Media Exposure via Corporate Communication and Burapha University Image from the Perspective of University officials
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research aimed to 1) study the media exposure to corporate communication among Burapha University staff; 2) explore the image of Burapha University from the perspective of Burapha University staff; and 3) examine the relationship between media exposure to corporate communication and Burapha University image among the staff. Sample consists of 361 university staffs. Data were analyzed by Percentage, Mean, S.D., and Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient.
The results found that 1) the overall exposure to information via corporate communication was at the low level ( = 2.08) 2) the feeling about the overall image of Burapha University at a good level (
= 3.69) 3) the overall image of the Burapha University was positively correlated with media exposure at the low level (r = .280) at statistical significance level of .01
Article Details
Every article published in the Romphruek Journal of the Humanities and Social Sciences is the opinion and point of view of the authors. Thery're not the viewpoint of Krirk University or the editored department. Any part or all of the articles for pablication must be clearly cited.
References
ขวัญฤทัย สายประดิษฐ์. (2551). บทบาทนักประชาสัมพันธ์กับการประชาสัมพันธ์ในสื่อใหม่ ตอนที่ 1. พัฒนาเทคนิคศึกษา, 20(65), 42-51.
จิตสวาท ปาละสิงห์. (2555). การเปิดรับสื่อประชาสัมพันธ์และภาพลักษณ์ของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ในทัศนะของประชาชนในเขตอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 20(33), 75 – 93.
ณัฐวิโรจน์ มหายศ และคณะ. (2563). พฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารผ่านสื่อใหม่กับภาพลักษณ์และความสนใจในการเลือกศึกษาต่อ ที่มหาวิทยาลัยบูรพาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต18. งานสัมมนาทางวิชาการและการประชุมวิชาการระดับชาติด้านการสื่อสารและการบริหารจัดการ ครั้งที่ 4 ปี 2020 วันที่ 18 มิถุนายน 2563 จัดโดย คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ณ โรงแรมสวิสโซเทล รัชดา กรุงเทพฯ, 60-74.
ตราจิตต์ เมืองคล้าย. (2556). ภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยบูรพาตามทัศนะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิต “พิบูลบำเพ็ญ” มหาวิทยาลัยบูรพา. วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
พีระ จิรโสภณ. (2553). การเลือกสรรและการแสวงหาข่าวสาร วิชาหลักทฤษฎีการสื่อสาร. นนทบุรี : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
มหาวิทยาลัยบูรพา. (2562). รายงานการประเมินตนเอง ประจำปีการศึกษา 2562. ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
รุ่งรัตน์ ชัยสำเร็จ. (2558). การสื่อสารองค์กร : แนวคิดการสร้างชื่อเสียงอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วันทนา เนาว์วัน และ พรรษวรรณ สุขสมวัฒน์ (2553). การศึกษาภาพลักษณ์มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยาในมุมมองของประชาชนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, พระนครศรีอยุธยา.
วิมลพรรณ อาภาเวท และ สาวิตรี ชีวะสาธน์. (2553). การศึกษาภาพลักษณ์ของคณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร ในทัศนะของนักเรียนมัธยมศึกษา ปีที่ 6 ในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
สุกัญญา บูรณเดชาชัย. (2561). วารสารศาสตร์หลอมรวม : แนวคิด หลักการและกรณีศึกษาใน ประเทศไทย. กรุงเทพฯ : แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.
สุดจินดา ดังก้อง. (2551). ภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปางในทัศนะของประชาชนในจังหวัดลำปาง. คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). ทฤษฎีและปฏิบัติการประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ดวงกมลสมัย.
อัศวิน เนตรโพธิ์แก้ว. (2561). สื่อศาสตร์ Mediumology หลักการ แนวคิด นวัตกรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์นาคร
Argenti, P.A. (2009). Corporate Communication. (5th ed.), New York, NY : McGraw-Hill.
Corrnelissen, J. (2014). Corporate Communication : A Guide to Theory and Practice. (4th ed.) London : Sage Publications.
Klapper, J.T. (1960). The Effect of Mass Communication. New York : Free Press.
Wilbur, Schramm. (1973). Channels and Audience : Handbook of Communication. Chicago : Ran Mcnally College.
Yamane, Taro. (1973). Statistic : An Introductory Analysis. (2nded.) Tokyo : John Weather Hills.