ระบบบริหารความเสี่ยงในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานตามแนวคิดผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ ได้แก่ 1) เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นของการพัฒนาระบบบริหารความเสี่ยงในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานตามแนวคิดผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษา 2) เพื่อพัฒนาระบบบริหารความเสี่ยงในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานตามแนวคิดผลลัพธ์ ที่พึงประสงค์ของการศึกษา และ 3) เพื่อทดลองใช้และประเมินคุณภาพของระบบบริหารความเสี่ยง ในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานตามแนวคิดผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษา โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยและพัฒนา ซึ่งแบ่งการวิจัยเป็น 3 ระยะตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย แหล่งข้อมูลในการวิจัยประกอบด้วย ผู้บริหารต้นสังกัดของสถานศึกษาที่ให้ข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ จำนวน 3 คน ผู้อำนวยการสถานศึกษาที่ให้ข้อมูลโดยการสอบถาม จำนวน 241 คน และผู้เกี่ยวข้องในสถานศึกษาที่ทดลองใช้ระบบบริหารความเสี่ยง จำนวน 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถามปลายเปิด และแบบประเมินคุณภาพของระบบการบริหารความเสี่ยง การวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วยการวิเคราะห์ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยที่สำคัญสรุปได้ดังนี้
1. ความเสี่ยงที่สำคัญในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาตามแนวคิดผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการศึกษาแต่ละด้านคือ 1) การขาดทักษะชีวิต ทักษะการทำงาน ทักษะอาชีพ และทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเอง 2) การรู้ไม่เท่าทันสื่อ และ 3) การขาดความตระหนักในฐานะพลเมืองของชาติ โดยสถานศึกษาต้องการระบบบริหารความเสี่ยงที่มีการเตรียมความพร้อมโดยสร้างความรู้ความเข้าใจให้แก่บุคลากร มีการกำกับติดตามและประเมินผลการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ มีการแต่งตั้งคณะกรรมการ กำหนดผู้รับผิดชอบและกำหนดบทบาทหน้าที่ และมีการปรับปรุงการดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง
2. ระบบบริหารความเสี่ยงที่พัฒนาขึ้นเรียกว่า ระบบบริหารความเสี่ยงแบบพาวิสิทธิ์ หรือ Pa-Vicids เพื่อสะท้อนถึงคุณลักษณะสำคัญของระบบที่เป็นไปตามหลักการสำคัญ 6 หลักการ ได้แก่ 1) การสร้างคุณค่า 2) การบูรณาการกับการดำเนินงานปกติ 3) การมีส่วนร่วม 4) การสื่อสารและสารสนเทศ 5) การเป็นพลวัต และ 6) การพัฒนาอย่างยั่งยืน ซึ่งประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ สภาพแวดล้อมภายนอก ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ ผลผลิต และข้อมูลป้อนกลับ
3. ผลการทดลองใช้ระบบบริหารความเสี่ยงแบบพาวิสิทธิ์ หรือ Pa-Vicids พบว่า โรงเรียนทั้ง 3 แห่งสามารถบริหารความเสี่ยงตามแผนบริหารความเสี่ยง/แผนปฏิบัติการที่กำหนดได้ครบถ้วนเป็นอย่างดีและมีประสิทธิภาพ ความเสี่ยงทั้งหมดที่ระบุไว้มีระดับความเสี่ยงลดลงไปอยู่ในระดับต่ำและระดับปานกลางซึ่งเป็นระดับที่ยอมรับได้ ซึ่งโรงเรียนทั้ง 3 แห่งจะดำเนินการบริหารความเสี่ยงในปีการศึกษาต่อไปเพื่อให้ความเสี่ยง ที่ยังอยู่ในระดับปานกลางลดลงไปอยู่ในระดับต่ำ นอกจากนั้นโรงเรียนทั้ง 3 แห่งยังไม่พบความเสี่ยงใหม่เนื่องจากมีการค้นหาและวิเคราะห์ความเสี่ยงไว้อย่างครบถ้วนครอบคลุมผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ทุกด้านแล้ว
4. ระบบบริหารความเสี่ยงแบบพาวิสิทธิ์ หรือ Pa-Vicids เป็นระบบที่มีคุณภาพตามมาตรฐานทั้ง 4 ด้านอยู่ในระดับมากที่สุด โดยมีค่าเฉลี่ยผลการประเมินคุณภาพในภาพรวมเท่ากับ 4.67 มีคุณภาพในมาตรฐานทั้ง 4 ด้านอยู่ในระดับมากที่สุดซึ่งมีค่าเฉลี่ยตั้งแต่ 4.61- 4.72 โดยมาตรฐานที่มีคุณภาพระดับสูงสุดคือ มาตรฐานด้านความเหมาะสมซึ่งมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.72 รองลงมาคือ มาตรฐานด้านความเป็นประโยชน์ มาตรฐานด้านความถูกต้อง และมาตรฐานด้านความเป็นไปได้ โดยมีค่าเฉลี่ยผลการประเมินคุณภาพเท่ากับ 4.68 4.66 และ 4.61 ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารฯ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Boontawee, B. (2003). Development of Teacher Self-Evaluation System for Instructional Development enhancing Accuracy by using Stakeholders Information. [Doctoral dissertation] Chalalongkorn University.
Edwards, P. (1985). Systems Analysis, Design and Development: With Structured Concepts. Holt, Rinehart and Winston.
Gray, C.F. & Larson, E.W. (2011). Project management: The management process. McGraw-Hill.
Jedsadawal, C. (2007). Risk Management. Phodee.
Joint Committee on Standards for Educational Evaluations. (1994). The Program Evaluation Standards: How to assess evaluations of Educational programs. Sage.
Klaphachan, P. (2008). Risk Management. Prachaya publishing.
Lunenberg, F.C. & Ornsteia, A.C. (2012). Education administration: Concepts and practices. Wadsworth.
Ministry of Education. (2002). National Education Act B.E. 2542. Express Transport Organization Printing House.
Office of Internal Audit, Kasetsart University. (2007). Manual of Enterprise Risk Management. Kasetsart University.
Office of the Education Council. (2016). Report on Educational Management According to the Revised National Education Plan (2552-2559 B.E.). Office of the Education Council.
Office of the Education Council. (2018). Report on Education in Thailand B.E.2561. Office of the Education Council.
Office of the Education Council. (2019). National Educational Standards B.E.2561. Office of the Education Council.
Office of the Higher Education Commission. (2011). Manual of Internal Quality Assurance for higher education B.E. 2554. Office of the Higher Education Commission.
Office of the Permanent Secretary, Ministry of Education. (2013). Risk Management Plan for Year B.E. 2553. Ministry of Education.
Office of the Permanent Secretary, Ministry of Finance. (2014). Guideline for Rink Management of The Permanent Secretary Office for the Fiscal Year B.E. 2557. Ministry of Finance.
Office of the Public Sector Development Commission. (2009). Manual of Technics and Methods for Modern Management according to Good Governance Guideline: Risk Analysis and Management. Office of The Public Sector Development Commission.
Robbins, P. S. (1990). Organization Theory: Structure, Design, and Applications. Englewood Cliffs.
Sanrattana, W. (2000). Education Policy Process from political system to Bureaucracy: Problems and Development Guideline. Tipwisut Printing House.
Schoderbek, P. P., Schoderbek, C. G. & Kefalas, A. G. (1990). Management Systems: Conceptual Consideration. Richard D. Irwin.
Stair, R. & Reynolds, G. (2010). Principles of Information Systems. A Managerial Approach. Thomson Place.
Sumaeteeprasit, C., Pipithnaowarat, M., & khongsawatkiat, K. (2013). Professional Risk Management. McGraw-Hill.
Suntarayut, T. (2010). Education Risk Management. Natikulkarnpim.
Tongaram, P. (2009). Development of a Performance Appraisal System for Private University Faculty based on Standard-based Evaluation and Competency-based pay. [Doctoral dissertation] Chalalongkorn University.
