THE RELATIONSHIP OF HUMAN RESOURCE MANAGEMENT WITH THE EFFECTIVENCES OF JOB PERFORMANCE AND LOYALTY OF EMPLOYEES IN OPERATIONAL LEVEL, REAL ESTATE BUSINESS IN SAMUTSAKORN PROVINCE.

Authors

  • นฤมล ทรัพย์หลาย College South East Asia University
  • วิชากร เฮงษฏีกุล College South East Asia University

Keywords:

Human Resource Management, Job Performance, Loyalty

Abstract

The objectives of this study are: (1) studying the relationship between human resource management and job performance effectiveness of employees (2) studying the relationship between human resource management and loyalty of employees towards the organization.
Sample of 387 people were chosen from employees of real estate business in Samutsakorn province and the methodology used to conduct the experiment are statistical questionnaires, and data analysis. The tools for data analysis are descriptive statistic which are frequency, percentages, means, standard deviations and inferential statistics; Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient.
The study results revealed that (1) human resource management had relationship with the job performance in performing level (1.1) the quantity of work had relationship in low level (r=0.375,p-value<0.01) (1.2) the quality of work had relationship in very low level (r = 0.248, p-value < 0.01) (1.3) the expenses had relationship in low level (r = 0.425, p-value < 0.01 ) (1.4) the working hours had relationship in low level (r =0.458, p-value < 0.01 ) (2) human resource management had relationship with the loyalty of employees towards the organization (2.1) the overt behavior had relationship in low level (r =0.459, p-value < 0.01) (2.2) the feeling had relationship in low level (r =0.304, p-value < 0.01) (2.3) the recognition had relationship in very low level (r =0.267, p-value < 0.01)

References

สมชาย หิรัญกิตติ. (2542). การบริหารทรัพยากรมนุษยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.

จีรภรณ์ ปฐมกุลนิธิ. (2546). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของบริษัทในนิคมอุตสาหกรรมในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต นนทบุรี มหาวิทยาลัยสุโขทยธรรมาธิราช.

นัทธยา ภูแย้มไสย์. (2550). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของโรงงานอุตสาหกรรมขนาดกลางในเขตจังหวดขอนแก่น. การศึกษาค้นคว้าอิสระ. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมยศ แย้มเผื่อน. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการทำงำนของพนักงาน ปฏิบัติการบริษัท เอเชีย มารีน เซอร์วิส จำกัด (มหาชน). สารนิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (สาขาการจัดการ) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ชุติภาส ชนะจิตต์. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทในนิคมอุตสาหกรรมบางชัน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์. มหาวิทยาลัยธนบุรี.

ลักษณชัย ธนะวังน้อย. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการทรัพยากรมนุษย์กับประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานเครือเบทาโกร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.

ประเวศน์ มหารัตน์สกุล. (2550). การจัดการทรัพยากรมนุษย์มุ่งสู่อนาคต. กรุงเทพมหานคร. สานักพิมพ์พิมพ์ตะวัน.

สุทธิวรรณ ศรีสุพรรณ. (2550). ความผูกพันต่อองค์การ. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ณัช อุษาคณารักษ์. (2554). เส้นทางสร้างความผูกพันของพนักงาน. จาก http://www. hrcenter.co.th/ index.php?module=columns_detail&ColumnID=994.

ณปภัช นาคเจือทอง. (2553). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อแนวโน้มการลาออกของพนักงานในสวนอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ขวัญชัย พูลวิวัฒน์ชัยการ. (2556). ระบบการทำงานเป็นทีมทีส่งผลต่อประสิทธิภาพของการทำงานของพนักงานระดับปฏิบัติการ (ย่านสีลม). วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

พิชญา วัฒนรังสรรค์. (2558). การเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานโรงแรมระดับ 4 ดาวย่านสยามสแควร์.

อนันต์ชัย คงจันทร์. (2544). การจัดการทรพยากรมนุษย์ในองค์การธุรกิจไทยและธุรกิจข้ามชาติในประเทศไทย: การศึกษาเปรียบเทียบ. จาก http://dcms.thailis.or.th/ cms/browse.php?option=show&institute_code=90&bib=5529&doc_type=0

เดชากร แก่นเมือง. (2556). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรปกครองส่วนทองถิ่นในอำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช .วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สมพงศ์ เกษมสิน. (2526). การบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพ ฯ: ไทยวัฒนาพาณิชย์.

สมพงศ์ เกษมสิน. (2534). การบริหารงานบุคคลแผนใหม่. กรุงเทพ ฯ: ไทยวัฒนาพาณิชย์.

รดา มณีพรายพรรณ. (2549). “ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานในบริษัท ยู.อาร์. เคมีคอล จำกัด” หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (การจัดการ) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พรวรรณ จันทรสุข. (2547) “ปัจจัยที่่มีผลต่อประสิทธิภาพใน การปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่สำนักงานคลัง จังหวัด กรมบัญชีกลาง. [วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต] มหาวิทยาลัยบูรพา.

ดนัย เทียนพุฒ. (2543). การบริหารทรัพยากรบุคคลในทศวรรษหน้า. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันท์. (2545). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สมใจ ลักษณะ. (2546). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ธนธัชการพิมพ์. Millet, J. (1954) Management in the Public Service. New York: McGraw Hill Book Company.

ณองก์ แสงแก้ว. (2550). ประสิทธิผลการปฏิบัติงานในฝ่ายโยธา สำนักงานเขต กรุงเทพมหานครตามหลัก ธรรมาภิบาล. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร.

ขะธิณยา หล้าสุวงษ์. (2545). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ภาวะผู้นำบารมีของหัวหน้าหอผู้ป่วย ความก้าวหน้าในอาชีพกับความจงรักภักดีต่อองค์การของพยาบาลประจำการ โรงพยาบาลชุมชน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Downloads

Published

2019-07-01

How to Cite

ทรัพย์หลาย น., & เฮงษฏีกุล ว. (2019). THE RELATIONSHIP OF HUMAN RESOURCE MANAGEMENT WITH THE EFFECTIVENCES OF JOB PERFORMANCE AND LOYALTY OF EMPLOYEES IN OPERATIONAL LEVEL, REAL ESTATE BUSINESS IN SAMUTSAKORN PROVINCE. SAU Journal of Social Sciences & Humanities, 3(1), 89–109. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/saujournalssh/article/view/217031