โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 7 สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ

Main Article Content

ปุณยพงศ์ อุทาธร
ภัทราพร เกษสังข์
พงษ์ศักดิ์ ศรีจันทร์

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย 1)เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 7 สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ กับข้อมูลเชิงประจักษ์ 2)เพื่อศึกษาอิทธิพลทางตรง และอิทธิพลทางอ้อมของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ ตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 7 สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จำนวน 400 รูป โดยการสุ่มแบบสองขั้นตอน ผลการวิจัย พบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของพฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ของนักเรียนมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 49.61, df = 91, p = 0.99, GFI = 0.99, AGFI = 0.97, RMR = 0.01, RMSEA = 0.00, CN = 1000.16) ตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของพฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ของนักเรียน ได้ร้อยละ 91 ปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงต่อพฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ มี 4 ปัจจัย คือ พฤติกรรมตามหลักไตรสิกขา อิทธิพลของสื่อ นิสัยรักการอ่าน และบรรยากาศในชั้นเรียน มีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลมาตรฐาน เท่ากับ 0.31, 0.27, 0.21 และ 0.16 ตามลำดับ และปัจจัยที่มีอิทธิพลทางอ้อม มี 4 ปัจจัย คือ บรรยากาศในชั้นเรียน ลักษณะมุ่งอนาคต พฤติกรรมตามหลักไตรสิกขา และอิทธิพลของสื่อมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลมาตรฐาน เท่ากับ 0.12, 0.10, 0.09 และ 0.08 ตามลำดับ

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

เกวรี แลใจ. (2555). การวิเคราะห์พหุระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณลักษณะใฝ่เรียนรู้ของนักเรียนชนเผ่า ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ขจรยุทธ ต่อทรัพย์สิน. (2554). อิทธิพลของสื่อสารมวลชนที่มีผลกระทบต่อกระบวนการงานนิติวิทยาศาสตร์ในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชานิติวิทยาศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ครองทรัพย์ อุตนาม. (2553). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความใฝ่รู้ใฝ่เรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2545). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธีรยุทธ์ พึ่งเทียร และคณะ. (2546). การสังเคราะห์งานวิจัยแนวทางการเรียนรู้ตามหลักไตรสิกขา. พระนครศรีอยุธยา : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2538). ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น (LISREL) : สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บังอร เกิดดำ. (2549). องค์ประกอบที่สัมพันธ์กับคุณลักษณะใฝ่รู้ใฝ่เรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เขตพื้นที่การศึกษาพัทลุง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยทักษิณ.

พรชัย ผาดไธสง. (2555). การพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมพฤติกรรมใฝ่รู้ใฝ่เรียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

พระมหาเสกสรร จี้แสง. (2552). การศึกษาวิเคราะห์หลักไตรสิกขาที่มีต่อการจัดการศึกษาไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ภัทราพร เกษสังข์.(2555). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของการเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. เลย : ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

ภัทราพร เกษสังข์. (2556). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของการเตรียมความพร้อมด้านทักษะหลักที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษา ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. เลย : ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

ภัทราพร เกษสังข์. (2558, กันยายน-ธันวาคม). รูปแบบเส้นทางอิทธิพลเชิงสาเหตุของความรับผิดชอบต่อสังคมของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย. 28(3) : 341-363.

ยุพาวดี พิมพ์ลา. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณลักษณะใฝ่เรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 33. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

รัตติมา บุญสวน. (2554). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความใฝ่เรียนรู้ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ในเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพ : 749-758.

วิรัตน์ มัณฑานนท์. (2545). อิทธิพลของหลักไตรสิกขาที่มีต่อการสอนและการเรียนรู้ของเด็ก : กรณีศึกษาศูนย์เด็กก่อนเกณฑ์วัดศิริพงษ์ธรรมนิมิต กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ศิริวิมล ชูชีพวัฒนา. (2556). พฤติกรรมใฝ่เรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนสังกัดสังฆมณฑลราชบุรี จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนว สาขาวิชาจิตวิทยาชุมชน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2549). แนวทางการจัดกิจกรรมส่งเสริมนิสัยรักการอ่าน.กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). แนวทางการจัดกระบวนการจัดการเรียนรู้ตามจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนด้านใฝ่เรียนรู้ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6. กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดเชียงใหม่. (2552). โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา ประวัติความเป็นมา. [On-line]. Available : http://cmi.onab.go.th/index.php?option=com_content&view=article& id=172&Itemid=135 [2559,สิงหาคม 31]

อรวรรณ เกษสังข์. (2553). ปัจจัยที่ส่งต่อพฤติกรรมความพอเพียงของนักศึกษา ครุศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

อรวรรณ เฉลยนาค. (2553). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดอย่างมีวิจารณญาณจากการจัดการเรียนรู้แบบไตรสิกขากับการจัดการเรียนรู้แบบปกติเรื่องงานประดิษฐ์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

Franklin, Catherine A. (1986). Being there: Active imaginations and Inquiry minds in a missle School Classroom. Dissertation Abstracts International.