การออกแบบการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต โดยวิธีการดำเนินงานวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน คือ 1.เพื่อออกแบบการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต 2.เพื่อประเมินผลการออกแบบการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต โดยมีกลุ่มตัวอย่างผู้เชี่ยวชาญจำนวน 5 ท่าน แบ่งออกเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะ เพื่อตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบการสอนเชิงสร้างสรรค์ จำนวน 2 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญด้านการเรียนการสอนบนเว็บ เพื่อตรวจสอบคุณภาพของการเรียนรู้บนเว็บจำนวน 2 ท่าน ผู้เชี่ยวชาญด้านสื่อเศรษฐกิจสร้างสรรค์ เพื่อตรวจสอบคุณภาพของการเรียนรู้เพื่อพัฒนาแนวคิดเชิงเศรษฐกิจสร้างสรรค์ จำนวน 1 ท่าน โดยการเลือกแบบเจาะจง โดยเป็น ผู้ที่มีประสบการณ์ในด้านที่เกี่ยวข้องไม่ต่ำกว่า 5 ปี ซึ่งเครื่องมือในการวิจัย รูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรม และแบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต สถิติที่ใช้ในการวิจัย ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1.ผลการออกแบบรูปแบบการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก 2.ผลการประเมินการออกแบบการสอนบนเว็บแบบจินตนาการศึกษาเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาสาขาศิลปะจินตทัศน์ หลักสูตรศิลปกรรม ศาสตรบัณฑิต โดยการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญ มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก
คำสำคัญ : การสอนบนเว็บ จินตนาการศึกษา เศรษฐกิจสร้างสรรค์
Article Details
I and co-author(s) certify that articles of this proposal had not yet been published and is not in the process of publication in journals or other published sources. I and co-author accept the rules of the manuscript consideration. Both agree that the editors have the right to consider and make recommendations to the appropriate source. With this rights offering articles that have been published to Panyapiwat Institute of Management. If there is a claim of copyright infringement on the part of the text or graphics that appear in the article. I and co-author(s) agree on sole responsibility.
References
ทาเคโอะ ฮิรูชิ. (2546). ไอเดียมาราธอน. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น ธเนศ เจยเสนานนท์. (2550). การใช้วัฒนธรรมเชิงพาณิชย์ของเกาหลีใต้: บทเรียนของประเทศไทย KOCCA: เกาหลีกับการปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมให้เป็นสินค้า สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2554, จาก http://61.47.2.69/-midnight/midnight2544/0009999551.html
พัฒนานุสรณ์ สถาพรวงศ์. (2543). การพัฒนารูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ทางวิทยาศาสตร์สําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาด้วยการสอนเทคนิคแนวข้างและการสอนระเบียบวิธีวิทยาศาสตร์, วิทยานิพนธ์(จิตวิทยาการศึกษา), กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.
อารี พันธ์มณี. (2543). คิดอย่างสร้างสรรค์, พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: เลิฟ แอนด์ ลิพเพรส เอกสารสรุปการบรรยายในโครงการฝึกอบรมหลักสูตรผู้บริหารด้านเศรษฐกิจสร้างสรรค์. (2553). เศรษฐกิจสร้างสรรค์ :แนวคิด กลยุทธ์ และกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ : สํานักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ ร่วมกับ สถาบันบัณฑิต บริหารธุรกิจศศินทร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Beghetto, Ronald A. (2006). Creativity Self-Efficacy : Correlates in Middle and Secondary Students.Creativity Research Journal 18(4), 447-457.
Bently, John C. (1965). Creative and Academic Achievement. Journal of Education Research. (7) 59.
