FACTORS AFFECTING LONELY CONSUMER BUYING DECISIONS ABOUT GOODS ON SOCIAL MEDIA
Keywords:
Social Media, Lonely Consumer, Purchase DecisionAbstract
The objectives of this research was to study the demographic features, behavioral features
and to study the service marketing mix of lonely consumers affecting the decision on buying
online merchandises on social media. This research is quantitative research by using the
questionnaires 425 completed questionnaires. The sample of the research was the Thai lonely
consumers. Statistical analysis was conducted by descriptive statistics of which consists of mean,
percentage and standard deviation, t-test, one-way analysis of variance (ANOVA) and linear
regression analysis. The sample method quota sampling of which consists of Sai Mai district,
Khlong Sam Wa district, Bang Khae district, Bang Khen district and Bang Khun Thian district.
The results showed (1) secretly lonely consumer were female aging between 26-35 years
with the highest education level of bachelor’s degree or equivalent degrees, worked as students,
were single and had the monthly incomes of 15,000 Baht or less. In term of consuming, they used
Facebook as the method of online shopping. The most bought merchandises were clothes which
were bought 2-3 times monthly. The time people bought merchandises was during 18.00-23.59
and the prices of merchandises were 300-500 Baht. The people involving in deciding on buying
merchandises were the responders themselves. The most used payment method was Internet
banking service provided on mobile phone. (2) gender and different income levels were the
affecting the different decision on buying online merchandises on social media. (3) behavioral
features of which consists of category of merchandise, people involving in deciding on online
shopping and payment method were the affecting the different decision on buying online
merchandises on social media and (4) service marketing mix of which consists of product,
promotion, people and process were affecting on buying online merchandises on social media.
References
ของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2542). การวางแผนและการพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย
เกษตรศาสตร์.
ธนาศักดิ์ ข่ายกระโทก และคณะ. (2559). ศึกษาพฤติกรรมการเลือกซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคในจังหวัด
อุบลราชธานี (รายงานผลการวิจัย). อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชธานี
บุญยิ่ง คงอาชาภัทร. (2562). ซีเอ็มเอ็มยูชี้ 5 กลุ่มธุรกิจรับเทรนด์ “โลนลีมาร์เก็ต”. Mgronline.ค้นเมื่อ 22
กรกฎาคม 2562, จาก https://mgronline.com.
ปรารถนา พะสิม และวิไลลักษณ์ รัตนเพียรธัมมะ. (2561). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อ
สินค้าช่องทางออนไลน์ของผู้บริโภค. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกริก.
ภัทรานิษฐ์ ฉายสุวรรณคีรี. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าจากร้านค้าในเครือข่ายเฟซบุ๊กและ
อินสตาแกรม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มานะ ตรีรยาภิวัฒน์. (2552). นักข่าวกับ Social Media. Thai journalist’s association: สมาคมนักข่าว
นักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อ 19 ตุลาคม 2562, จาก http://www.tja.or.th.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2546). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: วิสิทย์พัฒนา.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). การวิเคราะห์พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
อรวรรณ วงศ์แก้วโพธิ์ทอง. (2553). Social Media เครื่องมือเพิ่มศักยภาพทางธุรกิจ. วารสาร นักบริหาร
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 30(4): 63-69.
Lovelock, C. & Wirtz, J. (2007). Principles of Service Marketing and Management: People,
Technology, Strategy. (6th ed.). New Jersey: Pearson/Prentice Hall.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (2000). ConsumerBbehavior (7th ed.). Upper SaddleRiver, N.J
Prentice Hall.
Solomon. (2002). Consumer Behavior. N.J Prentice-Hall.
Taro Yamane. (1967). Taro Statistic: An Introductory. New York: Haper & Row.
Weiss, R. S. 1973. Loneliness: The experience of emotional and social isolation. Cambridge, MA:
MIT Press.
