นิติวิธีในการตีความกฎหมายอาญาของประเทศไทย
คำสำคัญ:
การตีความกฎหมายอาญา, แนวคิดหรือนิติวิธีในการตีความของประเทศไทยบทคัดย่อ
การตีความกฎหมายอาญาเป็นบทบาทของศาลในการค้นหาความหมายของถ้อยคำในกฎหมายว่ามีความหมายเช่นใด เพื่อหยั่งทราบความมุ่งหมายอันแท้จริงของกฎหมายอันนำมาสู่การวินิจฉัยชี้ขาดข้อพิพาทให้ได้ผลที่ถูกต้องแน่นอน อย่างไรก็ดี นักนิติศาสตร์ไทยยังมีความเห็นในการตีความกฎหมายอาญาที่ยังแตกต่างกันอยู่ อาจเป็นเพราะนักนิติศาสตร์ไทยศึกษากฎหมายในประเทศที่มีระบบกฎหมายที่มีความแตกต่างกันจึงมีนิติวิธี (Juristic Method) ในการตีความกฎหมายอาญาที่แตกต่างกัน จากการศึกษาพบว่า กฎหมายอาญาสามารถตีความขยายความถ้อยคำได้ตราบเท่าที่อยู่ภายใต้เจตนารมณ์แห่งกฎหมายเท่านั้น แต่ในทางปฏิบัติก็ยังไม่เกิดความชัดเจนดังกล่าว ย่อมส่งผลให้ศาลฎีกาไทยยังไม่มีแนวทางเดียวกันในการตีความกฎหมายอาญา ทั้งปรากฏในคำพิพากษาศาลฎีกาบางฉบับที่ ศาลใช้ดุลพินิจตีความขยายความถ้อยคำในบทบัญญัติที่มี่โทษทางอาญาอย่างกว้างขวางจนยากหยั่งทราบ เหตุผล ดังนั้น ผู้เขียนจึงขอเสนอให้การตีความกฎหมายอาญานอกจากตีความตามเจตนารมณ์อันเป็นความมุ่งหมายที่แท้จริงของกฎหมายแล้ว การตีความกฎหมายอาญายังต้องสอดคล้องกับเจตนารมณ์ของระบบกฎหมายด้วย ซึ่งได้รับรองและยืนยันไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 2 ทั้งนี้เพื่อให้เกิดความชัดเจนทางวิชาการตลอดจนป้องกันมิให้ศาลยกเจตนารมณ์แห่งกฎหมายขึ้นอ้างในการตีความบทบัญญัติกฎหมายอย่างไร้ขอบเขต
References
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. (2551). คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาค 1 (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ พลสยาม พริ้นติ้ง ประเทศไทย.
กิตติศักด์ ปรกติ. (2546). ความเป็นมา และหลักการใช้นิติวิธีในระบบซีวิลลอว์และคอมมอนลอว์. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คณพล จันทน์หอม. (2553). กฎหมายลักษณะอาญา รัตนโกสินทร์ศก. 127(1908). คณะนิติศาสตร์จุฬาจัดพิมพ์ฉลองพระมหากรุณาธิคุณ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเนื่องในวันคล้ายวันสวรรคตเป็นปีที่ 100. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คณิต ณ นคร. (2559). กฎหมายอาญาภาคความผิด (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คณิต ณ นคร. (2560). กฎหมายอาญาภาคทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คณิต ณ นคร. (2548, กันยายน). นิติกรรมอำพรางในนิติศาสตร์ไทย. หนังสือรวมบทความ. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
คณิต ณ นคร. (2523). คุณธรรมทางกฎหมายกับการใช้กฎหมายอาญา. วารสารอัยการ, 33(25), 55, 60.
จิตติ ติงศภัทิย์. (2555). คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาค 1 ตอน 1 (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: สำนักอบรมกฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2560). ประมวลกฎหมายอาญาฉบับอ้างอิง (พิมพ์ครั้งที่ 37). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิญญูชน.
ธานินทร์ กรัยวิเชียร, และวิชา มหาคุณ. (2523). การตีความกฎหมาย. กรุงเทพฯ: ชวนพิมพ์.
ประสิทธิ์ ปิวาวัฒนพานิช. (2546). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับกฎหมาย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปรีดี เกษมทรัพย์. (2527, ธันวาคม). การตีความกฎหมายอาญา. วารสารนิติศาสตร์, 4(4), 40.
ปรีดี เกษมทรัพย์. (2528, มีนาคม). การใช้การตีความกฎหมาย. วารสารนิติศาสตร์, 15(1), 78-79.
สัญชัย สัจจวานิช. (2525). คำอธิบายกฎหมายอาญาว่าด้วยความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกาย. กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
สุรศักดิ์ ลิขสิทธิ์วัฒนกุล. (2555). คำอธิบายความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
สุรศักดิ์ ลิขสิทธิ์วัฒนกุล. (2561). ประมวลกฎหมายอาญา ฉบับหัวเรื่องเรียงมาตรา (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
แสวง บุญเฉลิมวิภาส. (2546, พฤศจิกายน). หลักกฎหมายอาญา (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
หยุด แสงอุทัย. (2548). คำอธิบายกฎหมายลักษณะอาญา รศ. 127. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
หยุด แสงอุทัย. (2552). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เอกูต์. (2477). กฎหมายอาชญา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง.
Allen, C. K. (1968). Law in the making (7th ed). Oxford: Clarendon Press.
Jolowicz, H. F. (1957). Roman foundations of modern law. London and Oxford University Press.
Schuster, E. J. (1907). The principle of German civil law. London and New York: Stevens & Sons Ltd.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสุทธิปริทัศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารสุทธิปริทัศน์ก่อนเท่านั้น