ปัจจัยที่ส่งผลต่อลักษณะการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในวิทยาลัยราชพฤกษ์
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะองค์กรแห่งการเรียนรู้ในวิทยาลัยราชพฤกษ์ ในด้านการเป็นผู้เชี่ยวชาญส่วนบุคคล การมีแบบแผนความคิด การมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน การเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีมและการคิดอย่างเป็นระบบ และเพื่อศึกษาลักษณะของปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ด้านนโยบายและทิศทางองค์กร ด้านผู้นำในองค์กร ด้านลักษณะองค์กร ด้านเครือข่ายการเรียนรู้ขององค์กร ด้านการเรียนรู้ในองค์กรและด้านระบบการดำเนินการในองค์กรของวิทยาลัยราชพฤกษ์ และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะองค์กรแห่งการเรียนรู้ในวิทยาลัยราชพฤกษ์ กับปัจจัยที่ส่งผลต่อลักษณะการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในวิทยาลัยราชพฤกษ์ ทั้ง 6 ด้านดังกล่าว และศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ด้านนโยบายและทิศทางองค์กร ด้านผู้นำในองค์กร ด้านลักษณะองค์กร ด้านเครือข่ายการเรียนรู้ขององค์กร ด้านการเรียนรู้ในองค์กรและด้านระบบการดำเนินการในองค์กรของวิทยาลัยราชพฤกษ์ ที่อธิบายความแปรปรวนของลักษณะองค์กรแห่งการเรียนรู้ในวิทยาลัยราชพฤกษ์
Article Details
I and co-author(s) certify that articles of this proposal had not yet been published and is not in the process of publication in journals or other published sources. I and co-author accept the rules of the manuscript consideration. Both agree that the editors have the right to consider and make recommendations to the appropriate source. With this rights offering articles that have been published to Panyapiwat Institute of Management. If there is a claim of copyright infringement on the part of the text or graphics that appear in the article. I and co-author(s) agree on sole responsibility.
References
ทบวงมหาวิทยาลัย. (2540), การประกันคุณภาพการศึกษาระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ผู้แต่ง ทิพาวดี เมฆสวรรค์. (2544), ราชการยุคใหม่, กรุงเทพมหานคร : สามิตสาร.
ธงชัย สันติวงษ์. (2539), วิสัยทัศน์ด้านทรัพยากรมนุษย์ ปี 2010. วารสารการบริหารคน. 17(3), 41-48.
บุญส่ง หาญพานิช. (2546). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการความรู้ในสถาบันอุดมศึกษาไทย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรัชญา เวสารัชช์. (2539), ปฏิรูปราชการเพื่ออนาคต : ยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนา, กรุงเทพมหานคร : สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
พิพัฒน์ ก้องกิจกุล. (2548). ทุนมนุษย์, กรุงเทพมหานคร : สํานักพิมพ์เอ็กซ์เปอร์เน็ท.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์, อาชัญญา รัตนอุบล, ศิริชัย กาญจนวาสี, สุวิมล ว่องวาณิช และวชิราพร อัจฉริยโกศล. (2550).สัตตศิลา : หลัก 7 ประการสําหรับการเปลี่ยนผ่านการศึกษาเข้าสู่ยุคเศรษฐกิจฐานความรู้ กรุงเทพมหานคร สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มาลี ธรรมศิริ. (2543). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้โดยผ่านหน่วยพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในฐานะส่วนขยายของการอุดมศึกษา วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2546). สู่การสร้างสรรค์สูงส่งเต็มศักยภาพ : การจัดการความรู้ในมหาวิทยาลัยไทย. สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2553, จาก http://kmi.trf.or.th/Document/Experience/km university
วิทยาลัยราชพฤกษ์. (2555). คู่มือนักศึกษาปีการศึกษา 2555. กรุงเทพ : โรงพิมพ์จรัลสนิทวงศ์.
อัมพร ปัญญา. (2553). การพัฒนารูปแบบองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษา, ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญา
ดุษฎีบัณฑิต (การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์), มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
Bierema, L. L., & Berdish, D. M. (1999). Creating a learning organization: A case study of outcomes and lesion learned. Performance Improvement, 38(4), 36-41.
