พฤติกรรมการเรียนรู้ทางด้านพระพุทธศาสนาของเยาวชนไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้ทางด้านพระพุทธศาสนาของเยาวชนและการพัฒนาพฤติกรรมเยาวชนเพื่อการเรียนรู้ทางพุทธศาสนา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยเรื่องการพัฒนานวัตกรรมและเทคโนโลยีการศึกษาเพื่อสร้างสรรค์การเรียนรู้ทางด้านพระพุทธศาสนาสำหรับเยาวชนไทย ยุค 4.0 ผลการศึกษาพบว่า ปัญหาในการเรียนรู้พระพุทธศาสนาของเยาวชน ได้แก่ ด้านการเรียนรู้ เยาวชนให้ความสนใจเรียนรู้ในเรื่องที่เข้าใจง่าย ไม่ชอบเรื่องที่ลึกซึ้งเกินไปและเข้าใจยาก โดยเฉพาะภาษาบาลีเป็นภาษาที่เข้าใจค่อนข้างยาก ด้านการสอนในห้องเรียน ควรใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย การใช้สื่อที่ทันสมัยและเข้าถึงง่าย สร้างแรงจูงใจให้ผู้เรียนเห็นความสำคัญถึงผลการเรียนแล้วสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตได้ การเทศน์ควรมีมิติแนวใหม่ๆ  เพื่อไม่ให้ผู้ฟังเกิดความเบื่อหน่าย ไม่ควรใช้ภาษาบาลีมากเกินไป ด้านการประยุกต์ ควรใส่เนื้อหาที่เข้ากับยุคสมัย เพื่อกระตุ้นการเรียนรู้ของเยาวชนให้เกิดความอยากเรียนรู้ทางด้านพระพุทธศาสนา

จากพฤติกรรมการเรียนรู้พระพุทธศาสนาของเยาวชนไทย ที่มีปัญหานั้นสามารถใช้การพัฒนาพฤติกรรมเยาวชนเพื่อการเรียนรู้ทางพุทธศาสนา ด้วยการพัฒนาด้านศีล ที่เป็นการฝึกด้านพฤติกรรม การพัฒนาด้านสมาธิ เป็นการฝึกในด้านจิตหรือระดับจิตใจ ได้แก่ การพัฒนาคุณสมบัติต่างๆ  ของจิตเยาวชนทั้งในด้านคุณธรรมและการพัฒนาด้านปัญญา เป็นการฝึกหรือพัฒนาในด้านการรู้ความจริง ซึ่งการพัฒนาทั้งสามด้านนี้จะช่วยเสริมสร้างพฤติกรรมการเรียนรู้ทางด้านพระพุทธศาสนาของเยาวชนไทยให้มีความสนใจและเข้าใจหลักพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง