FACTORS RELATED TO THE SUCCESSFUL OF SUFFICIENCY ECONOMY VILLAGE
Keywords:
The Successful of Sufficiency Economy VillageAbstract
This research was entitled “Factors Related to the Successful of Sufficiency Economy Village”. Its objectives were to study on the following issues: 1) the levels of successful of being sufficiency economy village; 2) the factors relating to the successful of being sufficiency economy village; 3) the problems of and obstacles to developing sufficiency economy village; and 4) the ways of developing sufficiency economy village. The population used in this study consisted of 319 members of Moobansalasuk, the Village 1, of which 135 samples were drawn and also 215 members of Moobanbankhok, the Village 7, of which 91 samples were drawn; so the total number of population was 534, and of sample 226. This questionnaire was used as the instrument for collecting data. The statistical procedures used in analyzing data were percentage, mean, standard deviation, and Pearson Correlation Coefficient (r) or Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient.
The findings were as the following factors relating to the successful of being sufficiency economy village of Moobansalasuk as well as that of Moobanbankhok were the same in 8 aspects: technological, economic, natural resources, psychological, socio-cultural, participation, village leader, and governmental support that, on the whole, these all eight factors were of statistically significant relation to the success of being a sufficiency economy village at the level of 0.01, 0.05
References
กานดาพันธุ์ วันทยะ. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการพึ่งพาตนเองตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงในจังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การเมือง). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กีรติ เกิดคำ. (2552). ความสำเร็จของนโยบายปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของบ้านสันติสุข หมู่ที่ 5 ตำบลแม่ลาหลวง อำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน. (การค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิตสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จำรัส โคตะยันต์. (2553). ความสำเร็จในการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง “อยู่เย็น เป็นสุข” กรณีศึกษาหมู่บ้านก้างปลา ตำบลหนองไผ่ อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จิราณีย์ พันมูล. (2554). กระบวนการพัฒนาชุมชนสู่วิถีเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาบ้านนาเวียง อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพัฒนาสังคม).กรุงเทพฯ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
จิรายุ อิศรางกูร ณ อยุธยา. (2549). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงคืออะไร. สืบค้น 21 กุมภาพันธ์ 2556, จาก http://www.rdpb.go.th/RDPB/front/WhatSufficiencyEconomy.aspx
ติน ปรัชญพฤทธิ์. (2519). ภาวะผู้นำและการมีส่วนร่วม เอกสารการสอนชุดวิชาพฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ หน่วยที่ 11. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
น้ำฝน ผ่องสุวรรณ. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการประยุกต์ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในจังหวัด สมุทรสงคราม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ประเวศ วะสี. (2540). แผนพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: บริษัท กรีน ปัญญาญาณ.
ปรียานุช ธรรมปิยา. (2555). วิกฤตเศรษฐกิจ 2540 กับปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
พจนันท์ กองมาก. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการยอมรับรูปแบบกิจกรรมของเกษตรกรในนิคมเศรษฐกิจพอเพียงอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตสาขาวิชาการใช้ที่ดินและการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พิทยา บวรวัฒนา. (2549). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ. กรุงเทพฯ: ศักดิโสภาการพิมพ์.
มูลนิธิชัยพัฒนา. (ม.ป.ป.). เศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้น 20 กุมภาพันธ์ 2556, จากhttp://www.chaipat.or.th/chaipat/index.php?option=com_content&view=article&id=3579&catid=266:-2553&Itemid=203
ยุวัฒน์ วุฒิเมธี. (2526). การพัฒนาชุมชนและการพัฒนาชนบท. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัด ไทยอนุเคราะห์ไทย.
วรารัตน์ พันธ์สว่าง และคณะ. (2552). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการนำนโยบายไปปฏิบัติของหมู่บ้านตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษา: บ้านคลองมะแพลบ หมู่ที่ 9 ตำบลศรีภิรมย์ อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก. (การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะ). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วันชัย พละไกร. (2550). ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความสำเร็จของหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษาบ้านตำแย ตำบลม่วงสามสิบ อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตสาขาวิชาสังคมเพื่อการพัฒนา). อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี.
วิบูลย์ ตรีถัน. (2539). การวางแผนแบบมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาการศึกษานอกระบบ). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วิศาล ทำสวน. (2550). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการเป็นหมู่บ้านต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษาหมู่บ้านป่าไผ่ หมู่ที่ 2 ตำบลแม่โป่ง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศึกษา). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2547). ทฤษฎีและกลยุทธ์การพัฒนาสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2549). ประมวลคำในพระบรมราโชวาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ตั้งแต่พุทธศักราช 2493-2549 ที่เกี่ยวข้องกับปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2550). การประยุกต์ใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (ม.ป.ป.). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับ 11. สืบค้น 20 กุมภาพันธ์ 2556, จาก http://www.nesdb.go.th/Default.aspx?tabid=395
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2552). การใช้สถิติในงานวิจัยอย่างถูกต้องและได้มาตรฐานสากล. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด สามลดา กรุงเทพมหานคร.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2549). หลักธรรมทำตามรอยยุคลบาท. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ด่านสุธาการพิมพ์.
เสนาะ ติเยาว์. (2544). หลักการบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Cohen, J.M. and Uphoff, N.T. (1980). Rural Development Participation : Concepts and Measure for Project Design Implementation and Evaluation. The Rural Development Committee
Center International Studies. New York: Cornell University.
Du Brin, A.J. (2014). Leadership: Research Finding, Practice, and Skills. (8th ed). Boston: Houghton Mifflin Company.
Fiedler, F.E. (1967). A Theory of Leadership Effectiveness. New York: McGraw-Hill Book Company.
Hodge B.J. and Herbert J.J. (1970). Management and Organization Behavior. New York: John Willey & Sons.
Likert, R. (1961). New Patterns of Management. New York: McGraw-Hill Book Company.
Raymond, B. (1972). Fundanamental of Leadership Readings. Massachusetts Addison: Wesley Publishing Company.
United Nations. (1978). Popular Participation in Decision making for Development. New York: United National Publication.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Content and information of the article published at Suthiparithat Journal are based on the sole opinions and responsibility of author(s) only. Neither the editorial board involve in......
