ช่องว่างของการคุ้มครองทางสังคมสำหรับผู้ขับรถจักรยานยนต์รับจ้างในกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

ผู้ขับรถจักรยานยนต์รับจ้างเป็นหนึ่งในอาชีพที่จำแนกเป็นแรงงานไม่เป็นทางการ คนกลุ่มนี้ประสบกับช่องว่างของการคุ้มครองทางสังคม เนื่องจากไม่มีนโยบายและมาตรการใดที่จัดไว้เฉพาะกลุ่มอาชีพนี้ จึงใช้วิธีการสำรวจและวิเคราะห์ทางสถิติเชิงพรรณนา จัดทำตารางไขว้ความสัมพันธ์ของตัวแปร และทดสอบ chi-square เพื่ออธิบายสถานการณ์ทางอาชีพและรายการการคุ้มครองทางสังคมของผู้ขับรถจักรยานยนต์รับจ้างในกรุงเทพมหานคร พบว่า การจดทะเบียนหรือไม่จดทะเบียนผู้ขับรถจักรยานยนต์รับจ้าง และการจำแนกสถานะแรงงานทางการและไม่เป็นทางการมีผลต่อการเข้าถึงระบบการคุ้มครองทางสังคม อีกทั้งมาตรการช่วยเหลือในภาวะฉับพลันโคโรนาไวรัส พบว่า เกณฑ์การคัดกรองใช้ฐานคิดของความยากจน ทำให้เกิดช่องว่างของการคุ้มครองทางสังคม ในแง่ของผู้ที่ได้รับ รายการสิทธิประโยชน์ และเงื่อนไขต่าง ๆ เช่น รายได้ เงินออม และสินทรัพย์ ส่วนท้ายของบทความจึงเสนอให้เห็นว่าภาครัฐควรทบทวนทิศทางของการบริหารและนโยบายสังคม ทั้งวิธีคิด บทบาทของสถาบันต่าง ๆ และเครื่องมือของการคุ้มครองทางสังคม