DEVELOPMENT OF A SELF-DIRECTED LEARNING READINESS SCALE FOR HEALTH SCIENCE STUDENTS

Authors

  • Kanchana Chanprasert Department of Physics, Faculty of Science, Rangsit University

Keywords:

Self-Directed Learning Readiness Scale, Health Science Students, Item-Objective Congruency Index, Validity, Reliability

Abstract

The purposes of this study were 1) to develop a self-directed learning readiness scale (SDLRS) for health science students in Thailand, 2) to evaluate the quality of the SDLRS via Item-Objective Congruency Index (IOC), validity and reliability. The simple random sample group was thirty second year students from the Collage of Medicine who studied in semester 1 academic 2010. The means and the Cronbach’s alpha coefficient were used for statistical study. It found that 1) the developed SDLRS contained 40 items on the five-point Likert scale. A score of 5 denoted “strongly agree” and a score of 1 denoted “strongly disagree”. The item 1-13 measured the students’ management skills, the items 14-25 measured their need for learning characteristics and the items 26-40 measured their self-control abilities and 2) the IOC of the developed SDLRS was +0.6 to +1.0 and the reliability was 0.941.

References

จีระวัฒน์ ยุวอมรพิทักษ์. (2544). ลักษณะการเรียนเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยรามคำแหง สาขาวิทยบริการเฉลิมพระเกียรติ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, คณะศึกษาศาสตร์ กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

จุฑารัตน์ วิบูลย์ผล. (2539). ความสัมพันธ์ระหว่างความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองกับความสามารถในการอ่านและการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตสังกัดทบวงมหาวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร มหาบัณฑิต, คณะครุศาสตร์กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ฉลาด จันทรสมบัติ. (2554). ชุดวิชาการศึกษาตามอัธยาศัย ในสาขาวิชาการศึกษานอกระบบ. สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2553, จาก http://cyberclass.msu.ac.th/c y b e r c l a s s / l i b r a r y / l i b r a r y . p h p ? c o u r s e i d =YDQ1PWJs&pid=9116&lang=en

นรินทร์ บุญชุ. (2532). ลักษณะการเรียนรู้โดยการนำตนเองของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตร์ มหาบัณฑิต (การศึกษาผู้ใหญ่และการศึกษาต่อเนื่อง) บัณฑิตวิทยาลัย กรุงเทพฯ :มหาวิทยาลัยศิลปากร.

นัจญ์มีย์ สะอะ. ( 2551). ผลของการเรียนแบบใช้ปัญหาเป็นฐานต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ลักษณะการเรียนรู้ด้วยตนเองและความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิทยาศาสตร์ศึกษา กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นัดดา อังสุโวทัย. (2550). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวิชาเคมีที่เน้นกระบวนการเรียนรู้แบบนำตัวเองของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตร์ศึกษา กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

นันทวัน ชุมตันติ. (2553). Self-Directed Learning Readiness Level of the First Year Students Majoring in English. สืบค้นเมื่อ 26 กันยายน 2553, จาก http://www.human.nu.ac.th/jhnu/file/journal

นิตยา สำเร็จผล. (2547). การพัฒนาตัวบ่งชี้การจัดการศึกษาเพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิต.” การประชุมทางวิชาการการวิจัยเกี่ยวกับการปฏิรูปการเรียนรู้. กรุงเทพ: สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ, 249-257.

บุญยิ่ง ประทุม.(2555).ทิศทางการศึกษาของไทยในบริบทประชาคมอาเซียน. สืบค้นเมื่อ 23 กรกฎาคม 2555, จาก http://202.143.190.130/newweb/plan/?name=news&file=readnews&id=263

สิริรัตน์ สัมพันธ์ยุทธ. (2540). ลักษณะการเรียนรู้โดยการนำตนเองของนักศึกษาในระบบการศึกษาทางไกลมหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมาธิราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, วิชาเอกการศึกษาผู้ใหญ่ กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2542). Measurement and Achievement Test Construction.8th Bangkok: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อิศริยา ทองงาม. (2545). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบนำตนเองวิชาวิทยาศาสตร์ระดับปริญญาตรีเพื่อให้ผู้เรียนสามารถสรรค์สร้างความรู้ทางวิทยาศาสตร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาอุดมศึกษา กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Guglielmino,L.M. (1977). Development of the Self-Directed Learning Readiness Scale. Unpublished doctoral dissertation, University of Georgia. Dissertation Abstracts International. 38(11a): pp.64-67

Knowles,M. (1975). Self-Directed Learning: A Guide for Learner and Teacher. Association Press, New York.

Mezirow, Jack.A.(1981). Critical theory of adult learning and education. Adult Education Quarterly, 32 (Fall), 3-24.

Murray, F. Jennifer,K. Grace,T(2001). Development of a self-directed learning readiness scale for nursing education. Nurse Education Today, 21(7), 516-525.

Rovinelli, R. J., and Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity Dutch Journal of Educational Research. 2: pp. 49-60.

Downloads

Published

2020-07-20

How to Cite

Chanprasert, K. (2020). DEVELOPMENT OF A SELF-DIRECTED LEARNING READINESS SCALE FOR HEALTH SCIENCE STUDENTS. SUTHIPARITHAT JOURNAL, 27(82), 23–39. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/245083

Issue

Section

Research Articles