อิทธิพลของการใช้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์และคุณลักษณะของผู้ประกอบการที่มีต่อความสำเร็จทางการตลาดของสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) ระดับ 5 ดาว ในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • สุชาติ จรประดิษฐ์ สาขาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
  • อดิลล่า พงศ์ยี่หล้า สาขาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
  • เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์ ราชบัณฑิตยสถาน

คำสำคัญ:

สินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์, แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์, ปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจ, ปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์, คุณลักษณะของผู้ประกอบการ, และความสำเร็จทางการตลาด

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการดังนี้ (1) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการใช้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีต่อความสำเร็จทางการตลาดของสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) ระดับ 5 ดาว ในประเทศไทย (2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ที่มีต่อความสำเร็จทางการตลาดของสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ระดับ 5 ดาว ในประเทศไทย (3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรคุณลักษณะของผู้ประกอบการที่มีต่อความสำเร็จทางการตลาดการของสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) ระดับ 5 ดาว ในประเทศไทย ประชากรคือผู้ประกอบการที่ผลิตสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ ที่ได้รับการคัดสรรให้เป็นผลิตภัณฑ์ระดับ 5 ดาว ในประเทศไทยกำหนดขนาดตัวอย่างจำนวน 322 ราย และใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิจำแนกตามกลุ่มสินค้าและตามภูมิภาค เป็นสัดส่วนกับขนาด ตัวอย่าง ผู้วิจัยใช้แบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพเป็นเครื่องมือในการวิจัย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง (Two-way ANOVA) และการวิเคราะห์เส้นทาง (Path Analysis)

ผลการศึกษา พบว่าเมื่อจำแนกตามกลุ่มสินค้าทั้งประเภทอุปโภคและบริโภคของการใช้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ด้านความยากต่อการลอกเลียนแบบมีผลทางตรงต่อความสำเร็จทางการตลาด ส่วนความมีเอกลักษณ์ของสินค้า และด้านวัฒนธรรมท้องถิ่นมีผลทางอ้อมต่อความสำเร็จทางการตลาด นอกจากนี้ยังพบว่า สำหรับสินค้าอุปโภคนั้น ด้านการขายได้ราคายังมีผลทางตรงต่อความสำเร็จทางการตลาดอีกด้วย เมื่อพิจารณาโดยภาพรวมปัจจัยของแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ทุกด้านมีผลต่อความสำเร็จทางการตลาด ส่วนการศึกษาเรื่องปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ สำหรับกลุ่มสินค้าบริโภค และอุปโภค พบว่าปัจจัยที่มีผลโดยตรงต่อความสำเร็จทางการตลาดคือ ปัจจัยด้านความต้องการสินค้า นอกจากนี้ยังพบว่า สำหรับสินค้าอุปโภคนั้น ปัจจัยด้านเทคโนโลยียังมีผลโดยตรงต่อความสำเร็จทางการตลาดอีกด้วยแต่กลับมีผลทางอ้อมสำหรับสินค้าบริโภค ส่วนปัจจัยที่มีผลทางอ้อมได้แก่ด้านการท่องเที่ยว ทั้งสินค้าบริโภคและอุปโภคหากพิจารณาโดยภาพรวมทุกด้าน พบว่าปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ มีผลต่อความสำเร็จทางการตลาด สำหรับการศึกษาปัจจัยของคุณลักษณะผู้ประกอบการพบว่า ระดับการ ศึกษา และประสบการณ์ทำงานของผู้ประกอบการมีผลต่อความสำเร็จทางการตลาดในทิศทางเดียวกัน

References

กรมเศรษฐกิจระหว่างประเทศ. (2548, สิงหาคม). โครงการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ [One Tambon One Product: OTOP]. สืบค้น 13 กันยายน 2553, จาก http://www.mfa.go.th

กัลยา แก้วมา. (2552). แนวทางการส่งเสริมการสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์เครื่องใช้บนโต๊ะอาหารเซรามิกของไทย (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฏีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

ชูวิทย์ มิตรชอบ. (2553). เศรษฐกิจสร้างสรรค์แนวคิดใหม่ในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทยในทศวรรษหน้า. เศรษฐศาสตร์สุโขทัยธรรมาธิราช, 5(1), 81-114.

ฐิติเทพ สิทธิยศ. (2553). ที่มาที่ไปและทำไมต้องเศรษฐกิจสร้างสรรค์. นักบริหาร, 30(1), 9-12.

สถาบันระหว่างประเทศเพื่อการค้าและการพัฒนา. (2554). เศรษฐกิจสร้างสรรค์กับการพัฒนาประเทศไทย (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมแก้ว รุ่งเลิศเกรียงไกร, จงพิศศิริรัตน์, ยุพาวดี สมบูรณกุล, เสาวณี จุลิรัชนีกร, และสมมาตร จุลิกพงศ์. (2550). คุณลักษณะผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จในภาคใต้: ภาคการบริการ. เศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ, 2(1), 25-36.

รังสรรค์ ปิติปัญญา. (2546). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจชุมชนในประเทศไทย. ข่าวสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, 44(445), 13.

พรสรัญ รุ่งเจริญกิจกุล. (2548). ตัวชี้วัดความสำเร็จของธุรกิจ. การเงินธนาคาร, 24(275), 196-198.

ฑิตยา สุวรรณชฏ, ธำรง อุดมไพจิตรกุล, แสง สงวนเรือง, รัญจวน ประวัติเมือง, และจักษ์ พันธ์ชูเพชร. (2545). การประกอบธุรกิจ: การจัดการและการวางแผนธุรกิจ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.

Howkins, J. (2001). The Creative economy: How people make money from ideas. New York: AllenLane, The Penguin Press.

Hakhee Kim. (2007). The Creative economy and urban art clusters: Locational characteristics of art galleries in Seou. Journal of the Korean Geographical Society, 42(2), 258-279.

Knight, (2000). Entrepreneurship and marketing strategy: The SME under globalization. Journal of international marketing, 8(2), 12-32.

Nerkar, A., & Robert, P. W. (2004). Technological and product-market experience and the success of new product introductions in the pharmaceutical industry. Strategic Management Journal, 25, 779–799.

Nichter, S., & Goldmark, L. (2009). Small firm growth in developing countries. World development, 37(9), 1453-1464.

Riyanti, B. (2004). Factors influencing the success of small-scale entrepreneurs in Indonesia. International Association for Cross-Cultural Psychology. Retrieved 2012, February 21, from http://www.iaccp.org

Sang Hoon Kim, Kyung Hoon Yang, & Jae Kyung Kim. (2009). Finding critical success factors for virtual Community marketing. Serv Bus, 3, 149–171.

Teece, J. (1986). Profiting from technological innovation: Implications for integration collaboration, licensing and public policy. Research Policy, 15(6), 285-305.

UNCTAD. (2010). Creative Economy report 2010. Geneva: United Nation. UNESCO. (2005). International flows of selected cultural goods and services 1994-2003 (Research report). Canada: UNESCO Institute for Statistics.

Young, E.D. (2012). Finding upstate South Carolina’s consumers’ willingness to pay for local food with a price premium donation to local food banks. M.A.E. South Carolina: The Clemson University.

Zhen, Y. (2008). China’s Creative industries: Clusters and performances (Research report). UK: Department of Accounting Finance and Economics Bussiness school University of Herfordshire Hatfield Herts AL10 9AB.

www.thaitambon.com. (2010, September). OTOP. Retrieved September 2010, 13, from http://www.thaitambon.com/otop/info/Info1A.htm

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-07-14