การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจสำหรับการพัฒนาระบบจัดการความรู้ ของคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
มิ.ย. 30, 2019
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์องค์ประกอบ การจัดการความรู้ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติการในการจัดการความรู้ และเพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจสำหรับการพัฒนาระบบจัดการความรู้ของคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี กลุ่มตัวอย่างคือ คณาจารย์และนักศึกษา คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี จำนวน 350 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และเลือกใช้วิธีการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก พร้อมทั้งหมุนแกนองค์ประกอบแบบตั้งฉาก ซึ่งในการหมุนแกนได้เลือกใช้วิธี แวริแมกซ์ ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการปฏิบัติการในการจัดการความรู้ โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.97, S.D. = .842) และ 2) องค์ประกอบการจัดการความรู้มี 5 องค์ประกอบ และมีค่าความแปรปรวนของทุกตัวแปรคิดเป็นร้อยละ 71.241 คือ วัฒนธรรมองค์และการจัดการความรู้ แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และการรับรู้ความสามารถของตนเอง การสนับสนุนจากองค์กรด้านนวัตกรรม โครงสร้างองค์กรและภาวะผู้นำ และการถ่ายทอดและแสวงหาความรู้
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
ผ่านเมือง ม., & รอดมรณ์ ช. (2019). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจสำหรับการพัฒนาระบบจัดการความรู้ ของคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. วารสารบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์ ราชมงคลล้านนา, 7(1), 26–38. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/balajhss/article/view/217692
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
บทความวิจัยนี้เป็นของลิขสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
กัตติกา ศรีมหาวโร. (2555). การใช้ระบบการจัดการความรู้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราชเขต 4: กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านสระบัว. ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรังสิต.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จงจิต วงษ์สุวรรณ, ธนินทร์ รัตนโอฬาร และปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2558, มกราคม-เมษายน). การวิเคราะห์องค์ประกอบของกระบวนการจัดการความรู้ของสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 14 (1) : 91-95.
จุฬาลักษณ์ เตชะวัฒนกิจกุล. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของพนักงาน บริษัท บริหารสินทรัพย์ กรุงเทพพาณิชย์ จำกัด สำนักงานใหญ่. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชัชวาลย์ วงษ์ประเสริฐ. (2548). การจัดการความรู้ในองค์กรธุรกิจ. กรุงเทพฯ: ธรรกมลการพิมพ์.
เชิดวงศ์ หงส์ศรีจินดา. (2557). การพัฒนาระบบจัดการความรู้ส่วนบุคคลที่ใช้สัญญาการเรียนรู้และเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการทางานวิชาการของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทินกร ทองสินธุ์, พงศ์สัณห์ ศรีสมทรัพย์, โกวิทย์ พวงงาม และวีระพล สุวรรณนันต์. (2557, กันยายน – ธันวาคม). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการจัดการความรู้ของพนักงานเทศบาลนครในประเทศไทย. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ (ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 4 (3) : 77-91.
บดินทร์ วิจารณ์. (2547). การจัดการความรู้ สู่ปัญญาปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
บรรพจน์ ทัพซ้าย. (2554). แนวทางการจัดการความรู้ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปุณิกา เจียมทอง, มธุรส ผ่านเมือง, ชนนิกานต์ รอดมรณ์ และนลินภัสร์ ปรวัฒน์ปรียกร. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจในการขับเคลื่อนระบบชุมชนนักปฏิบัติ. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ ครั้งที่ 12. 7-8 กรกฎาคม, 64-69.
พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2553). วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
ภราดร จินดาวงศ์. (2549). การจัดการความรู้. กรุงเทพฯ: ซีดับบลิว พริ้นติ้ง.
มธุรส ผ่านเมือง และนลินภัสร์ ปรวัฒน์ปรียกร. (2561, กรกฎาคม-สิงหาคม). การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบในการค้นหาปัจจัยและแนวทางในการเก็บเกี่ยวประโยชน์จากระบบสารสนเทศ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 26 (4) : 715-729.
วันวิสาข์ คงทน. (2556, เมษายน-มิถุนายน). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการจัดการความรู้ของบุคลากรฝ่ายสารสนเทศคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. วารสารวิทยบริการ, 24 (2) : 112-128.
อดุลเดช ถาวรชาติ, ไพศาล สรรสรวิสุทธิ์ และพิสิษฐ์ จอมบุญเรือง. (2555, กันยายน – ธันวาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. วารสารวิชาการบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค์. 7 (20) : 123-136.
Chena, C.J. & Hung, S.W. (2010). To Give or to Receive? Factors Influencing Members’ Knowledge Sharing and Community Promotion in Professional Virtual Communities. Information & Management. 47 (4) : 226–236.
Cummings, T.G. & Worley, C.G. (2009). Organization Development & Change. South Melbourne, Vic. Thomson.
Hair, J. F., et al. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective. 7thed ed. New Jersey: Prentice-Hall.
Hicks, R.C., Dattero, R. & Galup, S.D. (2006, January- February). The Five-tier Knowledge Management Hierarchy. Journal of Knowledge Management. 10 (1) : 19-31.
Jason, W.O. & David, C.F. (2012). Replication Analysis in Exploratory Factor Analysis: What it is and why it makes your analysis better. Practical Assessment, Research & Evaluation. 17 (15) : 1-8.
Jennex, M. E., Smolnik, S. and Croasdell, D.T. (2009). Towards a consensus knowledge management success definition. The Journal of Information and Knowledge Management Systems. 39 (2) : 174-188.
Madanmohan, R. (2005). Knowledge Management Tools and Techniques: Practitioners and Experts Evaluate KM Solutions. UK : Elsevier Butterworth-Heinemann.
Mao, H., et al. (2016). Information Technology Resource, Knowledge Management Capability, and Competitive Advantage: The moderating role of Resource Commitment. International Journal of Information Management. 36 (2016) : 1062-1074.
Nicolás, C.L. & Cerdán, L.M. (2011, December). Strategic Knowledge Management, Innovation and Performance. International Journal of Information Management. 31 (6) : 502–509.
Pee, L. G. & Kankanhalli, A. (2016). Interactions among Factors Influencing Knowledge Management in Public-sector Organizations: A resource-based View. Government Information Quarterly. 33 (2016) : 188-199
Petrova, G. I., et al. (2015). Knowledge Management as a Strategy for the Administration of Education in the Research University. Social and Behavioral Sciences. 166 (2015) : 451-455.
Taherdoost, H., Sahibuddin, S. & Jalaliyoon, N. (2014, May). Exploratory Factor Analysis; Concepts and Theory. Advances in Applied and Pure Mathematics. 375-382.
Turban, E., Leidner, D., McLean, E. & Wetherbe, J. (2007). Information Technology for Management: Transforming Organizations in the Digital Economy. 6th Ed. New Jersey: John Wiley & Sons.
Yap, L.S., Tasmin, R., Rusuli, M.S.C. & Hashim, N. (2010, April). Factors Influencing Knowledge Management Practices among Multimedia Super Corridor (MSC) organizations. Communications of the IBIMA. 2010 : 1-12.
Zhenga, W., Yangb, B. & McLean, G.N. (2009, July). Linking Organizational Culture, Structure, Strategy, and Organizational Effectiveness: Mediating Role of Knowledge Management. Journal of Business Research. 63 (7) : 763–771.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จงจิต วงษ์สุวรรณ, ธนินทร์ รัตนโอฬาร และปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2558, มกราคม-เมษายน). การวิเคราะห์องค์ประกอบของกระบวนการจัดการความรู้ของสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 14 (1) : 91-95.
จุฬาลักษณ์ เตชะวัฒนกิจกุล. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของพนักงาน บริษัท บริหารสินทรัพย์ กรุงเทพพาณิชย์ จำกัด สำนักงานใหญ่. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชัชวาลย์ วงษ์ประเสริฐ. (2548). การจัดการความรู้ในองค์กรธุรกิจ. กรุงเทพฯ: ธรรกมลการพิมพ์.
เชิดวงศ์ หงส์ศรีจินดา. (2557). การพัฒนาระบบจัดการความรู้ส่วนบุคคลที่ใช้สัญญาการเรียนรู้และเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการทางานวิชาการของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทินกร ทองสินธุ์, พงศ์สัณห์ ศรีสมทรัพย์, โกวิทย์ พวงงาม และวีระพล สุวรรณนันต์. (2557, กันยายน – ธันวาคม). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการจัดการความรู้ของพนักงานเทศบาลนครในประเทศไทย. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ (ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 4 (3) : 77-91.
บดินทร์ วิจารณ์. (2547). การจัดการความรู้ สู่ปัญญาปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
บรรพจน์ ทัพซ้าย. (2554). แนวทางการจัดการความรู้ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปุณิกา เจียมทอง, มธุรส ผ่านเมือง, ชนนิกานต์ รอดมรณ์ และนลินภัสร์ ปรวัฒน์ปรียกร. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจในการขับเคลื่อนระบบชุมชนนักปฏิบัติ. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ ครั้งที่ 12. 7-8 กรกฎาคม, 64-69.
พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2553). วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
ภราดร จินดาวงศ์. (2549). การจัดการความรู้. กรุงเทพฯ: ซีดับบลิว พริ้นติ้ง.
มธุรส ผ่านเมือง และนลินภัสร์ ปรวัฒน์ปรียกร. (2561, กรกฎาคม-สิงหาคม). การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบในการค้นหาปัจจัยและแนวทางในการเก็บเกี่ยวประโยชน์จากระบบสารสนเทศ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 26 (4) : 715-729.
วันวิสาข์ คงทน. (2556, เมษายน-มิถุนายน). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการจัดการความรู้ของบุคลากรฝ่ายสารสนเทศคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. วารสารวิทยบริการ, 24 (2) : 112-128.
อดุลเดช ถาวรชาติ, ไพศาล สรรสรวิสุทธิ์ และพิสิษฐ์ จอมบุญเรือง. (2555, กันยายน – ธันวาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของบุคลากรในมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. วารสารวิชาการบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค์. 7 (20) : 123-136.
Chena, C.J. & Hung, S.W. (2010). To Give or to Receive? Factors Influencing Members’ Knowledge Sharing and Community Promotion in Professional Virtual Communities. Information & Management. 47 (4) : 226–236.
Cummings, T.G. & Worley, C.G. (2009). Organization Development & Change. South Melbourne, Vic. Thomson.
Hair, J. F., et al. (2010). Multivariate Data Analysis: A Global Perspective. 7thed ed. New Jersey: Prentice-Hall.
Hicks, R.C., Dattero, R. & Galup, S.D. (2006, January- February). The Five-tier Knowledge Management Hierarchy. Journal of Knowledge Management. 10 (1) : 19-31.
Jason, W.O. & David, C.F. (2012). Replication Analysis in Exploratory Factor Analysis: What it is and why it makes your analysis better. Practical Assessment, Research & Evaluation. 17 (15) : 1-8.
Jennex, M. E., Smolnik, S. and Croasdell, D.T. (2009). Towards a consensus knowledge management success definition. The Journal of Information and Knowledge Management Systems. 39 (2) : 174-188.
Madanmohan, R. (2005). Knowledge Management Tools and Techniques: Practitioners and Experts Evaluate KM Solutions. UK : Elsevier Butterworth-Heinemann.
Mao, H., et al. (2016). Information Technology Resource, Knowledge Management Capability, and Competitive Advantage: The moderating role of Resource Commitment. International Journal of Information Management. 36 (2016) : 1062-1074.
Nicolás, C.L. & Cerdán, L.M. (2011, December). Strategic Knowledge Management, Innovation and Performance. International Journal of Information Management. 31 (6) : 502–509.
Pee, L. G. & Kankanhalli, A. (2016). Interactions among Factors Influencing Knowledge Management in Public-sector Organizations: A resource-based View. Government Information Quarterly. 33 (2016) : 188-199
Petrova, G. I., et al. (2015). Knowledge Management as a Strategy for the Administration of Education in the Research University. Social and Behavioral Sciences. 166 (2015) : 451-455.
Taherdoost, H., Sahibuddin, S. & Jalaliyoon, N. (2014, May). Exploratory Factor Analysis; Concepts and Theory. Advances in Applied and Pure Mathematics. 375-382.
Turban, E., Leidner, D., McLean, E. & Wetherbe, J. (2007). Information Technology for Management: Transforming Organizations in the Digital Economy. 6th Ed. New Jersey: John Wiley & Sons.
Yap, L.S., Tasmin, R., Rusuli, M.S.C. & Hashim, N. (2010, April). Factors Influencing Knowledge Management Practices among Multimedia Super Corridor (MSC) organizations. Communications of the IBIMA. 2010 : 1-12.
Zhenga, W., Yangb, B. & McLean, G.N. (2009, July). Linking Organizational Culture, Structure, Strategy, and Organizational Effectiveness: Mediating Role of Knowledge Management. Journal of Business Research. 63 (7) : 763–771.
