Community Enterprise Product Development, Wang Thong Lang District, Bangkok
Keywords:
Product Development, Community Enterprise, Rungmaneepattana CommunityAbstract
This research aimed to study the commercial potential and to propose guidelines for product development of Rungmaneepattana Community Enterprise. The key informants included 26people involved in producing community enterprise products. The research methodology used in this research was an in-depth interview including conversation, participant observation, and focus group discussion. The researchers applied member check and triangulation to validate data received from Key informants. SWOT Analysis and TOWS Matrix were used for content analysis and internal and external environment analysis of Rungmaneepattana Community Enterprise.
The research results showed that
- The strengths of products and entrepreneurs are products that have been awarded the OTOP 4 star quality standard, regular customers who are retail customers who order continuously and are customers of the company who order large quantities. There is a registration of the establishment of community enterprises according to the law. Create a unique product Developing innovative products and processes or add value to the product Record expenditure-income accounts Social Media Marketing
- Guidelines for product development of Rungmaneepattana Community Enterprise include: (1) Promote the development of entrepreneurs and producers to have knowledge of bookkeeping, cost calculation and cost reduction technique for production; (2) Cooperate with a university to create a knowledge base of product models, product characteristics, product patterns and methods of matching raw materials, colors, shapes, patterns of each product type of the community for product manufacturers to use immediately; (3) Develop knowledge and skills in creativity and product design for entrepreneurs; (4)Create products that are unique, differentiate, and diversify (5)Increase online distribution channels and social media communication. (6) Encourage community entrepreneurs to apply for a product standard certification
References
กรรณิการ์ สายเทพและพิชญา เพิ่มไทย. (2560). แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นเพื่อการส่งออกของกลุ่ม
วิสาหกิจชุมชนดอกไม้ประดิษฐ์ ตำบลแม่ทะ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาการจัดการ
สมัยใหม่. 10(2). 1-11.
ชัญญา แว่นทิพย์และคะนอง พิลุน. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จและความล้มเหลวของผลิตภัณฑ์
OTOP ประเภทผ้าและเครื่องแต่งกายของอำภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการเมืองการ
ปกครอง. 6(1), 66-81.
ทิชากร เกษรบัว. (2556). แนวทางการพัฒนาสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (One Tambon One Product:
OTOP) เพื่อการส่งออกในตลาดอาเซียน. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์. 30(2), 155-174.
ทวีป บุตรโพธิ์. (2564). การขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานราก และประชารัฐ. ค้นเมือวันที่ 20 พฤษภาคม
, เข้าถึงได้จาก www.dsdw2016.dsdw.go.th
ทศพร แก้วขวัญไกร. (2560). ทางรอดวิกฤติเศรษฐกิจด้วยแนวทางวิสาหกิจชุมชน. วารสารวิชาการ
มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 9(2), 33-50.
ปาริชาติ เบ็ญฤทธ์. (2551). การจัดการสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์กรณีศึกษากลุ่มดอกไม้ใบยาง จังหวัด
ปัตตานี. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 4(1), 7-26.
ปานศิริ พูนพลและทิพวรรณ พรมลาย. (2560). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการตลาดของผู้ประกอบการ
ผลิตภัณฑ์ OTOP (ระดับ 1-5 ดาว) ในจังหวัดขอนแก่น. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย. 7(พิเศษ), 23-
พิมพ์พิสุทธิ์ อ้วนลํ้า ชมพูนุท โมราชาติและกัญญา จึงวิมุติพันธ์. (2560). การพัฒนาศักยภาพการดําเนินงาน
กลุ่มหนึ่งตําบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ประเภทสมุนไพรที่ไม่ใช่อาหาร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
(2), 207- 238.
ภัทร พจนพานิช. (2564). การพัฒนาประเทศตามนโยบาย 4.0. ค้นเมือวันที่ 20 พฤษภาคม 2564,
เข้าถึงได้จาก www.dsdw2016.dsdw.go.th
ราชกิจจานุเบกษา. (2564). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ.2561-2580). ค้นเมือวันที่ 20 พฤษภาคม 2564,
เข้าถึงได้จาก www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/A/082/T_0001.PDF
วรินทร์ธร ธรสารสมบัติ. (2560). กลยุทธ์สินค้าวิสาหกิจชุมชนของผู้ประกอบการเขตอำเภออัมพวา จังหวัด
สมุทรสงคราม. วารสารนวัตกรรมการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. 5(2). 27-41.
สุดถนอม ตันเจริญ. (2561). แนวทางการพัฒนาคุณภาพสินค้า OTOP ของวิสาหกิจชุมชน อำเภอเมือง จังหวัด
สมุทรสงคราม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง. 7(2), 155-166.
สุรีย์ เข็มทอง. (2553). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการตลาดการท่องเที่ยว และการโรงแรม. เอกสาร
การสอนชุดวิชาการจัดการการตลาดเพื่อการท่องเที่ยว และการโรงแรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (16)
ประเด็น เศรษฐกิจฐานราก (พ.ศ.2561-2580) ค้นเมือวันที่ 20 พฤษภาคม 2564, เข้าถึงได้จาก
http://nscr.nesdc.go.th/%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B8%99%E0%B9%81%E0%B8%
A1%E0%B9%88%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0
%B9%83%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%9
%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%95/
สมบูรณ์ ขันธิโชติและชัชสรัญ รอดยิ้ม. (2558). การพัฒนาศักยภาพด้านการตลาดกลุ่ม OTOP จังหวัดนนทบุรี:
กรณีศึกษากลุ่มสมุนไพรที่ไม่ใช่อาหาร. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร. 10(1), 125-135.
อุดมศักดิ์ สารีบัตร. (2549). เทคโนโลยีผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
Fuller, G. W. (1994). New Product Development from Concept to Marketplace. CRC Press, Inc.
USA: Boca Raton, Florida.
Kotler, P. and Armstrong, G. (2012). Principles of Marketing (14th Ed.). Boston: Pearson.
Prentice Hall.
Osterwalder, A. and Pigneur, Y. (2010). Business Model Generation. New Jersey: John
Wily and Sons. Inc.
