การดำเนินกิจกรรมในการฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดโดยวัดเป็นศูนย์สงเคราะห์และฟื้นฟู ผู้ติดยาเสพติดตามหลักอายุวัฒนธรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ ๑)เพื่อศึกษาการดำเนินกิจกรรมในการฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดโดยวัดเป็นศูนย์สงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติด ๒)เพื่อศึกษาหลักอายุวัฒนธรรม เป็นการวิจัยแบบ ระหว่างการวิจัยเชิงทดลอง ประเภทกึ่งทดลองกลุ่มเดียวทดสอบก่อนและหลังทดลอง  และวิจัยเชิงคุณภาพ พื้นที่และกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา ๓ แห่ง ได้แก่ ศูนย์สงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดวัดตาไก้พลวง บุรีรัมย์ ศูนย์สงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดวัดสะพาน กรุงเทพมหานครและ ศูนย์สงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดสำนักแม่ชีปฏิบัติธรรมเขาพระ สุพรรรณบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงทดลอง ทั้ง ๓ แห่ง จำนวน ๗๓ คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลก ใช้แบบสัมภาษณ์ในการสนทนากลุ่ม ประกอบด้วย ผู้ติดยาเสพติดที่เข้าร่วมกิจกรรมในการฟื้นฟูตามหลักอายุวัฒนธรรม ผู้ดูแลกิจกรรม และผู้เชี่ยวชาญ ทั้ง ๓ แห่ง จำนวน ๒๐ คน วิเคราะห์และแปลผลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ โดยค่าสถิติพื้นฐานได้แก่ค่าร้อยละ  ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  ค่าสถิติสำหรับเปรียบเทียบได้แก่ ค่าสถิติที (t - test) และ ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ๑) พื้นที่ศึกษา มีหลักธรรมที่นำมาประยุกต์ในการสงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดได้แก่ เบญจศีล เบญจธรรม พรหมวิหาร ๔ ความกตัญญูกตเวที กฎแห่งกรรม ปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ สวดมนต์ ไหว้พระ และบวชปฏิบัติกิจสงฆ์ ๒) หลักอายุวัฒนธรรม คือ ธรรมที่เกื้อกูลแก่อายุ หรือ ธรรมที่ส่งเสริมสุขภาพ ธรรมที่ช่วยให้อายุยืน ประกอบด้วย ๑. สัปปายการี ๒. สัปปาเย มัตตัญญู ๓. ปริณตโภชี ๔. สีลวา และ ๕.กัลยาณมิตตะ  ๓) บูรณาการการดำเนินกิจกรรมในการฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดโดยวัดเป็นศูนย์สงเคราะห์และฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดด้วยหลักอายุวัฒนธรรม ๓.๑ กิจกรรมในการฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดตามหลักอายุวัฒนธรรม ๓.๒ คุณภาพชีวิตของผู้ติดยาเสพติด ๔) องค์ความรู้ใหม่เกี่ยวกับ “ รูปแบบการบูรณาการการดำเนินกิจกรรมในการฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดโดยวัดเป็นศูนย์