เศรษฐกิจพอเพียง

Abstract

ประเทศไทยในอดีต คนไทยสร้างชาติต่อเนื่องกันมายาวนานเริ่มตั้งแต่สุโขทัยเป็นราชธานี สมัยกรุงศรีอยุธยา และรัตนโกสินทร์ตอนต้น การคมนาคมยังไม่เจริญ การค้าขายยังไม่เจริญรุ่งเรืองเท่าที่ควร การสัญจรอาศัยเส้นทางน้ำเป็นหลัก ใช้ม้าและเกวียนในทางบกที่มีเส้นทางการคมนาคมที่ไม่ไกลมากนัก การตั้งบ้านเรือนจึงตั้งตามสภาพภูมิศาสตร์คือ เรียงรายอยู่สองฝั่งแม่น้ำลำคลองในพื้นที่ภาคกลางเนื่องจากเป็นพื้นที่ลุ่มเป็นส่วนใหญ่ เช่น แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำบางปะกง แม่น้ำปราจีนบุรี ภาคใต้ ได้แก่ แม่น้ำพุมดวง แม่น้ำปัตตานี ภาคตะวันออก แม่น้ำจันทบุรี และภาคตะวันตกบางส่วนในพื้นที่แม่น้ำท่าจีน แม่น้ำแควน้อย แม่น้ำแควใหญ่ สำหรับถนนตามภูมิภาคในพื้นที่ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และตะวันตกบางส่วนมีประชาชนอยู่อาศัยทั้งสองฝั่งถนน สำหรับแม่น้ำชีและแม่น้ำมูลประชาชนไม่นิยมตั้งถิ่นฐานสองฝั่งแม่น้ำเนื่องจากแม่น้ำจะเอ่อท่วมในฤดูน้ำหลาก เช่นเดียวกับแม่น้ำโขงซึ่งกระแสน้ำมีความรุนแรงในการกัดเซาะบ้านเรือนมากในฤดูฝน สำหรับการค้าขายเริ่มเจริญในยุคกรุงธนบุรีและรัตนโกสินทร์โดยการค้าขายกับประเทศทางแถบยุโรปและประเทศจีนเป็นหลัก การค้าขายประเทศไทยเจริญรุ่งเรืองเรื่อยมา ขณะเดียวกันทรัพยากรป่าไม้ในประเทศอุดมสมบรูณ์มากในอดีต ทำให้น้ำท่าบริบรูณ์ประชาชนจึงใช้น้ำจากแม่น้ำสายต่างๆ ในการอุปโภคและบริโภค แหล่งอาหารจากแม่น้ำต่างๆ ของประเทศอุดมสมบรูณ์ ดังเช่นคำที่กล่าวกันคือ “ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว” “ไพร่ฟ้าหน้าใส แผ่นดินไทยอุดมสมบรูณ์”