REASONS FOR AND ATTITUDES TOWARDS MANDARIN CHINESE STUDY OF MAEJO UNIVERSITY UNDERGRADUATE STUDENTS
Keywords:
Reasons for study, Attitudes, Mandarin Chinese Study, Maejo University Undergraduate StudentsAbstract
The proposal of this research is to study reasons for and attitudes towards Mandarin Chinese study of Maejo University Undergraduate Students. Samples are students in Bachelor’s degree of Maejo University Chiangmai of 400 persons. The research indicates that: reasons in selection of learning MandarinChineseof respondents in top five priorities are; 1) Having an opportunity to find work with high income easily 2) Earning a living in various occupations 3) Requiring more knowledge in Mandarin Chinese4) Using for tourism purpose and 5) It can be used in daily life, respectively. Attitude towards learning Mandarin Chinese in general is in high level which is divided into 5 areas: the importance of Mandarin, content, teaching and learning method, educational activity arrangement, utilization of instructional medias and educational support; and Mandarin Chinese instructor. Attitude towards importance of Mandarin, the highest level, is Mandarin can increase an opportunity for career advancement. Attitude towards content of Mandarin, the highest level, is the content is useful for career in the future. Attitudetowards the teaching and learning method, the highest level, is the activities for remembering vocabulary. Attitude towards organization of study activities is speaking practice which is organized regularly to improve pronunciation skill. Attitude towards utilization of instructional medias and educational support, the highest level, is study documents which help student to understand and improve their knowledge. Regarding attitude towards Mandarin Chinese instructor, the highest level, is reliable of teachers’ experience
References
กนกพร ศรีญาณลักษณ์. (2551). รูปแบบการเรียนภาษาจีนของนิสิต คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารศึกษาศาสตร์, 19(3), 15-26.
กองเทพ เคลือบพณิชกุล. (2542). การใช้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
โกชัย สาริกบุตร. (2544). การเรียนการสอนภาษาไทยในบริบทไทยศึกษาสำหรับชาวต่างประเทศ. การสัมมนาระดับภูมิภาคว่าด้วยการเรียนการสอนภาษาไทยในบริบทไทยศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สถาบันเอเชียศึกษา ศูนย์จีนศึกษา. (2551). การเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทย: ระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจนจิรา มหาราช. (2555). พฤติกรรมและความพึงพอใจในการเลือกเรียนภาษาต่างประเทศในสถาบันสอนของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (รายงานผลการวิจัย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ซานซาน เปา. (2555). การจัดการเรียนการสอนภาษาจีนของครูอาสาสมัครจีน จากสำนักงานส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีนนานาชาติแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน (ฮั่นปั้น) ณ จังหวัดเชียงราย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ณัชชา ประกฤติพงศ์. (2545). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความต้องการเรียนต่อภาษาญี่ปุ่นในะดับชั้นที่สูงขึ้น: กรณีศึกษา ณ สถาบันภาษาเขตกรุงเทพ (ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
ธิดารัตน์ งามนิกร. (2555). ทัศนคติและความพึงพอใจของชาวพม่าที่เรียนภาษาไทยในโรงเรียนสอนภาษาของมูลนิธิร่วมมิตรไทย-พม่า (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ธิติญา แสงมณี. (2546). สภาพปัญหาและแนวทางในการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาไทยสำหรับนักเรียนชาวต่างประเทศโรงเรียนนานาชาติเชียงใหม่ (ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นาที เกิดอรุณ. (2538). การเปรียบเทียบความสามารถในการรับรู้ทางสายตาของเด็กในระดับก่อนเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินที่ฝึกทักษะด้วยการได้ยินที่ฝึกทักษะด้วยการเล่นเกมและการใช้แบบฝึก (ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นิติภูมิ นวรัตน์. (2545). การพัฒนาบัณฑิตให้พร้อมแข่งขันกับนานาชาติในยุคไร้พรมแดน. เชียงราย: มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
ปทิดตา กิจศิริบุญ. (2548). การวิเคราะห์ความต้องการการเรียนภาษาจีนของนักศึกษาระดับปริญญาตรีสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
พัทธยา จิตต์เมตตา. (2550). แนวคิด: เทคนิควิธีสอนโดยภาษาไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ยุวดี ถิรธราดล. (2550). การศึกษาปัญหาการเรียนรู้ pinyin ของนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
รพี สิทธิไชยากุลและคณะ. (2551). การศึกษาความต้องการศึกษาต่อสาขาวิชาภาษาจีน คณะศิลปศาสตร์ประยุกต์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
วิมลรัตน์ สุนทรโรจน์. (2545). เอกสารประกอบการสอนวิชา 0506703 พัฒนาการเรียนการสอน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิชชุดา โรจนสวัสดิ์วงศ์. (2557). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการอ่านตัวอักษรจีนโดยใช้ตัวกำกับเสียงแบบสัทอักษร pinyin ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยอาชีวศึกษาเทคนิคบริหารธุรกิจกรุงเทพ.
วันรักษ์ มิ่งมณีนาคิน. (2546). สารานุกรมเศรษฐกิจจีน. กรุงเทพฯ: ผู้จัดการ.
ศรีวิไล พลมณี. (2545). พื้นฐานการสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์จีนศึกษาสถาบันเอเชียศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2551). การเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทย: ระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์ภาษาและวัฒนธรรมจีนสิรินธร. (ม.ป.ป). ปัญหาการสอนภาษาจีนในไทย. เชียงราย: มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
สายฝน วรรณสินธพ. (2554). ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการออกเสียง พยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ในภาษาจีนกลางของนักศึกษาวิชาเอกภาษาจีนและนักศึกษาคณะแพทย์แผนจีนมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสาร มฉก วิชาการ, 14(28),97-108.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2549). แผนยุทธศาสตร์ส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีนเพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ (พ.ศ. 2549 - 2553). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
สุจริต เพียรชอบ และสายใจ อินทรัมพรรย์. (2536). วิธีสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรชัย ปัทมผดุงศักดิ์. (2552). ภาษาจีนพื้นฐาน1. กรุงเทพฯ: บริษัทสำนักพิมพ์แม็ค จำกัด.
สุภัทยา ทวีศรี. (2545). เจตคติต่อวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนบ้านเมืองนะ สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาอำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2535). วิธีสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฮาวเอี้ยน ไบร์. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเรียนภาษาจีนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในจังหวัด (วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Grasha, A. & Reichmann, S. (1975). Workshop Handout on Learning Styles. Ohio: Faculty Resource, University of Cincinnati.
Gardner, R.C. (1985). Social psychology and second language learning: The role of attitudes and motivation. London: Edward Arnold publishers.
Herrero, A.H. (2005). Content-based instruction in an English oral communication course at the University of Costa Rica. ActualidadesInvesticativesen Education, 5(2),1-28.
Kathleen, B. E. (1999). Speaking: a critical skill and a challenge. CALICO, 16(3), 277.
Murphy, T. (1990). The song stuck in my head phenomenon: a melodic din in the LAD?. System, 18(1), 53-64.
National Bureau of Statistics of China. (2015, December 10). Retrieved from http://www.stats.gov.cn/english/statisticaldata/AnnualData/
Sua, T. Y., Ngah, K., & Darit, S. M. (2013). Parental choice of schooling, learning processes and inter-ethnic friendship patterns: The case of Malay students in Chinese primary schools in Malaysia. International Journal of Educational Development, 33(4), 325-336.
Ward, L. F. (1994). Young Children Learning Languaged. New York: Cambridge University Press
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Content and information of the article published at Suthiparithat Journal are based on the sole opinions and responsibility of author(s) only. Neither the editorial board involve in......
