Participation and cooperation in environmental management
Keywords:
Participation, Cooperation, Environmental ManagementAbstract
Article on participation and cooperation in environmental management It is a discussion of the issue of participation in environmental management. This article reviews various theoretical concepts for analysis. environmental management concept Participation concept. By applying various concepts to environmental management to suit the environment that changes according to the development of the country and modern technology. We cannot stand still with what is happening. As a result, it results in environmental problems that cause health hazards, both physically and mentally.Therefore, participation and cooperation in environmental management Therefore it is the first important basis. To strengthen the consciousness of loving and cherishing the natural resources and environment of the country. Relevant agencies including the government, private and public sectors Therefore, cooperation must be coordinated to help drive environmental management operations to maximum efficiency.
References
คนางค์ คันธมธุรพจน์ และคณะ. (2561). เปรียบเทียบการมีส่วนร่วมของประชาชนในการประเมินผลกระทบ
สิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศไทยและต่างประเทศ. วารสารการเมืองกาปกครอง ปีที่ 10 ฉบับที่ 1,108.
จุฑารัตน์ ชมพันธุ์. (2556). การมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการตัดสินใจในโครงการพัฒนา.
วารรสารการ จัดการสิ่งแวดล้อม, 9(1), 85-105.
ปาริชาติ วลัยเสถียร และคณะ. (2546). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. โครงการ
เสริมสร้าง ความรู้เพื่อชุมชนเป็นสุข (สรส.). กรุงเทพฯ. หน้า 348-387
พระมหาประพันธ์ สิริปญโญ. (2558). วิถีพุทธ : วิถีรักษ์สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิโกมลคีมทอง.
หน้า 14.
วินัย วีระวัฒนานนท์ และคณะ. (2540). สิ่งแวดล้อมศึกษาของกลุ่มประเทศอาเซียน-อินโดจีน. นครปฐม :
คณะสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. หน้า 185.
สมบัติ นามบุรี. (2562). ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจยวิชาการ ปีที่ 2 ฉบับที่
(5).
สมลักษณา ไชยเสริฐ. (2549). การพัฒนารูปแบบการมีส่วนร่วมของประชาชนในคณะกรรมการ ตรวจสอบ
และติดตามการบริหารงานตำรวจสถานีตำรวจนครบาล. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสวน
ดุสิต. หน้า 158-164.
สหชัย ชูอักษร. (2557). การบริหารจัดการมูลฝอยขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษาเทศบาลตำบล
โคกม่วง อำเภอเขาชัยสน จังหวัดพัทลุง (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).
มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา. หน้า 159-168
สุกาญจน์ รัตนเลิศนุสรณ์. (2550). หลักการจัดการสิ่งแวดล้อมแบบยั่งยืน. สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-
ญี่ปุ่น). หน้า 56-63.
สุธาวี กลิ่นอุบล. (2562). การศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทาง
ปรัชญาของ เศรษฐกิจพอเพียง บ้านหัวเขาจีน ตำบลห้วยยางโทน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. สาขา
วิชาพัฒนศึกษา ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยศิลปากร. หน้า 18.
เสาวคนธ์ เหลืองทองคำ, และเสรี วงษ์มณฑา. (2558) ลักษณะของการมีส่วนร่วม. วารสารวิชาการบัณฑิต
วิทยาลัยสวนดุสิต. 11(1), หน้า 19-29.
เสาวนีย์ เภรีฤกษ์. (2558). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเกี่ยวกับการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อม.
กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. หน้า 2
เสาวลักษณ์ ศักดิ์สิทธิ์. (2560). แนวทางการจัดการขยะมูลฝอยชุมชนในจังหวัดปทุมธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ. หน้า 172-185.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม
แห่งชาติฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566–2570). สำนักงานนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (2566). จำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นส่งผล
กระทบต่อสิ่งแวดล้อมอย่างไร. สืบค้นเมื่อ 3 มกราคม จาก
https://www.idahopress.com/ralos/how-a-surging-population-impacts-the-
environment/article_e4fc7f1c-c2a3-11ed-a1bb-
b71d3646b5f.html
โสภารัตน์ จาระสมบัติ. (2560). แนวทางออกแบบรีสอร์ทที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม. Viridian E-journal,
Silpakorn University, 10(3), 2642-2652.
อัจฉรา นาคอ้าย. (2560). การจัดการสิ่งแวดล้อม. กรงเทพฯ: ม.ป.พ. หน้า 45-51.
Gustafon and Hertting. (2017) Understanding Participatory Governance: An
Analysis of Participants’ Motives for Participation. American Review of Public
Administration47(5): 538-549.
Yass, B. A. R. (2015). The sustainable environmental management for the city: Art and policy
the case study is Salaimaniyah City.
