THE EFFECT OF SEXUAL HEALTH LITERACY PROGRAM WIT THE BOARD GAME UNO SEXUAL RISK PREVENTION AMONG SISAKET RAJABHAT UNIVERSITY STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aim of this study was to examine the outcomes of the sexual health literacy program with the UNO board game “SEX - Risks Can Be Avoided” among students of Sisaket Rajabhat University. This is a 2-group quasi-experimental study with an experimental group of 30 participants receiving a sexual health literacy program in combination with the UNO board game “SEX - Risks Can Be Avoided”. Activities include accessing sexual health literacy information through activities. Developing an understanding through the activity Quantity, Quality, Route of Transmission activity. Developing media literacy through communication about sex Teaching sexual health literacy through the Water Exchange activity Developing decision making in avoidance risks using the UNO board game and role play. And a comparison group of 30 people who led a normal life. The duration of the activity was 10 weeks. The data was collected using questionnaires before and after the experiment. The data was analyzed to compare the differences in the average values within and between the groups. Paired t-test and independent t-test statistics were used for this purpose, with the statistical significance level set at 0.05.
The results were found: After the experiment, the experimental group had the mean score of access to sexual health literacy information on the effect of the sexual health literacy program with the board game Understanding the factors leading to sexually transmitted diseases Sexual health literacy, Media literacy Communication skills and knowledge about sexual health Decision-making skills in avoiding risk factors and self-management to prevent sexually transmitted diseases more than before the experiment and the comparison group had a statistical significance p-value < 0.001 and found that the experimental group had a significantly higher mean score of self-management to prevent sexually transmitted diseases after the experiment than before the experiment (mean difference = 8.17, 95%CI = 7.16 to 9.18; p-value < 0.001) and higher than the comparison group. Statistically significant (mean difference = 8.51, 95%CI = 6.84 to 10.19; p-value < 0.001). Therefore, the sexual health knowledge program can be used in combination with the UNO board game Sexual Risk Prevention. It is a guide to creating knowledge about sexual health in order to prevent sexually transmitted diseases.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษา แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วนสมบูรณ์
References
โครงการเอดส์แห่งสหประชาชาติ. (2564). องค์การสหประชาชาติ ร่วมภารกิจยุติเอดส์ให้ได้ภายในปี 2573.
ค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2565, จาก https://workpointtoday.com/unaids/
กองโรคเอดส์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค, (2564). การคาดประมาณการณ์ผู้ติดเชื้อเอชไอวี. ค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2565, จาก https://ddc.moph.go.th/das/
ศูนย์รวบข้อมูลสารสนเทศด้านเอชไอวีของประเทศไทย. (2564). อัตราผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยเอดส์ ปี 2564. ค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2565, จาก https://hivhub.ddc.moph.go.th/epidemic.php
งานควบคุมโรคและกามโรค สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ .(2565). สถานการณ์โรคเอดส์ประเทศไทย และจังหวัดศรีสะเกษ (ศูนย์ข้อมูลสถานการณ์โรคเอดส์จังหวัดศรีสะเกษ) ; มกราคม 2528 – 31 มกราคม 2565
กุสุมาลย์ มีพืชน์. (2561). ผลของโปรแกรมปรับเปลี่ยนแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพต่อพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีของนักเรียนอาชีวศึกษาเพศชาย จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์หลักสูตรพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน มหาวิทยาลัยบูรพา.
สิริพร ภิยโยทัย, นุชนารถ แก้วดำเกิง, จุฑามาศ มากกุญชร, ศิริกูล ชัยเจริญ, เบญจมาศ ใจงาม, เกศินี เขียนวารี. (2564). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมฝึกทักษะการสร้างเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ เรื่องเอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เพื่อส่งเสริมการใช้ถุงยางอนามัย ในกลุ่มวัยรุ่นและเยาวชน. วารสารโรคเอดส์, 33(3). ค้นเมื่อ 5 ตุลาคม 2565, จากhttps://he02.tcithaijo.org/index.php/ThaiAIDSJournal/article/view/250486
ศดานันท์ แก้วศรี (2563). การออกแบบและพัฒนาเกมกระดานเรื่อง ระบบภูมิคุ้มกัน. ค้นเมื่อ 5 ตุลาคม
,จากhttp://ir.tsu.ac.th/jspui/bitstream/123456789/265/1/Sadanan%20Kaewsri%2000210171.pdf
ปริยานุช ตั้งนรกุล, ศิริยุพา สนั่นเรืองศักดิ์, นฤมล ธีระรังสิกุล. (2562).ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพทางเพศกับพฤติกรรมทางเพศของนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสานแพทย์นาวี, 46(3),607-620.
ประภัสสรา พิศวงปราการ, ลัฆวี ปิยะบัณฑิตกุล และอรสา กงตาล. (2565). ความรอบรู้ด้านสุขภาพเกี่ยวกับเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัยของนักศึกษาระดับปริญญาตรีในจังหวัดขอนแก่น. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 15(1), 1-14.
วานิศา ประโยชน์มี, อรพินท์ สีขาว และชฎาภา ประเสริฐทรง. (2563). ผลของโปรแกรมความรอบรู้ทางสุขภาพต่อความรอบรู้ทางสุขภาพและพฤติกรรมป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารพยาบาลทหารบก. 21(2), 150-157.
พีรพล ไชยชาติ, เกศินี สราญฤทธิชัย (2562). ผลของโปรแกรมการพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพร่วมกับแรงสนับสนุนทางสังคมต่อพฤติกรรมการป้องกันการตั้งครรภ์ของวัยรุ่นตอนต้น. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 37(4), 42-51.
ปุณยนุช สละชั่ว, รุ่งรัตน์ ศรีสุริยเวศน์ และพรนภา หอมสินธุ์. (2565). ผลของโปรแกรมพัฒนาความรอบรู้เท่าทันสื่อสุขภาพด้านเพศต่อการป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรในนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. ไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 17(3), 244-253
