Protection Laws for Rights of Juvenile in Judicial Process Prior to the Litigation that are Inconsistent with International Obligations
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research entitled “Protection Laws for Rights of Juvenile in Judicial Process Prior to the Litigation that are Inconsistent with International Obligations” aimed to analyze Thai laws, related to the judicial process for juvenile prior to the litigation, whether which one was inconsistent with international obligations.
The study found that the Juvenile and Family Court and Procedure Act B.E. 2553 including regulations of juvenile detention home were also in accordance with the Convention on the Rights of the Child 1989 and the United Nations Standard Minimum Rules for the Administration of Juvenile Justice 1985. There were some issues that were inconsistent with International Obligations such as the arrest of child could be conducted by legal authorization only and shall be final as it is necessary as well as the determination on time of making arrest shall be placed importance on child.
The researchers had a suggestion as follows : Thai laws should be amended to be in line with standards of international law that Thailand has her obligations to be complied to let juveniles has their freedom and rights protection actually.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Every article published in the Romphruek Journal of the Humanities and Social Sciences is the opinion and point of view of the authors. Thery're not the viewpoint of Krirk University or the editored department. Any part or all of the articles for pablication must be clearly cited.
References
กมลินทร์ พินิจภูวดล. (2540). อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก : สิทธิเด็กในประเทศไทย. บทบัณทิตย์, 53(4),100-105.
กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (ม.ป.ป). กฎของสหประชาชาติว่าด้วยการคุ้มครองเด็กและเยาวชนซึ่งถูกลิดรอนเสรีภาพ. (9 มิถุนายน 2564) สืบค้นจาก https://shorturl.asia/B5e8C.
จริยาวดี มิตรสูงเนิน. (2548). การคุ้มครองสิทธิของเด็กในคดีอาญา : ศึกษาเฉพาะการปล่อยชั่วคราวชั้นก่อนฟ้อง. นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
นงลักษณ์ อานี. (2557). แนวทางใหม่ในการกำหนดความรับผิดทางอาญาและการดำเนินคดีกรณีผู้กระทำความผิดเป็นเด็กและเยาวชน. นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ฝ่ายวิชาการ สำนักพิมพ์วิญญูชน. (2564). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์วิญญูชน.
มาตาลักษณ์ เสรเมธากุล. (2562). งานวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง หลักการคุ้มครองสิทธิเด็กภายใต้แนวคิดเกี่ยวกับประโยชน์สูงสุดของเด็ก. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เดือนตุลา.
สมชัย ฑีฆาอุตมากร. (2554). พระราชบัญญัติศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์พลสยามพริ้นติ้ง.
สุรศักดิ์ ลิขสิทธิ์วัฒนกุล. (2563). ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา. กรุงเทพฯ :สำนักพิมพ์วิญญูชน.
สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็กและเยาวชนผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ. (ม.ป.ป). อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก (Convention on the Rights of the Child) และพิธีสารเลือกรับของอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก (Optional Protocol to the Convention on the Rights of the Child). กรุงเทพฯ :สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็กและเยาวชนผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ.
สำนักงานปลัด กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2559). กฎอันเป็นมาตรฐานขั้นต่ำของสหประชาชาติว่าด้วยการบริหารงานยุติธรรมเกี่ยวแก่คดีเด็กและเยาวชน ค.ศ. 1985 (กฎแห่งกรุงปักกิ่ง). (12 กันยายน 2564) สืบค้นจาก http://law.m-society.go.th/law2016/law/view/415.