ความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืนขององค์กร : หลักฐานเชิงประจักษ์จากกลุ่มกิจการ ISO14000 ในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืนขององค์กร โดยเก็บข้อมูลจากกลุ่มกิจการได้รับรองมาตรฐานการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม ISO14000 ในประเทศไทย จำนวน 101 แห่ง เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามทางไปรษณีย์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนาและทดสอบสมมติฐานโดยการวิเคราะห์ถดถอยแบบพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมด้านจิตสำนึกความรับผิดชอบต่อสังคมมีอิทธิพลต่อชื่อเสียงองค์กรและการยอมรับจากผู้มีส่วนได้เสีย 2) ความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมด้านการมุ่งเน้นการบัญชีคุณภาพมีอิทธิพลต่อวิธีปฏิบัติทางด้านการบัญชีเพื่อสังคมที่ดี ชื่อเสียงองค์กรและการยอมรับจากผู้มีส่วนได้เสีย 3) วิธีปฏิบัติทางด้านการบัญชีเพื่อสังคมที่ดีมีอิทธิพลต่อชื่อเสียงองค์กรและการยอมรับจากผู้มีส่วนได้เสีย 4) ชื่อเสียงองค์กรและการยอมรับจากผู้มีส่วนได้เสียมีอิทธิพลต่อความยั่งยืนขององค์กร 5) วิสัยทัศน์ของผู้บริหารในระยะยาวและวัฒนธรรมบรรษัทภิบาลขององค์กรมีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อม 6) ประสบการณ์ด้านการบัญชีมีอิทธิพลต่อความสัมพันธ์ระหว่างความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมและวิธีปฏิบัติทางด้านการบัญชีเพื่อสังคมที่ดี ผู้บริหารควรตระหนักถึงความสำเร็จของการประยุกต์ใช้การบัญชีสิ่งแวดล้อมที่สามารถสร้างชื่อเสียงให้กับองค์กร การยอมรับจากผู้มีส่วนได้เสียและสร้างความยั่งยืนให้กับองค์กร
The objective of this study is to verify the relationship between successful green accounting implementation and corporate sustainability of ISO14000 firms in Thailand. The samples are 101 firms in Thailand by using a mail questionnaire as an instrument. Statistics for data analysis is descriptive statistics. Hypothesis testing is multiple regression analysis.
The results showed that successful green accounting implementation 1) social responsibility mindset dimension had a positive effect on organizational reputation and stakeholder acceptance, 2) quality accounting orientation dimension had a positive effect on best social accounting practice, organizational reputation and stakeholder acceptance, 3) best social accounting practice had a positive effect on organizational reputation and stakeholder acceptance, 4) organizational reputation and stakeholder acceptance had a positive on corporate sustainability, 5) executive vision for long-term operation and corporate governance culture had a positive effect on successful green accounting implementation, and 6) the results entail that accounting experience as a moderator had a positive effect on the relationship between successful green accounting implementation and best social accounting practice. Executive should concern these results would lead to improved environmental performance contributes to better organizational reputation, stakeholder acceptance and corporate sustainability.
Article Details
“ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วม (ถ้ามี) ขอรับรองว่า บทความที่เสนอมานี้ยังไม่เคยได้รับการตีพิมพ์และไม่ได้อยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสารหรือแหล่งเผยแพร่อื่นใด ข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยอมรับหลักเกณฑ์การพิจารณาต้นฉบับ ทั้งยินยอมให้กองบรรณาธิการมีสิทธิ์พิจารณาและตรวจแก้ต้นฉบับได้ตามที่เห็นสมควร พร้อมนี้ขอมอบลิขสิทธิ์บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ให้แก่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์หากมีการฟ้องร้องเรื่องการละเมิดลิขสิทธิ์เกี่ยวกับภาพ กราฟ ข้อความส่วนใดส่วนหนึ่งและ/หรือข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความข้าพเจ้าและผู้เขียนร่วมยินยอมรับผิดชอบแต่เพียงฝ่ายเดียว”
References
ทิพยาภรณ์ ปัตถา, ศรีรุ่งรัตน์ สุดสมบูรณ์ และวิษณุ สุมิตสรรค์. (2556). ผลกระทบของความรับผิดชอบต่อสังคมทางการบัญชีที่มีต่อความยั่งยืนขององค์กรของธุรกิจการเงินในประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม,32(6), 60-70.
บุษกร คำโฮม. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าร่วมโครงการอุตสาหกรรมสีเขียวของผู้ประกอบการในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารปัญญาภิวัฒน์,5(ฉบับพิเศษ), 92-104.
พรทิพย์ จัยศิลป์. (2556). ท๊อปฮิตสถานการณ์สิ่งแวดล้อมในรอบปี พ.ศ.2556. วารสารธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม,2(4), 30-39.
รุ่งนภา พิตรปรีชา. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อความมีชื่อเสียงของธุรกิจเอกชนในประเทศไทย. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 7(1), 1-11.
รุ่งรัตน์ ชัยสำเร็จ. (2556). ชื่อเสียงขององค์กร: การสำรวจวรรณกรรมและข้อเสนอกรอบแนวคิดเพื่อการศึกษาปัจจัยขับเคลื่อน-ชื่อเสียง-ผลสืบเนื่องต่อธุรกิจ. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal,6(2), 440-456.
ลักษณาวดี บุญยะศิรินันท์. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อแนวทางการพัฒนาธุรกิจเพื่อเข้าสู่ธุรกิจที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนในประเทศไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 7(1), 1-10.
ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2552). การบัญชีสิ่งแวดล้อม. วารสารวิชาชีพบัญชี,5(12), 21-24.
ศิลปพร ศรีจั่นเพชร. (2555). การบัญชีตามความรับผิดชอบ. วารสารสรรพากรสาส์น,59(8), 95-100.
สำงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. (2557). รายชื่อกิจการที่ได้รับการรับรอง ISO14000. สืบค้นเมื่อ 8 มกราคม 2558, จาก www.tisi.go.th
Aras, G. & Crowther, D. (2008). Governance and sustainability: An investigation into the relationship between corporate governance and corporate sustainability. Management Decision, 46(3), 433-448.
Armstrong, J. S. & Overton, T. S. (1977). Estimating nonresponse bias in mail surveys. Journal of Marketing Research, 14, 396-402.
Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management,17(1), 99-120.
Chankaew, N., Ussahawanitchakit, P. & Boonlua, S. (2012). Managerial accounting innovation and valuable decision making: An empirical investigation of electronics part businesses in Thailand. Journal of International Business and Economics,12(5), 1-27.
Clarkson, P. M., Li, Y. & Richardson, G. D. (2004). The market valuation of environmental capital expenditures by pulp and paper companies. The Accounting Review, 79(2), 329-353.
Dao, V., Langella, I. & Carbo, J. (2011). From green to sustainability: Information technology and an integrated sustainability framework. Journal of Strategic Information Systems, 20, 63-79.
Darnall, N. & Edwards, D. Jr. (2006). Predicting the cost of environmental management system adoption: The role of capabilities, resources and ownership structure. Strategic Management Journal,27, 301-320.
Eliijido-Ten, E. (2011). The impact of sustainability and balanced scorecard disclosures on market performance: Evidence from Australia’s top 100. JAMAR,9(1), 59-74.
Farouk, S., Cherian, J. & Jacob, J. (2012). Green accounting and management for sustainable manufacturing in developing countries. International Journal of Business and Management,7(20), 36-43.
Fullerton, R. R., Kennedy, F. A. & Widener, S. K. (2013). Management accounting and control practices in a lean manufacturing environment. Accounting and Organizations and Society,38, 50-71.
Hair, J. F., Black, B. J. & Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective.(7thed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Hernadi, B. H. (2012). Green accounting for corporate sustainability. TMP,8(2), 23-30.
Jamil, C. Z. M., Mohamed, R., Muhammad, F. & Ali, A. (2015). Environmental management accounting practices in small medium manufacturing firms. Social and Behavioral Sciences,172, 619-626.
Joseph, C. & Taplin, R. (2011). The measurement of sustainability disclosure; Abundance versus occurrence. Accounting Forum,35, 19-31.
Koschate, N. & Gartner, S. (2015). Brand trust: Scale development and validation. SBR, 67, 171-195.
Llodra, M. J. M. (2006). Environmental management accounting: A case study research on innovative strategy. Journal of Business Ethics, 68(Spring), 393-408.
Milne, M. J. (2002). Positive accounting theory, political costs and social disclosure. Critical Perspectives on Accounting, 13, 369-395.
Moore, M. E., Konrad, A. M. & Hunt, J. (2010). Creating a vision boosts the impact of top management support on the employment of managers with disabilities: The case of sport organization in the USA. An International Journal,29(6), 609-626.
Nguyen, N. & Leblanc, G. (2001). Corporate image and corporate reputation in customers’ retention decisions in services. Journal of Retailing and Customer Services,8, 227-236.
Phokha, A. & Ussahawanitchakit, P. (2011). Marketing leadership strategy, marketing outcomes and firm sustainability: Evidence from food product businesses in Thailand. International Journal of Strategic Management,11(3), 1-25.
Pothong, O. & Ussahawanitchakit, P. (2011). Sustainable accounting and firm survival: An empirical examination of Thai Listed Firms. Journal of International Business and Economics,12(5), 1-27.
Rout, H. S. (2010). Green accounting: Issues and Challenges. The IUP Journal of Managerial Economics,8(3), 46-60.
Schalgtegger, S. (2013). Sustainability education and accounting experience: What motivates higher valuation of environmental performance?. Accounting Education: An International Journal,22(4), 385-387.
Schaltegger, S. & Burritt, R. L. (2010). Sustainability accounting for companies: Catchphrase or decision support for business leaders?. Journal of World Business,45, 375-384.
Spencer, S. Y., Adams, C. & Yapa, P. W. S. (2013). The mediating effects of the adoption of an environmental information system on top management’s commitment and environmental performance. Sustainability Accounting Management and Policy Journal,4(1), 75-102.
Tilt, C. A. (2006). Linking environmental activity and environmental disclosure in an organizational change framework. Journal of Accounting & Organizational Change,2(1), 4-24.
To, W. M. & Lee, P. K. C. (2014). Diffusion of ISO14001 environmental management system: Global, regional and country-level analyses. Journal of Cleaner Production,66, 489-498.
Waenkaeo, K. & Ussahawanitchakit, P. (2011). Social responsibility accounting and firm survival: Evidence from ISO14000 Businesses in Thailand. Journal of International Business and Economics,11(3), 56-85.
Wallage, P. (2000). Assurance on sustainability reporting. Auditing: A Journal of Practice & Theory, 19, 53-65.
Translated Thai References
Boonyasirinun, L. (2015). Factors influencing business development approach to access environ-mentally sustainable business in Thailand. Panyapiwat Journal,7(1), 1-10. [in Thai]
Chaisamrej, R. (2013). Corporate reputation: Literature review and proposed conceptual framework for examining drivers – Reputation – Consequences on business. Veridian E-Journal,6(2), 440-456. [in Thai]
Jaisin, P. (2013). Top hit: Environmental situation in 2013. Nature and Environment, 2(4), 30-39. [in Thai]
Khumhome, B. (2014). Factors influencing the decision to participate in a green industrial project of entrepreneurs in Ubonratchatani. Panyapiwat Journal,5(special Issue), 92-104. [in Thai]
Pitprecha, R. (2014). Factors affects Thai business reputation. Journal of Public Reputation and Advertising,7(1), 1-11. [in Thai]
Putta, T., Sudsomboon, S. & Zumitzavan, V. (2013). Effects of accounting social responsibility on organizational sustainability of finance businesses in Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences Mahasarakham University,32(6), 60-70. [in Thai]
Srijunpetch, S. (2009). Green accounting. Journal of Accounting Profession,5(12), 21-24. [in Thai]
Srijunpetch, S. (2012). Responsibility accounting. Sanpakornsarn,59(8), 95-100. [in Thai]
Thai Industrial Standards Institute. (2014). List of ISO14000 firms in Thailand. Retrieved January 8, 2015, from www.tisi.go.th [in Thai]