การศึกษาและพัฒนาความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้
คำสำคัญ:
ความฉลาดทางสังคม, การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน, โปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้ 2) ศึกษาระดับความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา ภาคใต้ 3) เพื่อเปรียบเทียบผลการใช้โปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษาชั้นปีที่ 1-4 ในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐภาคใต้ แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 เป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษาในระดับชั้นชั้นปีที่ 1-4 จำนวน 900 คน ใช้ในการศึกษาองค์ประกอบของความฉลาดทางสังคม กลุ่มที่ 2 เป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษาชั้นปีที่ 1-4 มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา จำนวน 20 คน โดยการสุ่มอย่างง่าย แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน กลุ่มทดลอง เข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความฉลาดทางสังคม ส่วนกลุ่มควบคุมไม่ได้รับการฝึกอบรมใดๆ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดความฉลาดทางสังคม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .85 และโปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความฉลาดทางสังคมของนัก ศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้ มีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ ระหว่าง 0.6-1.0 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ (Repeated Measures ANOVA)
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
1. การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้ พบว่า องค์ประกอบของความฉลาดทางสังคมประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ คือ องค์ประกอบด้านการตระหนักรู้ทางสังคม ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย ได้แก่ การรับรู้ผู้อื่น การเข้าใจผู้อื่น การเห็นอกเห็นใจผู้อื่น องค์ประกอบด้านการรู้คิดทางสังคม ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย ได้แก่ การรู้คิดในพฤติกรรม การมีข้อสนเทศทางสังคม การตัดสินสภาพการณ์ทางสังคม และองค์ประกอบด้านการมีทักษะทางสังคม ประกอบด้วยองค์ประกอบย่อย ได้แก่ การแสดงออกทางอารมณ์ การแสดงออกทางสังคม การสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม องค์ประกอบทั้งหมดนี้ มีค่าความเหมาะสมพอดีกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐานอยู่ในเกณฑ์สูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สามารถวัดองค์ประกอบของความฉลาดทางสังคมได้
2. ระดับความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้ จำนวน 900 คน อยู่ในระดับปานกลาง
3. ความฉลาดทางสังคมของนักศึกษากลุ่มทดลองที่เข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความฉลาดทางสังคม ก่อนการทดลองและหลังการทดลองและเมื่อสิ้นสุดการติดตามผลแตกต่างกันอย่างมีนัย สำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แสดงว่า กลุ่มฝึกอบรมมีผลทำให้ความฉลาดทางสังคมของนักศึกษาเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น
4. ความฉลาดทางสังคมของนักศึกษากลุ่มทดลองที่เข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความฉลาดทางสังคม และกลุ่มควบคุมที่ไม่เข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มฝึกอบรมเพื่อพัฒนาความฉลาดทางสังคม ก่อนการทดลองและหลังการทดลอง เมื่อสิ้นสุดการติดตามผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
References
กรมสุขภาพจิต. (2554). คลังความรู้ทางวิชาการด้านสุขภาพจิตและจิตเวช. สืบค้นเมื่อ 3 สิงหาคม 2554. จาก www.klb.go.th.
คมเพชร ฉัตรศุภกุล. (2546). กิจกรรมกลุ่มในโรงเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พัฒนาศึกษา.
ชวน เพชรแก้ว. (2534). นิสัยและบุคลิกภาพของชาวใต้ที่มีผลกระทบต่อการพัฒนา. พื้นบ้านพื้นเมืองถิ่นไทยทักษิณ. กรุงเทพฯ: บริษัทอมรินทรพริ้นติ้งกรุ๊พ จำกัด.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2544). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: เทพเนรมิตการพิมพ์.
ธัญญา ผลอนันต์, และจุไรพร วิสุทธิกุลพาณิชย์. (2551). ใช้หัวก่อน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ขวัญข้าว’94.
พสุ เตชะรินทร์. (2549). ความฉลาดทางสังคม. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2552. จาก http://www.nidambe11.net/ekonomiz/2006q4/2006dec05p6.htm.
ยุทธ ไกรวรรณ์. (2545). พื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ล้วน สายยศ, และอังคณา สายยศ. (2543). การวัดผลการเรียนรู้. พิมพ์ครั้งที่ 2: กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.
วิเชียร เกตุสิงห์. (2538). ค่าเฉลี่ยกับการแปลความหมาย: เรื่องง่ายๆ ที่บางครั้งก็พลาดได้. ข่าวสารวิจัยการศึกษา. 18(3), 8–11.
สุภมาส อังสุโชติ, สมถวิล วิจิตรวรรณา, รัชนีกูล ภิญโญภาณุวัฒน์. (2552). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์ เทคนิคการใช้โปรแกรม RISREL. กรุงเทพฯ: มิชชั่นมิเดีย.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2552). กรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. มปป.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2553). สถิติอุดมศึกษา. สืบค้นเมื่อ 7 กรกฎาคม 2552. จาก http://www.mua.go.th.
อาคม เดชทองคำ. (2546). ตัวตนของคนใต้ มุมมองผ่านงานวิจัยหัวเชือกวัวชน. วารสารปาริชาติ. 15(2), 33-42.
Albrecht Karl. (2006). Social Intelligence: The New Science of Success. San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
Buzan Tony. (2002). The Power of Social Intelligence. London: Martins. Ltd.
Geldard, Kathryn; & Geldard, David. (1999). Counseling Adolescents: The Pro-Active Approach. London: Sage Publications.
Goleman, Danial. (2006). Social Intelligence : The New Science of Human Relationship. New York: Arrow bo139,237 oks.
John F. Kihlstrom, & Nancy cantor. (2000). Handbook of Intelligence. Cambridge University Press.
Kosmitzki, C. & John, O.P. (1993). The implicit use of explicit conceptions of social intelligence. Personality and Individual Differences, 15, pp.11-23.
Marlowe, Jr. (1986). Social Intelligence: Evidence for Multidimensionality and Construct Independence. Journal of Educational Psychology. 78, pp.52-58.
Nelson-Jones, Richard. (1992). Group Leadership: A Training Approach. California: Brook/Cole.
Stevens, James. (1996). Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Szymanska, K., and Palmer, S. (2000). Cognitive Counseling and Psychotherapy. Thousand Oaks, CA : SAGE.
Thompson A. Rosemarry. (2003). Counseling Techniques: Improving Relationships with Others, Ourselves, Our Families and Our Environment. 2nd ed. New York: Brunner-Rutledge.
Vasilova K., Vyrost J. (2004). Solving Interpersonal Situation as The Indicator Of Social Intelligence. Studia Psychologica. 46, pp. 279-285.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสุทธิปริทัศน์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสุทธิปริทัศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารสุทธิปริทัศน์ก่อนเท่านั้น