SUPERIOR’S PERSONAL CHARACTER AFFECTING EMPLOYEES’ NONVERBAL SATISFACTION
Keywords:
Personal Character, Nonverbal SatisfactionAbstract
A study of superior’s personal character affecting employees’ nonverbal satisfaction aims to investigate the relationship between superior’s personal characters (gender and age) and the employee's nonverbal satisfaction. The sample of the study consisted of 200 (superior = 100, subordinate = 100 person) permanent personals in private organization. Chi-Square is used to analyze the data.
The results of this study revealed that there is relationship between gender of superiors and the employee's nonverbal satisfaction in every aspect. By age, the superiors with different age related in their satisfaction regarding the type of manner use in nonverbal with subordinate, while they did not relate in types of contact and the use of eyes and eyebrows.
References
กาญจนา โชคเหรียญสุขใจ. (2550). การสื่อสารเชิงอวัจนภาษารูปแบบและการใช้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จาระไน แกลโกศล. (2543). เอกสารการสอนชุดวิชาหลักและทฤษฎีการสื่อสาร หน่วยที่ 10 (พิมพ์ครั้งที่ 18). นนทบุรี: สาขาวิชานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ณจิต ดีปานวงศ์. (2539). อิทธิพลของอวัจนภาษาของนักร้องแกรมมี่ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ต่อเยาวชน (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์พัฒนาการ ภาควิชาการประชาสัมพันธ์ บัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิดารัตน์ วัฒนไพโรจน์. (2543). ความพึงพอใจของผู้โดยสารที่มีต่อกรสื่อสารระหว่างบุคคลของพนักงานต้อนรับสายการบินไทย ศึกษากรณี: ผู้โดยสารที่ใช้เส้นทางบนินในทวีปเอเชีย (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์ธุรกิจ คณะนิเทศศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
นิดา มีสุข. (2546). เอกสารประกอบการเรียนวิชา ทย 101 ภาษาไทย 1. สงขลา: ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ปรมะ สตะเวทิน. (2540). หลักนิเทศศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรพรหม ชมงาม. (2550, มกราคม, 31). เอกสารประกอบการบรรยายในชั้นเรียน วิชา สบ. 601 การสื่อสารเพื่อสารความสัมพันธ์. สาขาวิชาการสื่อสารระหว่างบุคคล คณะนิเทศศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มารยาท ปานุราช. (2539). ความพึงพอใจในการติดต่อสื่อสารและการปฏิบัติงานของพนักงานการประปานครหลวง (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์พัฒนาการ ภาควิชาการประชาสัมพันธ์ บัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ์. (2540). เอกสารการสอนชุดวิชาพฤติกรรมการสื่อสาร หน่วยที่ 4 (ฉบับปรับปรุง). นนทบุรี: สาขาวิชานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เรวัตร สมบัติทิพย์. (2543). การติดต่อสื่อสารในองค์การ: กรณีศึกษาบริษัทซีเกท เทคโนโลยี (ประเทศไทย) จำกัด (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วิชชา สันทนาประสิทธิ์. (2543). การนำเสนอภาพความเป็นชายในภาพยนตร์ไทยระหว่างปีพ.ศ. 2541-2542 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน ภาควิชาการสื่อสารมวลชน บัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ชวลิต ประภวานนท์, สมชาย หิรัญกิตติ, สมศักดิ์ วานิชยาภรณ์, และสุดา สุวรรณาภิรมย์. (2539). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: วิสิทธิ์พัฒนา.
สุวัฒนา เลี่ยมประวัติ, และกันทิมา วัฒนประเสริฐ. (2539). วิเคราะห์การใช้คำและการแปรของภาษาของคนสามระดับอายุในชุมชนลุ่มน้ำท่าจีน (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
อรุณี อรุณเรือง. (2533). การเปลี่ยนแปลงวรรณยุกต์โทในภาษาไทยกรุงเทพฯ ตามระดับอายุผู้พูด (วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาตรหาบัณฑิต คณะอักษรศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อวยพร พานิช, ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์, และเมตตา กฤตวิทย์. (2536). ภาษาเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Martin, H. (1971). International family health encyclopedia (Volume 2). California: Afe Press.
Schumacker, R. E., and Lomax, R. G. (2012). A beginner’s guide to structural equation modeling. New York: Routledge. Taylor & Francis Group.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Content and information of the article published at Suthiparithat Journal are based on the sole opinions and responsibility of author(s) only. Neither the editorial board involve in......
