ความรุนแรงเชิงวัฒนธรรม: ภาพสะท้อนการถูกกดทับจากการเรียนรู้ทางสังคม
คำสำคัญ:
ความรุนแรงเชิงวัฒนธรรม, การกดทับ, การผลิตซ้ำ, การเรียนรู้ทางสังคมบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบของปรากฏการณ์ความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมที่เป็นผลมาจากความรุนแรงเชิงโครงสร้างที่เกิดขึ้นภายในสังคมไทย และถูกส่งต่อกันมาตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน โดยใช้วิธีการสังเคราะห์และวิเคราะห์รูปแบบของความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมที่ปรากฏผ่านงานวิจัยและบทความที่เกี่ยวข้อง เพื่อแสดงให้เห็นถึงรูปแบบของความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมที่เกิดขึ้น รวมไปถึงเพื่อนำเสนอให้เห็นถึงการกดทับกลุ่มบุคคล หรือบุคคลใดบุคคลหนึ่งที่ถูกเอารัดเอาเปรียบในสังคมจากความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมดังกล่าว อีกทั้งยังมีการวิเคราะห์ถึงการถ่ายทอดพฤติกรรมความรุนแรงที่ถูกส่งผ่านกันมา โดยมีการใช้แนวคิดแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการเรียนรู้ทางสังคม (Social Learning Theory) ซึ่งเป็นกระบวนการอย่างหนึ่งในการส่งต่อความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมมายังยุคปัจจุบัน เพื่อแสดงให้เห็นว่า พฤติกรรมการกระทำความรุนแรงที่เกิดขึ้นมีการถ่ายทอดมาอย่างไร ที่ส่งผลทำให้ความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมนั้น ๆ ยังคงถูกผลิตซ้ำอยู่ในสังคม
References
กฤษฎา บุญชัย. (2553). ความรุนแรงซ่อน/หาสังคมไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2533). ท้าทายทางเลือก: ความรุนแรงและการไม่ใช้ความรุนแรง. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2539). สันติทฤษฎี วิถีวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2553). ความรุนแรงซ่อน/หาสังคมไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
ดนยา สุเวทเวทิน. (2562, 24 เมษายน). เปิด ‘กฎหมายครอบครัว’ ฉบับใหม่ มิติใหม่ใส่ใจครอบครัว-เหยื่อความรุนแรง. มติชน. สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.matichon.co.th/local/news_1463728
นัฐวุฒิ สิงห์กุล. (2556). ความรู้และอำนาจ : ภาพสะท้อนความรุนแรงเชิงโครงสร้างและวัฒนธรรมในระบบสุขภาพไทย ศึกษาผ่านกรณี ผู้ติดเชื้อ แรงงานข้ามชาติและชาวนาอีสานในสังคมไทย. สืบค้น 9 ตุลาคม 2564, จาก http://nattawutsingh.blogspot.com/2013/03/blog-post.html
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2549). วัฒนธรรม คนอย่าง ทักษิณ: รวมบทความสะท้อนความคิดเกาะติดเนื้อร้ายแห่ง วัฒนธรรมที่กำลังลุกลาม. กรุงเทพฯ: มติชน.
เพ็ญจันทร์ ประดับมุข เชอร์เรอร์, โมเช่ เชอร์เรอร์, มัลลิกา มัติโก, เสาวคนธ์ พีระพันธ์, ปนัดดา ชำนาญสุข, กฤตยา แสวงเจริญ,...รยากร งามดี. (2551). มิติทางสังคมวัฒนธรรมที่ส่งผลต่อความรุนแรงในเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ: คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ภูเก็ต คังคายะ. (2559). วิถีนักบิด เวทีชีวิตแห่งความรุนแรง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: คณะโบราณคดี ภาควิชามานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มนัท สูงประสิทธิ์. (2560). อิทธิพลครอบครัว ที่ส่งผลต่อตัวเด็กโดยตรง. กรุงเทพฯ: คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
มหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2554). รายงานสุขภาพคนไทย พ.ศ.2554. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
มหิดลวิทยานุสรณ์. (ม.ป.ป.). มนุษย์และสังคม โครงสร้างทางสังคม สถาบันทางสังคม. สืบค้น 25 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://social.mwit.ac.th/files/60_1_doc_s30103_2.pdf
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: นามมีบุ๊คส์.
วราภรณ์ มนต์ไตรเวศย์. (2556). แรงงานต่างด้าวในภาคประมงกับความรุนแรงเชิงวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันเพื่อการยุติธรรมแห่งประเทศไทย. (2563). ภูมิหลังการตกเป็นเหยื่อความรุนแรงของประชากรกลุ่มตัวอย่างอายุ 18-29 ปี (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
สนธยา พลศรี. (2545). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
เยาวชนหญิงถูกไล่ออกจากบ้าน เหตุร่วมม็อบ น้ำตาคลอ วอนสถาบันครอบครัวโอบกอดเด็กคิดต่าง. (2563, 27 พฤศจิกายน). มติชน. สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2564, จาก https://www.matichon.co.th/politics/news_2461905
สิริภิญญ์ อินทรประเสริฐ. (2556). อิทธิพลของสื่อที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมความรุนแรงของเด็กและเยาวชนในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
สุขุมา อรุณจิต. (2561). ความรุนแรงทางเพศ: บทสะท้อนความไม่เสมอภาคระหว่างเพศ. ใน รายงานสืบเนื่องการสัมมนาวิชาการเนื่องในโอกาสการสถาปนาคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มธ. ปีที่ 65.
สุดสงวน สุธีสร. (2540). ความรุนแรงในครอบครัว กรณีการประทุษร้ายทางร่างกาย และทางเพศต่อเด็กในสังคมไทย.กรุงเทพฯ: คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุพัตรา สุภาพ. (2536). สังคมวิทยา (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพาณิช.
สำนักงานกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว. (ม.ป.ป.). สถานการณ์ปัญหาและสาเหตุของปัญหาความไม่เสมอภาคระหว่างหญิงชายของประเทศไทย: ทำไมจึงต้องมีการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างหญิงชาย. สืบค้น 27 กุมภาพันธ์ 2565, จาก: https://www.dcy.go.th/woman_man/data/278.pdf
อังคณา ช่วยค้ำชู. (2555). ความรุนแรงในครอบครัว: สาเหตุ ผลกระทบ และแนวทางการช่วยเหลือ. วารสารธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 55(31), 130-145.
อุษณีย์ ธโนศวรรย์, และ ศรีชัย พรประชาธรรม. (2553). ความรุนแรงซ่อน/หาสังคมไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. New Jersey: Prentice-Hall.
Charon, J. M. (1992). Sociology: A concept approach (3rd ed.). USA.: A Devision of Simon and Schuter.
Galtung, J. (1990). Cultural violence Johan Galtung College of social sciences, University of Hawaii, Manoa. Journal of Peach Research, 27(3), 291-305.
Miller, A. (1987). For your own good ใน Harber, Clive. Schooling as Violence How schools harm pupils and societies, 39.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสุทธิปริทัศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารสุทธิปริทัศน์ก่อนเท่านั้น