PARTICIPATION: A CASE STUDY ON INSTIGATORS AND INSTIGATEDS LAKING THE PERSONAL QUALIFICATION THE LAW REQUIRED
Keywords:
Participation, Principle, Instigator, Supporter, Personal QualificationAbstract
In committing a criminal offence in which there are more than one participant, each participant contributes in the offence differently, the criminal sanction among them is different. The principal according to Article 83 shall be punished as provided by the law for such offence. An Instigator according to Article 84 shall be punished as a principle. A supporter according to Article 86 shall be punished by two-thirds of the punishment as provided for such offence.
However, there is one problem required further discussion: In an offence in which the law required a personal qualification, for example Article 161 Forging documents by an official or Article 157 Corruption by an official, a person, who does not have the personal qualification the law required cannot be an offender or a participant, will be liable only as a supporter. For example, a normal person instigates an official to forge an official document. The official is liable for Article 161 as an offender. The general person cannot be liable as an instigator for Article 161 because he cannot be a principle, so he can be liable only as a supporter. (2079/2536) On the other hand, an official instigates a normal person to forge a document. The normal person cannot be liable for Article 161 because he lacks the personal qualification the law required, so he can be liable only for Article 265 Forging documents. The instigating official can be liable only instigating a normal person to forge the document. (2907/2526)
References
เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. (2562). คำอธิบายกฎหมายอาญา ภาค 1 เล่ม 2 (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: กรุงสยาม พับลิชชิ่ง.
คณิต ณ นคร. (2560). กฎหมายอาญา ภาคทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
จิตติ ติงศภัทิย์. (2555). กฎหมายอาญา ภาค 1 (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: สำนักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา.
เฉลิมชัย ศิลาขาว. (2557). ความรับผิดทางอาญาของตัวการ: ศึกษาเฉพาะกรณีตัวการอยู่ร่วมในที่เกิดเหตุ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ทวีเกียรติ มีนะกนิษฐ. (2558). กฎหมายอาญา ภาคทั่วไป (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
สุรสิทธิ์ แสงวิโรจนพัฒน์. (2541). ผู้กระทำผิดและการร่วมกระทำผิดตามประมวลกฎหมายอาญาเยอรมัน. ดุลพาห, 45(3), 193.
หยุด แสงอุทัย. (2505). บุคคลที่ไม่สามารถเป็นตัวการในทางอาญา. บทบัณฑิตย์, 20(4), 784.
หยุด แสงอุทัย. (2556). กฎหมายอาญา ภาค 1 (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เอกกมล บำรุงพงศ์. (2553). ความรับผิดในทางอาญาของตัวการและผู้ใช้: ศึกษาเฉพาะความผิดที่กฎหมายกำหนดคุณสมบัติเฉพาะตัวของผู้กระทำ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Amelung, K. (2016). Die anstiftung als korrumpierende aufforderung zu strafbedrohtem verhalten. Festschrift für Friedrich-Christian Schroeder zum 70. Geburtstag, 147.
Herzberg, R. D. (1987). Täterschaft, mittäterschaft und akzessorietät der teilnahme. ZStW, Heft 1, 49.
Jescheck, H.-H., & Weigend, T. (1996). Lehrbuch des strafrechts allgemeiner teil (5 Aufl). Berlin: Duncker & Humblot.
Kindhäuser, U., & Zimmermann, T. (2019). Strafrecht allgemeiner teil (9 Aufl.). Baden-Baden: Nomos.
Kühl, K. (2015). Strafrecht allgemeiner teil (8 Aufl.). München: Franz Vahlen.
Otto, H. (1987). Täterschaft, mittäterschaft, mittelbare täterschaft. Jura, Heft 5, 246.
Roxin, C. (2003). Strafrecht allgemeiner teil, band II. München: C.H.Beck.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Dhurakij Pundit University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information of the article published at Suthiparithat Journal are based on the sole opinions and responsibility of author(s) only. Neither the editorial board involve in......
