เส้นทางอพยพของคนไทยกับการจัดการการย้ายถิ่นภายใต้แนวคิด“สัญชาติทางวัฒนธรรม”ในเนเธอร์แลนด์

Abstract

บทความนี้นำเสนอเส้นทางการอพยพของคนไทยในเนเธอร์แลนด์ที่ต่อรองแนวคิด “สัญชาติทางวัฒนธรรม” ในนโยบายการจัดการการย้ายถิ่นของรัฐบาลดัตช์จากทศวรรษ 1980 ถึงปัจจุบัน บทความนี้ชี้ว่ากลุ่มคนไทยต้องเผชิญและปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงทางกฎหมายและกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับนโยบายควบคุมคนเข้าเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากผู้อพยพต้องการพำนักอาศัยระยะยาวในประเทศและโอนถ่ายสัญชาติในเวลาต่อมา การเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างที่เกิดขึ้นสอดคล้องกับสถานการณ์ในบริบทใหญ่ ที่เนเธอร์แลนด์เป็นหนึ่งในประเทศยุโรปตะวันตกที่มีเป้าหมายลดจำนวนคนอพยพในประเทศ หนึ่งในมาตรการดังกล่าวคือ การสอบบูรณาการพลเมืองที่ต้องผ่านภาษาดัตช์และความรู้เกี่ยวกับสังคมและวัฒนธรรมดัตช์ บทความนี้ศึกษาปรากฏการณ์ดังกล่าวด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกคนไทย 2 กลุ่ม คือ 1.กลุ่มที่เดินทางเข้าพำนักอาศัยในเนเธอร์แลนด์แบบระยะยาวก่อนปี 2006 และ 2. กลุ่มที่อพยพเข้าไปหลังปี 2006 เนื่องจากปี 2006 เป็นช่วงที่รัฐบาลดัตช์ประกาศใช้กฎหมายบูรณาการพลเมืองอย่างเป็นทางการ และเพื่อเสนอข้อถกเถียงว่านโยบายที่เปลี่ยนแปลงตลอดจนเกณฑ์ในการสอบบูรณาการพลเมือง ส่งผลต่อการย้ายถิ่นที่ไม่เท่าเทียมกันของกลุ่มคนไทยที่มีเบื้องหลังการศึกษาและสถานภาพทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน