Guidelines to Promote the Observance of Five Precepts among the Elderly in Chonburi
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study the level of the observance of the 5 precepts among the elderly in Chaonburi, compare the obseravnce of the 5 precepts of the ealderly classified by backgrounds, and to find guidelines to promote the obseravance of the 5 precepts among the elderly in Chonburi. The samples comprised the elderly who were above 60 years residing in Chonburi. 396 samples were selected by starified random sampling method. Questionnaires were used with the discrimination of .31 - .80. The realiability was ar .96. SPSS program was used to find percentage, mean, S.D. t-test, one-way ANOVA, Least Significant Difference, and a group discusssion of 10 people for the guidline of the observance of 5 precepts were untilized. Content analysis was as follows:
- Level of the observance of the 5 precepts among the elderly in Chonburi was high holistically.
- The comparison of the observance of the 5 precepts among the elderly classified by sex found that holistically, male and female elderly people observed the 5 precepts with statistical significance of 0.05. When classified by residence and incomes, the study revealed statistically insignificance.
- The guidelines to promote the observance of the 5 precepts among the elderly in Chonburi should emphasis on the promotion and development along with all of those 5 percepts. Forms and methods should be various and suitable for the different age ranges of the elderly. The promotion and development could be activities/projects, group process, field trips, incentives for those who do well, and training for better understanding of the 5 percepts. The factors affecting the promotion of the 5 precepts were as follows: 1) the elderly themselves. The elderly needed to be well aware of the 5 percepts and ready to take part in activities. 2) Policies, and supports from the related institutes were crucial because they help to put theories into practices continually. 3) The collaboration among families, temples, and government institutes was another important factor. They could integrate their forces and work together. The promotion of the observance of the 5 precepts should not be done by one particular institute, but it should be the collaboration among institutes. It can be initiated by the organization closest to the elderly, Local Administrative Organizations
Article Details
The content and information published in the Phuket Rajabhat University Academic Journal represent the opinions and sole responsibility of the authors. The editorial board does not necessarily endorse or share any responsibility for these view.
Articles, data, content, images, etc., published in the Phuket Rajabhat University Academic Journal are the copyright of the Phuket Rajabhat University Academic Journal. Any individual or organization wishing to reproduce or utilize all or part of this material for any purpose must obtain prior written permission from the Phuket Rajabhat University Academic Journal.
References
กิตติภัต วิยาภรณ์. (2553). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมการศึกษานอกระบบโรงเรียนตามแนวจิตปัญญาศึกษาเพื่อเสริมสร้างสุขภาวะของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน, คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด และบุญส่ง นิลแก้ว. (2535). การอ้างอิงประชากรเมื่อใช้เครื่องมือแบบมาตราส่วนประมาณค่ากับกลุ่มตัวอย่าง. วารสารวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม. 3(1), 23-24.
บุญรอด บุญเกิด และคณะ. (2559). การพัฒนากิจกรรมส่งเสริมคุณภาพชีวิตด้านสังคมและจิตใจของผู้สูงอายุในจังหวัดชลบุรี โดยใช้หลักไตรสิกขา. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 10(4), 44-55.
พัชรินทร์ รุจิรานุกูล และธันวดี ดอนวิเศษ. (2560). แนวทางการส่งเสริมพฤติกรรมการรักษาศีล 5 ของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 25(49), 269-289.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร และคณะ. (2544). รายงานการวิจัยเรื่องคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในประเทศไทยในประเด็นการเกื้อหนุนทางสังคมแก่ผู้สูงอายุ: พื้นที่ศึกษาในเขตภาคใต้. (เอกสารอัดสำเนา).
ศิรางค์ ทับสายทอง.(2533). จิตวิทยาผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดชลบุรี. (2559). จำนวนประชากร จำแนกตามช่วงอายุ ข้อมูลความจำเป็นพื้นฐาน (จปฐ.). ชลบุรี: สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดชลบุรี.
สุมาลี สังข์ศรี. (2540). การศึกษานอกโรงเรียนสำหรับผู้สูงอายุ โดยประยุกต์ใช้วิธีการศึกษาทางไกล.กรุงเทพฯ: 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
สุรกุล เจนอบรม. (2541). วิทยากรผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสาวรีย์ ตะโพนทอง และคณะ. (2548). พฤติกรรมการนำศีล 5 ไปใช้ในชีวิตประจำวันของนิสิตนักศึกษา สถาบันอุดมศึกษารัฐบาล ในกรุงเทพมหานคร. (เอกสารอัดสำเนา).
Best and Kahn James V. (1993). Research in Education. (7th ed). Boston: Allyn and Bacon.
Cronbach, L.J. (1990). Essential of Psychological testing. (5th ed). New York: Haper Collins.
Yamane, Taro. (1970). Statistics: And Introductory Analysis. (2nd ed). New York: Harper & Row.