การศึกษาอุดมการณ์การสื่อข่าวและรายงานข่าวในยุคดิจิทัล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องการศึกษาอุดมการณ์การสื่อข่าวและรายงานข่าวในยุคดิจิทัล มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย 1) ศึกษาแนวคิดอุดมการณ์วารสารศาสตร์ในการสื่อข่าวและรายงานข่าวในสื่อดิจิทัลของผู้สื่อข่าวท้องถิ่น นักข่าวพลเมือง 2) ศึกษาความพึงพอใจและความคาดหวังของผู้รับสารต่ออุดมการณ์ของการสื่อข่าวและรายงานข่าวในสื่อดิจิทัล และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาอุดมการณ์ทางวาสารศาสตร์การสื่อข่าวยุคดิจิทัล โดยศึกษาด้วยวิธีสัมภาษณ์เชิงลึกผู้สื่อข่าวท้องถิ่น นักข่าวพลเมือง นักวิชาการสื่อสาร และแบบสอบถามประชาชนผู้รับสาร โดยมีผลวิจัยดังนี้ ผู้สื่อข่าวท้องถิ่น นักข่าวพลเมือง นักวิชาการ และประชาชนมีความคิดเห็นสอดคล้องไปในทิศทางเดียวกันว่า การศึกษาอุดมการณ์วารสารศาสตร์ในการสื่อข่าวและรายงานข่าวในยุคดิจิทัลสามารถนำไปส่งเสริมให้นำไปใช้ในการปฏิบัติงานด้านการสื่อข่าวและรายงานข่าวแก่ผู้สื่อข่าวท้องถิ่นและนักข่าวพลเมืองได้ อุดมการณ์สำคัญมากและควรต้องมีในการทำงานของสื่อ และควรต้องมีคู่กับจริยธรรม จรรยาบรรณ และการทำงานข่าวในยุคปัจจุบัน การสื่อข่าวในยุคดิจิทัลจำเป็นต้องมีอุดมการณ์มากกว่าในอดีต โดยมีความพึงพอใจต่ออุดมการณ์ด้านความรวดเร็ว ทันกระแส สื่อต้องมีช่องทางการเสนอข่าวที่หลากหลาย รวดเร็ว ประชาชนมีความคาดหวังให้การสื่อข่าวมีความถูกต้อง โดยคาดหวังให้นำเสนอข่าวด้วยข้อเท็จจริง และมีความคิดเห็นสอดคล้องไปในทิศทางเดียวกันว่าสามารถสร้างแนวทางการส่งเสริมอุดมการณ์การสื่อข่าวและรายงานข่าวในยุคดิจิทัลได้ โดยควรส่งเสริมให้มีในตัวบุคล ต้องนิยามความหมายของอุดมการณ์ให้ตรงกันเพื่อคนทำงานได้นำไปใช้แก้ปัญหาของสังคมได้ ควรอบรมให้ความรู้ จัดการประชุม ควรเสริมความรู้ให้นักข่าวทั้งภาควิชาชีพ นักข่าวพลเมืองและประชาชน รวมถึงผู้รับสารต้องรู้เท่าทันสื่อด้วย ควรมีหน่วยงานเข้ามาดูแล ตรวจสอบการทำงาน อาทิ สถาบันการศึกษา องค์กรบริหารวิชาชีพ ประชาชนร่วมตรวจสอบ และควรส่งเสริมในเรื่องการมีความรับผิดชอบต่อสังคมให้มากขึ้น เนื่องจากปัจจุบันสื่อมีหลากหลายทั้งสื่อวิชาชีพและสื่ออิสระ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารฯ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Allan, S. & Thorsen, E. E. (2009). Citizen Journalism: Global Perspectives. New York: Peter Lang.
Briggs, M. (2007). Journalism 2.0: How to Survive and Thrive. Open AccessTextbooks. Book2. http://scholarcommons.usf.edu/oa_textbooks/2
Bunyakhetmala, B. (1994). The 4th estate from the world system to the Thai state (p. 127). Bangkok: Drong Pim Torfai.
Deuze, M. (2003). The web and its journalisms: Considering the consequences of different types of newsmedia. New Media & Society, 5(2), 203–230. https://doi.org/10.1177/1461444803005002004
Jarvis, P. (2006). Towards a Comprehensive Theory of Human Learning. London and New York: Routledge/Falmer Press.
Miel, P. & Faris, R. (2008). News and information as digital media come of age. https://cyber.harvard.edu/sites/cyber.law.harvard.edu/files/Overview_MR.pdf.
Newman, N. (2009). The rise of social media and its impact on mainstream journalism. https://reutersinstitute. politics.ox.ac.uk/sites/default/files/2017-11/The rise of social media and its impact on mainstream journalism.pdf.
Nip, J. Y. M. (2006). Exploring the second phase of public journalism. Journalism Studies, 7(2), 212–236. https://doi.org/10.1080/14616700500533596
Rubel, R. C. (2006). The epistemology of war gaming. Naval War College Review, 59(2), Article 8. https://digitalcommons.usnwc.edu/nwc-review/vol59/iss2/8
Salcito, K., Utzinger, J., Weiss, M. G., Münch, A. K., Singer, B. H., Krieger, G. R., & Wielga, M. (2013). Assessing human rights impacts in corporate development projects. Environmental Impact Assessment Review, 42, 39–50. https://doi.org/10.1016/j.eiar.2013.03.002
Skoler, M. (2009). Why the news media became irrelevant-and how social media can help. In S. Allan & E. E. Thorsen (Eds.), Citizen journalism: Global perspectives (pp. 102–113). New York: Peter Lang.
Sudbantrad, S. (1993). Thai mass media ethics. Bangkok: Faculty of Communication Arts, Chulalongkorn University.
Vijitbunyarak, P. (2011). Social media: The media of the future. Student Journal of Management, 31(4), 99–103.
Wichianphan, T. (2014). Digital media and life. Bangkok: Wang Aksorn Publishing.
