การพัฒนาชุดการเรียนรู้เรื่องจิตวิทยาสำหรับครู สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี

บทคัดย่อ

งานวิจัย เรื่อง การพัฒนาชุดการเรียนรู้ เรื่องจิตวิทยาสำหรับครู สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเองเรื่องจิตวิทยาสำหรับครู และ 2) เพื่อศึกษาผลการพัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเองเรื่องจิตวิทยาสำหรับครู กลุ่มเป้าหมายในครั้งนี้ คือ นิสิตที่มีความประสงค์จะประกอบวิชาชีพครู แต่ไม่ใช่นิสิต คณะศึกษาศาสตร์ และไม่เคยลงทะเบียนเรียนวิชาจิตวิทยาสำหรับครู และสมัครใจเข้าร่วมการวิจัย จำนวน 12 คน ผู้วิจัยใช้วิธีการเลือกอย่างเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) ชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง จิตวิทยาสำหรับครู 2) แบบสอบถาม ความคิดเห็นที่มีต่อชุด การเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง จิตวิทยาสำหรับครู และ 3) ประเด็นการสนทนากลุ่ม

ผลการวิจัยครั้งนี้พบว่า

1) ชุดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้น ได้เนื้อหามาจากการวิเคราะห์มาตรฐานคุรุสภา หลักสูตร 4 จิตวิทยา สำหรับครู ประกอบด้วยหน่วยการเรียนรู้ จำนวน 5 หน่วย ได้แก่ จิตวิทยาพัฒนาการ ทฤษฎีการเรียนรู้ ทางจิตวิทยา การตั้งเป้าหมายและแรงจูงใจ ความแตกต่างระหว่างบุคคล และการบริหารจัดการชั้นเรียน ซึ่งแต่ละหน่วยมี องค์ประกอบ คือ กรอบแนวคิด จุดประสงค์การเรียนรู้ สาระสำคัญ คำชี้แจง แบบทดสอบ ก่อนการศึกษาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เนื้อหาและคำถามท้ายบท แบบทดสอบหลังการศึกษาชุดการเรียนรู้ ด้วยตนเอง เฉลยแบบทดสอบ เฉลยคำถามท้ายบท หนังสืออ่านประกอบ และบรรณานุกรม

2) ผลการศึกษาผลการพัฒนาชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่องจิตวิทยาสำหรับครู พบว่า ชุด การเรียนรู้ มีประสิทธิภาพของชุดการเรียนรู้ เท่ากับ 85.83/87.33 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้คือ 80/80 และกลุ่มเป้าหมายมีร้อยละความก้าวหน้าของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการศึกษาชุดการเรียนรู้ด้วย ตนเอง เท่ากับ 41.66

นอกจากนี้กลุ่มเป้าหมายมีความคิดเห็นต่อการใช้ชุดการเรียนรู้ด้านเนื้อหาและด้านการประเมินผล การเรียนรู้อยู่ในระดับมาก และยังมีความคิดเห็นเพิ่มเติมว่า ชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เรื่อง จิตวิทยา สำหรับครู ไม่เพียงแต่มีประโยชน์ในแง่ของการเพิ่มพูนความรู้ในเรื่องจิตวิทยาสำหรับครู เท่านั้น แต่มี ประโยชน์สำหรับการพัฒนาตนเอง โดยเฉพาะในหน่วยที่ 3 ซึ่งเป็นเนื้อหาในแง่ของการตั้งเป้าหมายและ แรงจูงใจด้วย ซึ่งช่วยให้นิสิตสามารถตั้งเป้าหมายและแรงจูงใจทางการเรียนได้ และยังช่วยให้นิสิตสามารถ บริหารจัดการเวลาในการเรียนรู้ของตนเองได้ เนื่องจากนิสิตสามารถใช้เวลานอกเหนือจากเวลาเรียนและ ภาระงานต่างๆ ของตนเองในการศึกษาชุดการเรียนรู้ และเลือกสถานที่ในการศึกษาที่นิสิตพอใจที่ช่วย กระตุ้นให้นิสิตเกิดแรงจูงใจที่จะเรียนรู้ชุดการเรียนรู้ และไม่เกิดความกดดันขณะเรียน