ปัญหาและผลกระทบจากภาวะวิกฤตของกลุ่มผู้ประกอบการฐานรากแปรรูป ผลผลิตเกษตรจากทุเรียนในจังหวัดนราธิวาส

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและผลกระทบจากภาวะวิกฤตของกลุ่มประกอบการฐานรากแปรรูปผลผลิตเกษตรจากทุเรียนในจังหวัดนราธิวาส ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการจัดสนทนากลุ่ม มีประชากรเป้าหมาย คือ กลุ่มผู้ประกอบการทุเรียนแปรรูปในจังหวัดนราธิวาสจำนวน 10 กลุ่ม เพื่อให้ได้มาซึ่งประเด็นปัญหาและผลกระทบจากภาวะวิกฤติที่เกิดขึ้น

ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาและผลกระทบจากภาวะวิกฤตของกลุ่มผู้ประกอบการฐานรากผลิตภัณฑ์ แปรรูปจากทุเรียนในพื้นที่จังหวัดนราธิวาส ต้นน้ำ วัตถุดิบมีน้อยและอาจไม่เพียงพอต่อการผลิต ส่งผลให้ผู้ประกอบการมีต้นทุนในการรับซื้อวัตถุดิบที่สูงขึ้น เนื่องจากเนื้อทุเรียนมีราคาสูงมากเป็นพิเศษในช่วงวัตถุดิบขาดแคลน อีกทั้งผู้ประกอบการไม่มีการวางแผนในการใช้วัตถุดิบ เกิดปัญหาความเปรี้ยวของเนื้อทุเรียนอยู่บ่อยครั้ง เนื่องจากห้องเย็นในการจัดเก็บเนื้อทุเรียนมีไม่เพียงพอ กลางน้ำ ผู้ประกอบการโดยส่วนใหญ่ไม่มีการวางแผนในการผลิต เกิดปัญหาการขาดแคลนแรงงาน ผลกระทบจากจากสถานการณ์โควิด-19 ลูกค้ายกเลิกคำสั่งซื้อ ปัญหาการขึ้นราในผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์มีอายุสั้น อุปกรณ์ที่ใช้ในกระบวนการผลิตมีราคาค่อนข้างสูงผู้ประกอบการมีเงินทุนไม่เพียงพอในการดำเนินการจัดหาอุปกรณ์เหล่านั้น และยังไม่มีการจัดทำบัญชีที่เป็นระบบ ปลายน้ำ ผู้ประกอบการโดยส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับเครื่องหมายการรับรองมาตรฐานต่าง ๆ ที่มีความจำเป็น และโดยส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มลูกค้าเดิม ๆ การเข้าถึงกลุ่มลูกค้าเป้าหมายใหม่ ๆ นั้นยังน้อย ตลอดทั้งการขยายตลาดยังถือเป็นจุดอ่อนสำหรับผู้ประกอบการ

สรุปประเด็นปัญหาเร่งด่วนที่ผู้ประกอบการ นักวิจัย และภาคีที่เกี่ยวข้องมีความเห็นร่วมกันที่ต้องแก้ไข 5 ประเด็นปัญหาเร่งด่วนปรากฏประเด็นปัญหาเร่งด่วนที่ต้องแก้ไขใน 5 ลำดับดังนี้ ลำดับที่ 1 ผลิตภัณฑ์ยังไม่ได้รับการรับรองมาตรฐานต่าง ๆ ที่มีความจำเป็น (Mo = 26) ลำดับที่ 2 ยังไม่สามารถเข้าถึงกลุ่มลูกค้าเป้าหมายใหม่ ๆ และการขยายตลาดได้ (Mo = 25) ลำดับที่ 3 ปัญหาผลิตภัณฑ์มีอายุสั้น (Mo = 20) ลำดับ ที่ 4 ห้องเย็นในการจัดเก็บเนื้อทุเรียนซึ่งเป็นวัตถุดิบหลักมีไม่เพียงพอ (Mo = 14) และลำดับที่ 5 การจัดทำบัญชีในการดำเนินงาน (Mo = 13)