แนวทางการบริหารงานแนะแนวในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่

Main Article Content

หทัยทิพย์ ขันทะสา
สังวาร วังแจ่ม
ธรรมรส โชติกุญชร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการบริหารงานแนะแนวในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่ และ 2) เพื่อสังเคราะห์แนวทางการบริหารงานแนะแนวในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ผู้บริหารและข้าราชการครูในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่ จำนวน 186 คน รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม และศึกษาแนวทางการบริหารงานแนะแนวในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่ จากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา


              ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการบริหารงานแนะแนวในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ 2) แนวทางการบริหารงานแนะแนวในสถานศึกษากลุ่มดอยอินทนนท์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงใหม่ ด้านการศึกษา ผู้บริหารควรมีการกำกับ ติดตาม นิเทศการดำเนินงานแนะแนวอย่างเป็นรูปธรรม จัดทำตัวชี้วัดในการประเมินผลการดำเนินงานแนะแนวด้านการศึกษาอย่างชัดเจน ให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการประเมินผล ด้านอาชีพผู้บริหารและคณะครูควรร่วมกันวางแผนจัดทำโครงการ มีการสำรวจอาชีพที่ผู้เรียนสนใจ จัดหางบประมาณในการให้ผู้เรียนได้ไปทัศนศึกษา ด้านส่วนตัวและสังคม บุคลากรภายในสถานศึกษาควรร่วมกันกำหนดหลักเกณฑ์ แนวปฏิบัติในการส่งต่อผู้เรียนที่มีปัญหา และปฏิบัติตามขั้นตอนอย่างเป็นระบบ

Article Details

บท
Research Articles (บทความวิจัย)

References

กลุ่มส่งเสริมการจัดการศึกษา. (2562). สรุปผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน

ปีการศึกษา 2562. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 34.

กลุ่มส่งเสริมการศึกษาทางไกล เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. (2563). สารสนเทศทางการศึกษา

ปีการศึกษา 2563. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 34.

คฑาวุธ ขันไชย. (2561). การศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารกิจกรรมแนะแนวของสถานศึกษา สังกัด

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 39 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.

คณิศร์ จับจิตต์. (2559). การศึกษาแนวทางการส่งเสริมงานแนะแนวในโรงเรียนขยายโอกาสทาง

การศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

ดารุณี บุญครอง. (2560). วิเคราะห์แนวทางการจัดการศึกษาไทยกับการขับเคลื่อนการศึกษาสู่ยุค

ไทยแลนด์ 4.0. สารอาศรมวัฒนธรรมวลัยลักษณ์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 17(2), 5.

ปภัสราภรณ์ ระว้า. (2562). การพัฒนาแนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนด้านกิจกรรมแนะแนว

สำหรับสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองบัวลำภูเขต 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ประหยัด พิมพา. (2561). การศึกษาไทยในปัจจุบัน. วารสารมหาวิทยาลัยมกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขต

ร้อยเอ็ด, 7(1), 246.

วารุณี ปารีพันธ์. (2556). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาการจัดบริการงานแนะแนว

โรงเรียนบ้านคําแม่นาง สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(47), 87-97.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษากระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-

พริกหวานกราฟิก จำกัด.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2553). แนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน ตามหลักสูตร

แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 2). โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

อนรรฆ ตปนีย์. (2562). การดำเนินงานแนะแนวของโรงเรียนพระปฐมวิทยาลัย 2 หลวงพ่อเงินอนุสรณ์.

วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(1), 138-153.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities.

Education and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.