การรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษกับเป้าหมายในการศึกษาต่อและการประกอบอาชีพหลังเรียนจบของนักศึกษาระดับปริญญาตรี: กรณีศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์สำคัญสามประการ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับการรับรู้ความจำเป็นของภาษา อังกฤษและเป้าหมายในการศึกษาต่อและการประกอบอาชีพหลังเรียนจบของนักศึกษาปริญญาตรี 2) เพื่อ จัดกลุ่มการรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษ 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของการรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษกับเป้าหมายในการศึกษาต่อและการประกอบอาชีพหลังเรียนจบของนักศึกษาปริญญาตรี โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยกรุงเทพ จำนวน 220 คนด้วยแบบวัดเป้าหมายใน การศึกษาต่อและการประกอบอาชีพหลังเรียนจบและการรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษ และวิเคราะห์ ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และการวิเคราะห์ สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาระดับปริญญาตรีมีการรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษในภาพรวม ระดับสูง และมีเป้าหมายที่จะทำงานเกี่ยวข้องทั้งคนไทยและชาวต่างชาติในระดับสูง โดยมีเป้าหมายเพื่อ ศึกษาต่อหรือฝึกอบรมและการทำงานที่เกี่ยวข้องกับเฉพาะคนไทยในระดับปานกลาง และยังสามารถจัดกลุ่มการรับรู้ความสำคัญของภาษาอังกฤษได้ 3 กลุ่มทักษะ ได้แก่ ทักษะอ่านและการฟัง ทักษะการพูด และการเขียนอย่างเป็นทางการ และทักษะการอ่าน การฟัง การพูดอย่างไม่เป็นทางการ โดยนักศึกษารับรู้ความสำคัญของภาษาอังกฤษทั้ง 3 กลุ่มทักษะ อยู่ในระดับสูง และการรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษมีความสัมพันธ์กับเป้าหมายในการศึกษาต่อและการประกอบอาชีพหลังเรียนจบของนักศึกษาระดับ ปริญญาตรี โดยนักศึกษาที่มีเป้าหมายจะศึกษาต่อหรืออบรมมีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความสำคัญของ ภาษาอังกฤษทั้ง 3 กลุ่มทักษะ นักศึกษาที่มีเป้าหมายจะทำงานที่เกี่ยวข้องกับทั้งคนไทยและต่างชาติมีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความสำคัญของภาษาอังกฤษใน 2 กลุ่มทักษะ คือ ทักษะการอ่านและการฟัง ทักษะการพูดและการเขียนอย่างเป็นทางการ ส่วนนักศึกษาที่มีเป้าหมายจะทำงานที่เกี่ยวข้องเฉพาะกับคนไทยไม่มีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความจำเป็นของภาษาอังกฤษทั้ง 3 ด้าน