้านต่างๆ ดังนั้นแนวทางการพัฒนาการ
ดำเนินงานของโรงสีข้าวชุมชนเพื่อนำไปสู่ความยั่งยืน คือ การพัฒนาขีดความสามารถของพนักงาน การพัฒนาศักยภาพทางด้านการตลาดและการโฆษณา การพัฒนาศักยภาพทางด้านการวิจัยและพัฒนาตัวผลิตภัณฑ์ การหาอุปกรณ์ที่ได้มาตรฐานมาใช้ในกระบวนการ การหาแหล่งเงินทุนเพิ่อใช้ในการปรับปรุงกระบวนการต่างๆ
Abstract
The objective of the study was to study the operation and problems of community rice mill in Northeastern Provinces. The results will be used to develop and improve the sustainability of community rice mill operation in Northeastern Provinces. This research is qualitative research.
The research tool was the Individual-Depth Interview with 7 managers of community rice mill in Northeastern Provinces who used rice milling machine CPR500 and CPR1000. The result showed that most of the community rice mil’s human resources were deficient skill in the marketing sales and promotion skill, high efficiency operation skill such as rice milling process and packing, lacked of skill and inspiration in research and development of the product, lacked of high standard equipments such as paddy quality measurement, and the most important factor was the lack of capital.
In order to contribute sustainably, the development should focus on 1) developing the capacity of the human resources 2) developing the potential of human resources in marketing and advertising 3) developing the capacity for conducting research and development of the product 4)
supporting high quality equipments and 5) supporting capital for improving all processes.
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
ทรงเชาว์ อินสมพันธ์. (2545). “ข้าว”. เอกสารประกอบการสอนพืชไร่สำคัญของประเทศไทย. ภาควิชาพืชไร่ คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปกรณ์ ปรียากร. (2551). การวางแผนกลยุทธ์: แนวคิดและแนวทางเชิงประยุกต์. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม. อ้างถึง Wheelen & Hunger. (2008). Strategic Management and Business Policy. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
ยรรยง ศรีสม. (2553). “ห่วงโซ่คุณค่า (ตอนจบ) value chain ในงานโลจิสติกส์”. Technology promotion, 37(211).
รุ้งนภา นาคเพ็ง. (2548). ลักษณะของสมาชิกที่มีผลต่อความสำเร็จของโรงสีข้าวชุมชน จังหวัดพิจิตร. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2546). สถิติการค้าสินค้าเกษตรกรรมไทยกับต่างประเทศปี 2546. กรุงเทพฯ: ศูนย์สารสนเทศการเกษตร สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
อนิวัช แก้วจำนงค์. (2551). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (Strategic Management). กรุงเทพฯ: นำศิลป์โฆษณา.
Bartol, K. M. & Martin, D. C. (1994). Management. (2nd ed.). New York: McGraw-Hill, Inc.
Porter, M. E. (1980). Competitive Strategy: Techniques for Analyzing Industries and Competitors. New York: Free Press.
Translated Thai References
Centre for Agricultural Information. (2003). Thailand foreign agricultural trade statistics 2003. Bangkok: Centre for Agricultural Information Office of Agricultural Economic. Ministry of Agriculture and Co-operatives. [in Thai]
Insomphun, S. (2002). “Rice”. Lecture material of important crop in Thailand. Devision of Agronomy. Faculty of Agriculture. Chiang Mai University. [in Thai]
Kaewjumnong, A. (2008). Strategic Management. Bangkok: Numsilkosana. [in Thai]
Nakpheng, R. (2005). Member’s characteristics affecting the success of community rice mills, Phichit province. Chiang Mai University. [in Thai]
Preeyakorn, P. (2008). Strategy Planing: The concept and application guidelines. Bangkok. Sematham; cited in Wheelen & Hunger. (2008). Strategic Management and Business Policy. New Jersey: Pearson Prentice Hall. [in Thai]
Srisom, Y. (2010). “Value chain for logistics (The last chapter)”.Technology promotion, 37(211). [in Thai]