การย้ายถิ่นแบบชั่วคราวแต่ยาวนานของแรงงานไทยแบบผิดกฎหมายในฝรั่งเศส

Abstract

การอพยพย้ายถิ่นฐานของแรงงานข้ามชาติชาวไทยที่อาศัยอยู่ในฝรั่งเศสโดยไม่มีใบอนุญาต หรือที่โดยทั่วไปมักถูกเรียกว่าแรงงานต่างด้าวแบบผิดกฎหมาย มีลักษณะเป็นการย้ายถิ่นแบบชั่วคราวแต่ยาวนาน ซึ่งแตกต่างจากทั้งการย้ายถิ่นแบบชั่วคราวและการย้ายถิ่นแบบถาวร การย้ายถิ่นของแรงงานข้ามชาติกลุ่มนี้ไม่ใช่การย้ายถิ่นถาวร เพราะพวกเขาไม่ปรารถนาจะตั้งรกรากในสังคมปลายทาง แต่ต้องการเดินทางกลับไปอยู่ในสังคมบ้านเกิด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเขาจะเดินทางกลับสังคมบ้านเกิดก็ต่อเมื่อเกษียณอายุการทำงาน กล่าวให้ชัดคือ เมื่อพวกเขาชราภาพจนไม่มีคนจ้างหรือไม่สามารถทำงานต่อได้อีก การอพยพไปอาศัยอยู่ในต่างถิ่นที่กินระยะเวลายาวนานเช่นนี้ จึงไม่อาจถูกจัดให้เป็นการย้ายถิ่นแบบชั่วคราวได้อย่างเต็มที่เช่นกัน นอกจากนี้ แม้คนย้ายถิ่นกลุ่มนี้มีเจตจำนงตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง ว่าไม่ประสงค์จะตั้งรกรากในสังคมปลายทาง แต่ปัจจัยสำคัญที่ตอกย้ำและไม่ทำให้พวกเขาเปลี่ยนความคิดนี้คือ สภาวการณ์และเงื่อนไขการดำรงชีวิตอันไม่มั่นคงที่พวกเขาต้องเผชิญในสังคมปลายทาง กล่าวคือ สถานการณ์ชีวิตในต่างแดนที่มีลักษณะลับๆ ลอบๆ เสี่ยงภัย และเต็มไปด้วยความยากลำบาก ไม่เอื้อให้เกิดการบูรณการเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่พวกเขากำลังอาศัยอยู่ ตรงกันข้าม มันกลับทำให้พวกเขาผูกพันกับสังคมบ้านเกิดมากยิ่งขึ้น