The Adaptation of the Farmers Ban Tha Sawai, Tha Din Daeng Sub-District, Nong Phai District, Petchabun Province
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to analyze the community contextual factors, the problems and constraints, the adaptation of farmers at Ban Tha Sawai, Tha Din Daeng Sub-District, Nong Phai District, Petchabun Province. The research methodology used was the anthropological field works. The data received were from the survey of community physical characteristics and environment, observation, participatory observation, in-depth interviews of the key informants from the research site, in-depth interviews, informal interviews, collection of the community history, taking the pictures and the field notes. The data collected were divided into two sections. The first section included the general data of Ban Tha Sawai, Tha Din Daeng Sub District, Nong Phai District, Petchabun Province . The second section concerned the data received from the in-depth interviews of eight key informants and seven secondary key informants. The results revealed that the majority of the respondents were agriculturalists. of these agriculturalists, the majority of them were farmers. In terms of the problems and constraints of being farmers, they were found in four areas as follows 1) the high production cost, 2) the shortage of water resource, 3) the climate variability, and 4) the low grain price. Besides, the results of the current adaptation of the respondents were: 1) depending more on self-sufficiency to lower the production cost, 2) increasing their immunity by saving money, and 3) participating in organizing community empowerment.
Article Details
Every article published in the Romphruek Journal of the Humanities and Social Sciences is the opinion and point of view of the authors. Thery're not the viewpoint of Krirk University or the editored department. Any part or all of the articles for pablication must be clearly cited.
References
งามพิศ สัตย์สงวน. (2551). การวิจัยเชิงคุณภาพทางมานุษยวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 6 (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชเนตตี พิพัฒนางกูร. (2563). แนวทางการแก้ไขปัญหาหนี้สินเกษตรกร อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารร่มพฤกษ์, 38(3), 66-77.
ชุติมา บริสทธิ์. (2553). การนำหลักปฎิบัติของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ในการดำเนินชีวิตของประชาชนในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลมาบโป่ง อำเภอพานทอง จังหวัดชลบุรี. วิทยาลัยบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี. (2551). มานุษยวิทยาวัฒนธรรมศึกษาและมโนทัศน์วัฒนธรรมศึกษามานุษยวิทยาปะทะวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ : ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
สุริยะ หาญพิชัย และ พีรพล ไทยทอง. (2561). การพัฒนาชาวนาไทยรุ่นใหม่เพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย. บัณฑิตศึกษาจุฬาขอนแก่น, 5(2), 1-16.
วีระ หวังสัจจะโชค. (2555). การควบคุมของรัฐต่อสังคมชนบทผ่านนโยบายจำนำข้าว : ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและสังคมกับกรณีศึกษาอำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก. เศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 5(1), 29.
สุภา ใยเมือง และคณะ. (2559). โครงการทบทวนความรู้และพัฒนาโจทย์เพื่อการปรับตัวของชาวนาไทยภายใต้การเปลี่ยนแปลงการผลิตและการตลาดข้าว. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนงานวิจัย (สกว.).
สุรเชษฐ์ กังลี่ม. (2553). การปรับตัวของเกษตรกรผู้ปลูกพืชล้มลุกภายใต้สังคมระบบการค้า กรณีศึกษาชุมชนวิสุทธรังสี เทศบาลเมืองกาญจนบุรี จังหวัดกาญจนบุรี. คณะศิลปศาสตร สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ.