ลักษณะความเป็นผู้ประกอบการทางสังคมขององค์กรและนวัตกรรมเชิงสังคมที่มีต่อความยั่งยืนทางเศรษฐกิจขององค์กรธุรกิจในประเทศไทย
คำสำคัญ:
ความยั่งยืนทางเศรษฐกิจขององค์กร, คุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการทางสังคมขององค์กร, นวัตกรรมเชิงสังคมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยด้านคุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการทางสังคม ขององค์กรและปัจจัยด้านนวัตกรรมเชิงสังคมที่มีต่อความยั่งยืนทางเศรษฐกิจขององค์กรธุรกิจในประเทศไทย และ (2) ศึกษาความแตกต่างในหมวดอุตสาหกรรมที่ต่างกันกับความยั่งยืนทางเศรษฐกิจขององค์กรธุรกิจใน ประเทศไทยข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์เป็นค่าเฉลี่ยของข้อมูลรายปี พ.ศ. 2555-2557 ของบริษัทจดทะเบียน ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยจำนวน 402 องค์กร ซึ่งประกอบด้วย 8 หมวดอุตสาหกรรมทำการ วิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุด้วยวิธีเพิ่มตัวแปรอิสระแบบขั้นตอน และทดสอบความแตกต่างด้วยสถิติทดสอบของเวลช์ (Welch’s) ผู้วิจัยได้พัฒนาตัวแปรใหม่เชิงปริมาณเพื่อใช้ วัดปัจจัยด้านคุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการทางสังคมขององค์กรและปัจจัยด้านนวัตกรรมเชิงสังคม
ผลการวิจัยพบว่า (1) ตัวแบบสมการที่เหมาะสมที่สุด คือตัวแบบที่มีอัตราผลตอบแทนต่อสินทรัพย์ ทั้งหมดเป็นตัวแปรด้านความยั่งยืนทางเศรษฐกิจขององค์กร เนื่องจากผ่านเงื่อนไขของการวิเคราะห์สมการ ถดถอยพหุ (2) ปัจจัยคุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการทางสังคมขององค์กรและปัจจัยนวัตกรรมเชิงสังคมมีอิทธิพลต่อความยั่งยืนทางเศรษฐกิจขององค์กรธุรกิจในประเทศไทย ได้แก่ อัตราเงินปันผลตอบแทน ช่องทางการให้ข้อมูลกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และความร่วมมือกับองค์กรอื่นซึ่งส่งผลเชิงบวกต่ออัตราผลตอบแทน ต่อสินทรัพย์ทั้งหมดส่วนอัตราส่วนหนี้สินต่อส่วนของผู้ถือหุ้นส่งผลเชิงลบต่ออัตราผลตอบแทนต่อสินทรัพย์ ทั้งหมด และ (3) อัตราผลตอบแทนต่อสินทรัพย์ทั้งหมดของหมวดอุตสาหกรรมต่างๆไม่มีความต่างกัน ยกเว้นหมวดธุรกิจการเงินที่แตกต่างจาก 5 หมวดอุตสาหกรรม ได้แก่ หมวดเกษตรและอุตสาหกรรม อาหาร หมวดสินค้าอุตสาหกรรม หมวดอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้าง หมวดทรัพยากร และหมวดบริการ
References
ประมุข วงศ์ธนะเกียรติ. (2557). มั่งคั่งด้วยหุ้น ลงทุนอย่างมีคุณภาพ. สมุทรปราการ: มายเบสท์บุคส์.
อุษณีย์ ลิ่วรัตน์. (2559). หุ้นกลุ่มธนาคาร. กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
Aggarwal, P. (2013). Sustainability reporting and its impact on corporate financial performance: A literature review. Indian Journal of Commerce & Management Studies, 4(3), 51-59.
Ameer, R., & Othman, R. (2012). Sustainability practices and corporate financial performance: A study based on the top global corporations. Journal of Business Ethics, (108), 61-79.
Banker, R. D., Mashruwala, R., & Tripathy, A. (2014). Does a differentiation strategy lead to more sustainable financial performance than a cost leadership strategy? Management Decision, 52(5), 872-896.
Bartlett, D. (2009). Embedding corporate responsibility: The development of a transformationalmodel of organizational innovation. Corporate Governance, 9(4), 409-412.
Bates, S. M. (2012).The Social Innovation Imperative: Creating winning products, services, and programs that solve society’s most pressing challenges. New York: McGraw-Hill.
Crainer, S., & Dearlove, D. (2014). Thinkers 50 innovation: Breakthrough thinking to take your business to the next level. New York: McGraw-Hill.
Dabas, C. S. (2011). Doing well by doing good or doing smart? – Antecedents and outcomes of corporate social performance (Doctoral dissertation). Michigan, US: Michigan State University. (UMI No. 3472830)
Daily, A. P. (2014). Social Innovation and Innovation Champions: An Analysis of Public and Private Processes (Doctoral dissertation).Virginia, US: Virginia Commonwealth University. (UMI No.3622750)
Dave, P., Wadhwa, V., Aggarwai, S., & Seetharaman, A. (2013). The impact of research and development on the financial sustainability of information technology (IT) companies listed on the S&P500 index. Journal of Sustainability Development, 6(11), 123-138.
Delai, I., & Takahashi, S. (2011). Sustainability measurement system: A reference model proposal. Social Responsibility Journal, 7(3), 438-471.
Do, S. G. (2009). Impacts of social capital on entrepreneurship, innovation, and economic development in the Knowledge Economy (Doctoral dissertation). Virginia, US: George Mason University. (UMI No. 3393615)
Ergin, E. (2012). Corporate governance ratings and market-based financial performance: Evidencefrom Turkey. International Journal of Economics and Finance, 4(9), 61-68.
Gandy, J. D. (2012). The relationship between social entrepreneurship and organizational effectiveness (Doctoral dissertation).Texas, US: Dallas Baptist University. (UMI No.3547013)
Haat, M. H. C., Rahman, R. A., & Mahenthiran, S. (2008). Corporate governance, transparency and performance of Malaysian companies. Managerial Auditing Journal, 23(8), 744-778.
Hadad, S. & Gauca, O. (2014). Social impact measurement in social entrepreneurship organizations. Management & Marketing: Challenges for the Knowledge Society, 9(2), 119-136.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis. (7thed.). US: Pearson Education Limited.
Harazin, P., & Kosi, K. (2013). Social challenges: Social innovation through social responsibility. Social and Management Sciences, 21(1), 27-38.
Hervieux, C., Gedajlovic, E., & Turcotte, M. B. (2010). The legitimization of social entrepreneurship. Journal of Enterprise Communities: People, and Places in the Global Economy, 4(1), 37-67.
Jackson, C. A. (2014). Corporate social responsibility training: Exploring the antecedents to corporate social entrepreneurship (Doctoral dissertation). Kansas, US: Kansas State University. (UMI No. 3627741)
Jiao, H. (2011). A conceptual model for social entrepreneurship directed toward social impact on society. Social Enterprise Journal, 7(2), 130-149.
Jones, S., Frost, G., Loftus, J., & van der Laan, S. (2007). An empirical examination of the market returns and financial performance of entities engaged in sustainability reporting. Australian Accounting Review, 17(1), 78-87.
Joseph, C. (2013). Understanding sustainable development concept in Malaysia. Social Responsibility Journal, 9(3), 441-453.
Kane, G. (2011). The Green Executive: Corporate Leadership in a Low Carbon Economy. New York: Earthscan.
Keohane, G. L. (2013). Social entrepreneurship for the 21th century: Innovation across the nonprofit, private, and public sectors. New York: McGraw-Hill.
Lipunga, A. M. (2014). Corporate governance practices in commercial banking sector of Malawi: Evidence from annual reports. Journal of Applied Finance & Banking, 4(5), 115-133.
Long, G., & Marwa, N. (2015). Determinants of financial sustainability of microfinance institutions in Ghana. Journal of Economics and Behavioral Studies, 7(4), 71-81.
Mathew, S. K., & Rajan, T. (2013). Sustainability as an imperative and an opportunity: The case of Infosys Limited. Emerald Emerging Markets Case Studies, 3(2), 1-16.
Mauchet, M. (2011). Managers’ Perceptions of Organizational Learning and Organizational Innovativeness in a Global Healthcare Organization (Doctoral dissertation). Washington DC, US: George Washington University. (UMI No. 3448977)
McDermott, B. & Sexton, G. (2008). Leading Innovation (2nded.). US: Nova Vista.
McPhee, W. (2014). A new sustainability model: Engaging the entire firm. Journal of Business Strategy, 35(2), 4-12.
Michelon, G. (2011). Sustainability disclosure and reputation: A comparative study. Corporate Reputation Review, 14(2), 79-96.
Minks, M. (2011). Social innovation: New solutions to social problems (Master’s Thesis). Washington DC, US: Georgetown University.(UMI No. 1490953)
Mitchell, S. F. (2012). An empirical investigation: How small to mid-sized enterprises use innovation on the path toward ecological sustainability (Doctoral dissertation). New Hampshire, US: University of New Hampshire. (UMI No. 3537809)
Movassaghi, H. & Bramhandkar, A. (2012). Sustainability strategies of leading global firms and their financial performance: A comparative case based analysis. Journal of Applied Business and Economics, 13(5), 21-34.
Pandey, C. L. (2014). The limits of climate change agreements: From past to present. International Journal of Climate Change Strategies and Management, 6(4), 376-390.
Rahman, M. A. & Mazlan, A. R. (2014). Determinants of financial sustainability of microfinanceinstitutions in Bangladesh. International Journal of Economics and Finance, 6(9), 107-116.
Saul, P. (2011). Social innovation Inc.: 5 strategies for driving business growth through social change. USA: HB Printing.
Savitz, A. W. (2013). Talent, transformation, and the triple bottom line: How companies can leverage human resources to achieve sustainable growth. San Francisco: Jossey-Bass.
Siew, R. Y. J., Balatbat, M. C. A., & Carmichael, D. G. (2013). The relationship between sustainability practices and financial performance of construction companies. Smart and Sustainable Built Environment, 2(1), 6-27.
Siminica, M., Craciun, L., & Dinu, A. (2015). The impact of corporate sustainability strategies on the financial performance of Romanian companies in the context of green marketing. Amfiteatru Economic, 17(40), 994-1010.
Stanley, S. (2012). The Evolution of Sustainability: A Public Relations and Business Argument. (Master’s Thesis). California, US: University of Southern California. (UMI No. 1529056)
Szekely, F. & Strebel, H. (2013). Incremental, radical and game-changing: Strategic innovation for sustainability. Corporate Governance, 13(5), 467-481.
Vintila, G., & Gherghina, S. C. (2012). An empirical examination of the relationship between corporate governance ratings and listed companies’ performance. International Journal of Business and Management, 7(22), 46-61.
Wood, M.W. (2014). Addressing Sustainability in an Entrepreneurship Ecosystem: A Case Study of a Social Incubator in Mexico (Doctoral dissertation). Arizona, US: Arizona State University. (UMI No. 3619598)
Yang, C. (2011). The Role of IS-enabled Capability in Corporate Sustainability: Evidence from China. (Doctoral dissertation). Hong Kong, China: Hong Kong Baptist University. (UMI No. 3510938)
Yu, Y., Dong, X., Shen, K. N., Khalifa, M., & Hao, J. (2013). Strategies, technologies, and organizational learning for developing organizational innovativeness in emerging economies. Journal of Business Research, 66, 2507-2514.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสุทธิปริทัศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารสุทธิปริทัศน์ก่อนเท่านั้น
