LABOR FORCE STRATEGIC DEVELOPMENT IN THE AUTOMOTIVE INDUSTRY AND THE AUTOMOTIVE PARTS IN THAILAND
Keywords:
Automotive Industry, Automotive Industry and Automotive Spare Parts, Labor ForcesAbstract
The purposes of this research were 1) to study the conditions of labor forces productions of Vocational Institutes where their curriculum related to the automotive and auto parts industry, 2) to study the required skills of labor forces which meet the owners requirements in the automotive and auto parts industry, 3) to study the expected capacity of labor forces affecting labor forces development strategy in the automotive and auto parts industry, 4) to study internal and external factors influencing labor forces development strategy in the automotive and auto parts industry in Thailand, and 5) to illustrate the strategies for labor forces development in the automotive and auto parts industry in Thailand
The results of this research were the following strategies; Strategy 1: Improve the language skills using in workplace to meet international standards in the automotive and auto parts industry, Strategy 2: Development of professional standards and standards development in the automotive and auto parts industry in order to be in line with world class standard, Strategy 3: Development of database systems of the labor forces in the automotive and auto parts industry for other related enterprises entirely, Strategy 4: Establish Human Resources Institutes for all levels in both Vocational Institutes and all concerned organizations in the automotive and auto parts industry, Strategy 5: Development of innovation and technology capabilities of labor forces in the automotive and auto parts industry, Strategy 6: Promoting entrepreneurs in the automotive and auto parts industry to focus on qualifying their production processes in order to meet ISO standards, and Strategy 7: Motivating labor forces into the employment systems and developing the usage of employment systems which are used by entrepreneurs.
References
กฤษณ์ จันทโนทก. (2560). แผนยุทธศาสตร์ 20 ปี. สืบค้นเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2560, จาก https:// www.finnomena.com/kris- chantanotoke/20-year-strategy.
กองบริหารทรัพยากรบุคคล, กรมพัฒนาฝืมือแรงงาน. (2560). แผนบริหารกำลังคนกรมพัฒนาฝีมีอแรงงาน (พ.ศ. 2558-2562). สืบค้น 17 มิถุนายน 2561, จาก http://home.dsd.go.th/hr/web/index_wcag.php.
จงจิตต์ ฤทธิรงค์ และรีนา ต๊ะดี. (2558). ข้อท้าทายในการผลิตแรงงานฝีมือไทยเพื่อเข้าสู่ตลาดแรงงาน ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. (ออนไลน์). สืบค้น 12 มิถุนายน 2561, จาก. https://www.tcithaijo.org/index.php/Ratchaphruekjournal/article/view/90910/71389
ณรงค์วิทย์ แสนทอง. (2547). Competency เพื่อการประเมินผลงานประจำปี กรุงทพฯ: เอชอาร์ เซ็นเตอร์ จำกัด.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2555). ภาพรวมตลาดแรงงานไทย. สืบค้น 12 มิถุนายน 2561, จาก. https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/ArticleAndResearch/DiscussionPaper/DP012013.pdf
บวร เทศารินทร์. (2560). ประเทศไทย 4.0 โมเดลเศรษฐกิจใหม่. สืบค้น 21 กรกฎาคม 2560, จาก http://www.drborworn.com/articledetail.asp?id=16233
ปกรณ์ ปรียากร. (2442). การวางแผนกลยุทธ์: แนวคิดและแนวทางประยุกต์. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.
ผุสดี วัฒนสาคร. (2557). ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยสู่การเสริมสร้างเศรษฐกิจเชิงสร้างสรรค์. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มติคณะรัฐมนตรี. (2556). ยุทธศาสตรก์ารพัฒนากำลังแรงงานในอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วนอะไหล่ยานยนต์. สืบค้น 7 มิถุนายน 2561, จาก https://www.ryt9.com/s/cabt/1727812
รังสรรค์ เลิศในสัตย์. (2549). การตลาดเชิงกลยุทธ์เพื่อความสำเร็จสำหรับผู้บริหาร SME s. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี(ไทย-ญี่ปุ่น).
วัฒนา วงศ์เกียรติรัตน์ และคนอื่นๆ. (2548). การวางแผนกลยุทธ์: ศิลปะการกำหนดแผนองค์การสู่ความ เป็นเลิศ. กรุงเทพฯ: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.
ศักดิพันธ์ ตันวิมลรัตน์. (2553). ข้อเสนอแนวทางแผนกลยุทธ์มหาวิทยาลัยศิลปากรในช่วงแผนพัฒนา การศึกษาแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555-2559). (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, ภาควิชาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศรีสุดา วงศ์วิเศษกุล. (2554). การพัฒนายุทธศาสตร์องค์กรสมรรถนะสูงของสถาบันการศึกษาพยาบาล สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาอุดมศึกษา, คณะครุศาสตร์). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันยานยนต์, กระทรวงอุตสาหกรรม. (2558). สรุปสถานการณ์อุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์ของ SMEs ไทย. สืบค้น 17 มิถุนายน 2561, จาก http://www.sme.go.th/th/images/data/SR/download/2015/บทความ/สรปุสถานการณอ์ตุสาหกรรมชนิ้สว่นยานยนตข์อง%20SMEs%20ไทย.pdf.
สถาบันยานยนต์. (2560). แรงงานในอุตสาหกรรมยานยนต์. สืบค้น 17 มิถุนายน 2561, จาก http://www.thaiauto.or.th/2012/th/news/news-detail.asp?news_id=65
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2560). รายชื่อสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการ การอาชีวศึกษา (สอศ.). สืบค้น 17 มิถุนายน 2561, จาก https://www.studentloan.or.th/public/upload/d003.pdf
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.). (2557). แหล่งสารนิเทศบนอินเทอรเน็ต. วารสารส่งเสริมการลงทุน. สืบค้น 17 มถินุายน 2561, จาก http://www.boi.go.th/upload/content/BOI_November57_30162.pdf.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2553). ระบบการบริหารผลงาน. กรงุเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์ สืบค้น 17 มถินุายน 2561. จาก file:///C:/Users/USER/Downloads/16393-Article%20Text-35458-1-10-20140222%20(1).pdf.
Certo, S.C. and Peter, J.P. (1991). Strategic Management: Concepts and Applications. Singapore: McGraw–Hill.
Hampton, D.R. (1986). Management. (3rd ed). New York: Mc Grawhill.
Hitt, A. M., Ireland, D.R, and Hoskisson, E.R. (2007). Strategic Management. United States of America: Thomson.
Johnson, Gerry. and Scholes, Kevan. (2010). Mapping and remapping organizational culture: A local government example. In Johnson, G. and Scholes, K. (Eds.), Exploring Public Sector Strategy (pp. 300-316). UK: Pearson Education.
Rue, L.W., and Byars, L.L. (1995). Management: Skill and Application (7th ed). Chicago: Irwin.
Professor, Humphrey, Albert. (1960-1970). SWOT Analysis Management Framework. Stanford Research Institute: Stanford University.
Yamane, Taro. (1973, p.275). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row Publication.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Content and information of the article published at Suthiparithat Journal are based on the sole opinions and responsibility of author(s) only. Neither the editorial board involve in......
