วาทศิลป์ของนางสาวิตรี

ผู้แต่ง

  • พงษ์ภิญโญ แม้นโกศล

คำสำคัญ:

วาทศิลป์, การพูด

บทคัดย่อ

ข้อความบทคัดย่อไม่สมบูรณ์ กรุณาดูฉบับพิมพ์

เอกสารอ้างอิง

นิพนธ์ ศศิธร. (2524). หลักการพูดต่อชุมชน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯะวัฒนาพานิช.

ปรีชา ช้างขวัญยืน. (2517), พื้นฐานของการใช้ภาษา. กรุงเทพฯ:ไทยวัฒนาพานิช.

พงษ์ภิญโญ แม้นโกศล. (2543). “วรรณกรรมพระพุทธศาสนาพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว”. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2543.

พญาลิไทย. (2527). ไตรภูมิกถา หรือไตรภูมิพระร่วง. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร

มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2535). สาวิตรี, พิมพ์ครั้งที่1 5. กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน.

มาณวิกา ตันติสุกฤต. (2541). ศิลปการพูดในที่ชุมชน เชียงใหม่:คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สวนิต ยมาภัย และถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์. (2533). หลักการพูดขั้นพื้นฐาน. พิมพ์ครั้งที่7.กรุงเทพฯ : คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2533.

Cook, Jeff Scott. (1991). The Elements of Speechwriting and Public Speaking. London : Longman.

Dowson, John. (1968). A Classical Dictionary of Hindu Mythology and religion geography history and literature. London: Kegan Paul, Trench, Trubner.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-08-25

รูปแบบการอ้างอิง

แม้นโกศล พ. . (2020). วาทศิลป์ของนางสาวิตรี . วารสารสุทธิปริทัศน์, 17(53), 82–89. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/246411

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ